اگر به این ضرب المثل باور داشته باشیم که جنگ مدرن «چیزی جز ادامه سیاست با ابزارهای دیگر نیست»، جنگ ترکیه در سوریه چیزی کمتر از یک شکست دیدنی نیست.

به گزارش خبرگزاری ایران پرس،  از کنایه رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه که به زودی در مسجد تاریخی اموی در دمشق در سال 2012 نماز خواهد خواند، تا وعده های مکرر او برای برکناری بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، او اکنون ناامیدانه در تلاش برای تنظیم مجدد روابط است.

اردوغان با اشاره به اینکه "خانواده های ما در گذشته نزدیک بودند" و این می تواند دوباره اتفاق بیافتد از بشار اسد می خواهد تا به ترکیه سفر کند. این چرخش حتی برای اردوغان، با توجه به تغییر مسیر او در مورد مصر، عربستان سعودی و امارات بسیار بزرگ است.

کمال عالم تحلیلگر مسائل غرب آسیا در مطلبی تحت عنوان چرا ترکیه در سیاست خارجی خود در قبال سوریه چرحش ناگهانی داشت می نویسد: اوزغور اوزل، رهبر حزب اپوزیسیون ترکیه، از اردوغان عقب نمانده و او هم درخواست دیدار با بشار اسد را دارد و اگر اوپوزیسیون مسابقه اصلاح روابط با دمشق را از آن خود کند، برای رئیس جمهور ترکیه تحقیر نهایی خواهد بود. ما اکنون شاهد یک مسابقه ناامید کننده در ترکیه برای رسیدن به دمشق و عکس یادگار با اسد هستیم. 

با افزایش بیگانه هراسی در ترکیه علیه مردم سوریه، تا حمایت نادرست از شورشیان سوری در ادلب، تا تورم افسارگسیخته، پناهندگان و باتلاق در شمال سوریه اکنون حزب خلق جمهوری (CHP) شک ندارد که حزب حاکم ترکیه مسئول این گرفتاریهاست.

اپوزیسیون ترکیه پس از شکست حزب عدالت و توسعه در انتخابات محلی در اوایل سال جاری، اکنون به فکر تحمیل شکستی بزرگتر بر حزب حاکم است.

تغییر سیاست
امروز این پرسش مطرح است که ترکیه از جنگی که در نهایت خود آن کشور را بی‌ثبات کرد چه نفعی برد؟ گزارش هایی وجود دارد مبنی بر اینکه شورشیان مورد حمایت ترکیه اکنون پرچم آن کشور را به آتش می کشند. 

برخی ناظران خاطرنشان کرده‌اند،تا زمانی که ترکیه نقشه راه خروج از سوریه را تنظیم نکند اسد مایل به دیدار با اردوغان نخواهد بود.

پس از 13 سال، به نظر می رسد که ما شاهد نوعی تغییر عمده در سیاست ترکیه در قبال سوریه باشیم. در حالی که مقامات دفاعی و اطلاعاتی در سال‌های اخیر با یکدیگر ملاقات کرده‌اند، دیدار اسد و اردوغان یا اوزل می‌تواند یک تغییر بازی و آخرین میخ بر تابوت سیاست آنکارا برای برکناری اسد باشد.

اسد به طرز ماهرانه ای از یونان، ارمنستان، مصر، عربستان سعودی و امارات به نفع خود استفاده کرده است تا اردوغان را به چرخش دیپلماتیک وادار کند، زیرا مشخص شده است که رقبای منطقه ای ترکیه همگی در کنار دمشق جمع شده اند.

به طور کلی، تغییر رویکرد اردوغان به سمت دیپلماسی و همکاری با سوریه، نشان‌دهنده یک استراتژی جدید در سیاست خارجی ترکیه است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر وضعیت داخلی و خارجی این کشور داشته باشد. این تغییر نه تنها به دنبال ایجاد ثبات در ترکیه است، بلکه می‌تواند به عنوان یک فرصت برای بازسازی اعتبار بین‌المللی اردوغان و حزب عدالت و توسعه تلقی شود.

303