فارماآژو ساعاتی پس از انتخاب به عنوان رئیس جمهور جدید، به قانون اساسی سوگند یاد کرد.
انتخابات ریاست جمهوری سومالی در حالی برگزار شد که به دلایل امنیتی فقط نمایندگان پارلمان به پای صندوقهای رای رفتند و رئیسجمهوری را برگزیدند.
قانونگذاران سومالی از دو مجلس علیا و سفلی در یک پایگاه نیروی هوایی و با حضور شدید نیروهای امنیتی در پایتخت، آرای خود را به صندوق های رای انداختند.
علاوه بر ناامنی؛ فقدان کارت های هویت و نبود دقاتر رای گیری به اندازه کافی، از دلایل عدم برگزاری انتخابات به صورت مستقیم در این کشور به شمار می آید.
این انتخابات پیش تر پنج بار درپی نا امنی و بی ثباتی در سومالی لغو شد. گروه الشباب از نیروهای خود خواسته بود تا شرکت کنندگان در این انتخابات را به قتل برسانند.
با وجود تدابیر شدید امنیتی و برقراری مقررات منع آمد و شد در موگادیشو، باز هم عناصر وابسته به الشباب، روز سه شنبه، فرودگاه این شهر را هدف حمله خمپاره ای قرار دادند.
با توجه به اوضاع فعلی، «فارماآژور» با چالش های متعددی روبروست.
در حال حاضر، مشکلات اقتصادی و امنیتی مهمترین چالش کشور به شمار می آید.
سومالیایی ها انتظار دارند، دولت جدید با الویت دادن به ارتش و نیروهای امنیتی؛ ثبات را به کشور بازگرداند.
به اعتقاد بسیاری از مردم، نیروهای بیگانه در بازگرداندن ثبات در کشور ناتوان عمل کرده اند.
کاهش بودجه نمایندگان و افرایش دستمزد نیروهای ارتش یکی از خواسته های مردم برای بهبود اوضاع امنیتی و اقتصادی در کشور است.
در این میان مداخلات خارجی و اختلافات داخلی، سد بزرگی در مقابل دولت جدید به شمار می رود. سومالی به دلیل موقعیت خود در شاخ آفریقا و مجاورت با تنگه باب المندب و راههای عبور نفت، مورد طمع استعمارگران قرار دارد.
نظام قبیله ای حاکم، موضوع دیگری است که ثبات در کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است. همین موضوع سبب شده است تا تکوین همبستگی ملی و درنهایت، تشکیل دولت- ملت، دشوار باشد.
صرف نظر از ماهیت قبیله ای، نیروهای سیاسی فعال در سومالی از منظر فکری و کارکردی با یکدیگر اختلافات عمیق دارند. با سقوط دولت زیاد باره و به دنبال حمایت های مالی و فکری دولت عربستان به تدریج اسلام رادیکال و سلفی در سومالی ریشه دوانده، که در حال حاضر عامل اصلی بی ثباتی در سومالی است.
از دیگر نیروهای سیاسی فعال در سومالی می توان از دو گروه نوگرایان وابسته به غرب و بازماندگان دولت زیادباره نام برد که هر یک ایده های خود را درسر دارند.
نوگرایان سومالی، بر این اعتقادند که باید از طریق نزدیکی به غرب و ایجاد نهادهایی به سبک غربی در سومالی وحدت ملی ایجادکرد.
بازماندگان حکومت زیادباره هم با حمایت روسیه بر خط مشی سوسیالیسم علمی و اقتصاد متمرکز تاکید دارند.
جریان سیاسی سوم در سومالی را ملی گرایان تشکیل می دهند که بر اعاده مناطق تجزیه شده، تاکید می ورزند و راهبرد اصلی دولت را تحقق این موضوع می دانند.
با توجه به مجموع موارد یاد شده، بازگشت ثبات به سومالی گرچه دشوار است، اما ناممکن نیست. 113/110
بیشتر بخوانید:
آغاز انتخابات ریاست جمهوری در سومالی
انتخابات ریاست جمهوری در سومالی برگزار می شود/ تحلیل
کشته شدن 50 نظامی ارتش کنیا در سومالی