یکی از مهم‌ترین دلایل تحریف و کتمان پیشرفت‌های انقلاب اسلامی، نگرانی بابت تأثیرگذاری آن بر کشورهای منطقه غرب آسیا است. اما چرا این نگرانی وجود دارد؟
1. با وجود فشارها؛ انقلاب اسلامی دچار انحطاط و انحراف نشد
به تعبیر رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم، انقلاب اسلامی «مردمی‌ترین انقلاب معاصر» بود که با گذشت چهار دهه دچار «انحطاط و انحراف» نشد. انقلاب اسلامی در حالی دچار انحطاط و انحراف نشد که به شدت مورد مظلومیت واقع شد. سند مظلومیت انقلاب، شهدایی هستند (شهدای ترور، شهدا 8 سال دفاع مقدس، مدافعان حرم) که خون پاک آن‌ها توسط استکبار جهانی و ایادی آن ریخته شده است. دیگر سند مظلومیت انقلاب اسلامی ایران تحریم‌های گسترده و بی‌سابقه است؛ تاکنون هیچ ملتی به اندازه ملت ایران تحریم نشده است. همین موضوع عامل نگرانی است چرا که بیان‌گر شکست همه راهبردهایی است که برای متوقف کردن انقلاب اسلامی اتخاذ شد.
2. یکی از ویژگی‌های انقلاب اسلامی، قدرتمند بودن آن است
آنجا که تمام قد در مقابل نظام سلطه می‌ایستد و از اصول و مبانی خود مانند استکبارستیزی، سلطه‌ناپذیری، دفاع از ملت‌های مظلوم، مسئله‌ی فلسطین و به رسمیت نشناختن رژیم نامشروع صهیونیستی عدول نمی‌کند، نماد قدرت انقلاب است. مقاومت امروز در منطقه غرب آسیا به بازیگری تأثیرگذار، فعال و پویا تبدیل شده است که در کشورهایی که حضور دارد از پشتوانه عظیم مردمی برخوردار است و هیچ گونه وابستگی به هیچ قدرت بیرونی نیز ندارد. این نگرانی وجود دارد که سلطه‌ستیزی و شاخصه مقاومت انقلاب اسلامی به الگویی برای دیگر ملت‌های منطقه تبدیل شود.
3. انقلاب اسلامی ایران منشأ پیشرفت‌ها و توفیقات کلان است
عامل دیگر این است که انقلاب اسلامی ایران منشأ پیشرفت‌ها و توفیقات کلانی در عرصه‌های مختلف از قبیل دستیابی به استقلال، حفظ تمامیت ارضی، ارتقاء قدرت منطقه‌ای، پیشرفت در عرصه علم و فناوری، نقش یافتن و مشارکت مردم در اداره حکومت و مسائل سیاسی، ارتقاء معنویت و اخلاق در جامعه، تلاش برای رسیدن به عدالت و دستیابی به قدرت دفاعی بازدارند شده است. در صورتی که این پیشرفت‌ها و توفیقات انقلاب اسلامی ایران پوشش داده شود می‌تواند به مطالبه‌ای برای دیگر ملت‌های منطقه تبدیل شود، کمااینکه قیام‌های عربی سال 2011 نیز گویای چنین مطالبه‌ای از سوی مردم کشورهای درگیر بود.
4. مردم‌سالاری دینی در ایران
عامل مهم دیگر، مردم‌سالاری دینی در ایران است. جمهوری اسلامی ایران در 43 سال گذشته تقریباً در هر دو سال یک انتخابات برگزار کرده است. انتخابات در ایران در حالی برگزار می‌شود که در کشورهای منطقه اساساً موضوع انتخابات و مشارکت سیاسی مردم معنایی ندارد. زبیگنیو برژینسکی، مشاور امنیت ملی کارتر، چند ماه قبل از فوتش در سال 2017 بیان می‌دارد: «ایران به لحاظ دموکراسی از کشورهای همسایه خود بسیار جلوتر است ... به عقیده من ایران یک دولت-ملت معتبر است، این هویت معتبر عامل همبستگی در این کشور است چیزی که در اکثر کشورهای خاورمیانه مشاهده نمی‌شود». اگرچه قدرت‌های غربی داعیه دموکراسی دارند، اما این قدرت‌ها دموکراسی را برای منطقه غرب آسیا نمی‌خواهند زیرا تهدیدی برای حاکمانی است که مجری تمام عیار سیاست‌های غرب هستند. بنابراین، دموکراسی ایرانی باید مورد تحریف قرار گیرد تا الگویی برای منطقه غرب آسیا و همچنین منبع قدرتی برای جمهوری اسلامی ایران نباشد.
نویسنده: سید رضی عمادی
/ 114
