برخی از رسانه ها مدعی شده بودند که ایران و آمریکا احتمالا با یک توافق موقت شامل توقف فعالیت های هسته ای ایران برای تولید اورانیوم غنی شده در خلوص بالا در ازای توقف برخی از تحریم ها ایران یا آزاد سازی بخشی از اموال بلوکه شده ایران در بانک های خارجی، موافقت خواهند کرد.
با این حال، چنین توافقی نه منافع ایران را تامین می کند و نه با خواسته های حداکثری آمریکا مطابقت دارد.
هرگونه توافقی میان ایران و آمریکا باید اقتصاد ایران را از زیر تحریم های یکجانبه آمریکا و متحدانش بیرون بیاورد.
در حالی که توافق موقت اگر فقط به آزادسازی بخشی از اموال بلوکه شده یا حتی تسهیل در تجارت خارجی ایران از جمله فروش نفت و انتقال پول حاصل از فروش نفت منجر شود، ایران را همچنان در جذب سرمایه گذاری خارجی در تنگنا قرار می هد.
این در حالی است که برای توسعه ایران، جذب سرمایه گذاری های خارجی، بویژه در صنایع حساسی نظیر صنعت نفت و گاز از اهمیت فراوانی برخوردار است.
از سوی دیگر، دولت «جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا با توجه به فشارهای سنگین داخلی و خارجی لابی های با نفوذ ضد برجامی، قادر نیست بدون واداشتن ایران به تمکین از واشنگتن، سیاست «فشارحداکثری» را تعدیل کند.
به همین دلیل، هم ایران و هم آمریکا، شایعات نزدیک شدن به توافق موقت را رد کرده اند؛ توافقی که فقط با بازگشت کامل آمریکا به تعهدات برجامی و سپس، عمل به تعهدات برجامی از سوی ایران، محقق خواهد شد؛ آن هم در صورتی دولت کنونی و بعدی آمریکا نشانه هایی از پایبندی خود به تعهدات دوجانبه را در آینده به نمایش بگذارند.
نویسنده: امیرعلی ابوالفتح
117
