به گزارش تارنمای نشریه فرانسوی "لوپوئن"، اصلاحات ارضی (توقیف زمین‌های کشاورزی)، فساد، رشد اقتصادی ضعیف، بیکاری و بحران انرژی مسائل تأثیر گذار بر این انتخابات هستند.
با وجود حضور 48 نامزد انتخاباتی، تنها سه حزب، نقش حائز اهمیتی در عرصه سیاسی این کشور ایفا می کنند:
-حزب کنگره ملی آفریقا (حزب نلسون ماندلا) (ANC)
-حزب ائتلاف دموکراتیک(DA)
-حزب مبارزان آزادی اقتصادی (EFF)
حزب کنگره ملی آفریقا (ANC) یا حزب نلسون ماندلا
امسال حزب کنگره ملی آفریقا صد و هفتمین سالگرد تاسیس خود را جشن گرفت.
حزب کنگره ملی آفریقا (حزب نلسون ماندلا) یک جبهه سیاسی در آفریقای جنوبی است که در سال 1912 به رهبری "نلسون ماندلا" تأسیس شد و دهها سال علیه رژیم آپارتاید و حکومت اقلیت سفید پوست حاکم مبارزه کرد.
حزب کنگره ملی آفریقا پس از سرنگونی رژیم آپارتاید تاکنون در انتخابات شرکت کرده و موفق به تشکیل دولت گردیده است.
این حزب از سال 2014 تاکنون با داشتن 249 از 400 نماینده همچنان از اکثریت برخوردار است.
در پی سرنگونی آپارتاید، نلسون ماندلا به عنوان نخستین رئیس جمهور سیاهپوست آفریقای جنوبی انتخاب شد.
ماندلا به عنوان عضو *"انترناسیونال سوسیالیست"، با به قدرت رسیدن یک سیاست آزاد (لیبرال) را برای مردم آفریقای جنوبی به ارمغان آورد، اگرچه هرگز گرایشات مارکسیستی خود را بطور کامل فراموش نکرد.
*"انترناسیونال سوسیالیست"، یک انجمن جهانی از احزابی است که غالباً خواهان برقراری دموکراسی سوسیالیستی بوده و اکثر اعضای آن از احزاب سیاسی سوسیال دموکرات و کارگری هستند.
گفتنی است، افشای فساد مالی "ژاکوب زوما"، رئیس جمهور مخلوع آفریقای جنوبی که به کناره گیری وی در فوریه 2018 منجر شد، چهره حزب حاکم را مخدوش کرده و در نتیجه به تقویت جبهه اپوزیسیون انجامید.
پس از آن "سیریل رامافوزا"، 66 ساله به عنوان جانشین و رئیس این حزب انتخاب شد و بهبود وضعیت اقتصادی و مبارزه علیه فساد را به عنوان اولویت در دستور کارخود قرار داد.
طبق گزارش مرکز توسعه اجتماعی آفریقا از دانشگاه ژوهانسبورگ، بیش از نیمی از مردم آفریقای جنوبی (55 درصد) نسبت به عملکرد "سیریل رامافوزا" اعتماد دارند.
این درحالی است که تنها 26 درصد از مردم در دوره ریاست جمهوری ژاکوب زوما ابراز رضایت کرده اند.
طبق آخرین نظرسنجی ها، حزب کنگره ملی آفریقا (ANC) بین 50 تا 60 درصد از کرسی های مجمع را از آن خود خواهد کرد.
ائتلاف دموکراتیک (DA)
دومین حزب قدرتمند و مخالف با حزب حاکم، از زمان ظهور دموکراسی در آفریقای جنوبی تاکنون همواره با پیشرفتی روز افزون همراه بوده است.
به عبارت دیگر، آراء حزب ائتلاف دموکراتیک از 2 درصد در سال 1994، به 10 درصد در سال 1999 و 12 درصد در سال 2004 افزایش یافت.
در مجموع این حزب از پنج سال پیش تاکنون از رشد 22 درصدی آراء یا 89 نماینده در مجلس برخوردار بوده است.
درپی برگزاری انتخابات شهرداری ها در سال 2016، حزب ائتلاف دموکراتیک در دو شهر مهم "ژوهانسبورگ" و "پرتوریا"، پایتخت های اقتصادی و سیاسی کشور، قدرت یافت.
بطوریکه امروز این حزب، چهار از شش شهر بزرگ را به انضمام استان "کیپ غربی" واقع در جنوب غربی کشور تحت سیطره خود قرار داده است.
حزب میانه رو و لیبرال قصد دارد از نارضایتی مردم در قبال رشد ضعیف اقتصادی حزب حاکم به نفع خود در انتخابات محلی و پارلمانی 2019 استفاده کند.
از اینرو این حزب به منظور تقویت جایگاه خود در میان مردم از "ام موسی میمان" 38 ساله، رئیس حزب ائتلاف دموکراتیک از سال 2015، به عنوان یک چهره موجه سیاسی استفاده کرده است.
طبق آخرین نظر سنجی ها در خصوص محبوبیت حزب ائتلاف دموکراتیک در میان مردم می توان گفت، پس از پیروزی در انتخابات 2016، این حزب از افزایش 22 درصدی در سال 2014 برخوردار بوده است.
حزب مبارزان آزادی اقتصادی (EFF)
حزب "مبارزان آزادی اقتصادی"، به عنوان سومین حزب سیاسی در آفریقای جنوبی صاحب نفوذ و قدرت است.
حزب چپ افراطی (EFF) به عنوان سومین حزب سیاسی در آفریقای جنوبی صاحب قدرت و نفوذ است.
کارا نبودن دولت آفریقای جنوبی در حل مسایل و نابسامانی های اقتصادی و اجتماعی سبب شد تا شرایط برای جنبش های افراطی در این کشور فراهم شود.
حزب چپ افراطی مبارزان آزادی اقتصادی (EFF) در سال 2013 توسط "جولیوس مالما"، رهبرپیشین لیگ جوانان حزب کنگره ملی آفریقا (حزب حاکم) تاسیس شد.
هواداران این حزب اغلب جوانانی هستند که از کارایی حزب حاکم در حل مسائل اقتصادی و اجتماعی ناامید شده اند.
لیگ جوانان حزب حاکم کنگره ملی آفریقا و حزب مبارزان آزادی اقتصادی که از ملی شدن معادن و بانک ها و اراضی بزرگ کشاورزی که عمدتا در اختیار سفید پوستان آفریقای جنوبی است، حمایت می کنند، از سوی کنگره اتحادیه های کارگری آفریقای جنوبی که بزرگترین تشکل کارگری این کشور محسوب می شود و نیز احزاب چپ، پشتیبانی می شود.
جولیوس مالما، رهبر حزب مبارزان آزادی اقتصادی ضمن ترویج گرایشات ضد سرمایه داری و ضد سفید پوستان، شعار انتخاباتی خود را بر مبنای "دومین آزادی اقتصادی" برای قشر ضعیف جامعه که از 25 سال پیش تاکنون هیچ تلاشی برای بهبود سرنوشت آنها نشده، قرار داده است.
پیش از این رهبر حزب مبارزان آزادی اقتصادی به ترویج "نفرت نژادی" و سردادن شعار قدیمی و ضد آپارتاید "صاحبان سفید پوست اراضی کشاورزی باید کشته شوند" (Kill the Boer) متهم و محکوم شده بود.
طبق نتایج آخرین نظر سنجی ها، حزب چپ رادیکال با کسب 11 تا 15 درصد از آراء در انتخابات محلی و پارلمانی 2019 شرکت می کند.
این در حالی است که این حزب در انتخابات 2014 با کسب 6/35 درصد آراء، 25 کرسی را در پارلمان از آن خود کرده بود.
با وجود اقدامات اصلاحی دولت در زمینه آزاد سازی اقتصادی در این کشور، کارشناسان اقتصادی بر این باورند که دولت آفریقای جنوبی به دلیل مسایلی چون داشتن هزینه های بالا، فساد و نیز وجود سیاست گذاری ها و طرح هایی برای ملی کردن معادن و اراضی بزرگ کشاورزی در کنار تنش های کارگری بویژه در بخش معدن، همواره با چالش های جدی روبرو می باشد.
حزب آزادی اینکاتا (Inkatha)
حزب آزادی اینکاتا (IFP)، پس از سه حزب بزرگ سیاسی در آفریقای جنوبی، به عنوان بزرگترین گروه، ده کرسی پارلمان را تصاحب کرده است.
گفتنی است، فعالیت های "حزب آزادی اینکاتا" به ریاست "مانگوسوتو بوتلزی"، نوه آخرین پادشاه بزرگ زولو، به ایالت خودمختار زولو محدود می‌شود.
زولو بیشترین هویت قومی را طی سالیان متمادی حفظ کرده‌‌‌است.
حدود 24 درصد مردم آفریقای‌جنوبی به زبان زولویی صحبت می‌کنند.
قدمت و تاریخچه این حزب سنت گرا و جدایی طلب به دوران تاسیس سازمان فرهنگی اینکاتا در سال 1920 توسط پادشاه "سلیمان کادینو زولو" باز می گردد.
مقاومت در برابر انحطاط فرهنگ زولو، مقابله با امپریالیسم بریتانیا و حفظ حاکمیت آفریقایی از جمله اهداف این حزب محسوب می شود.
مانگو سوتو بولتزی که در دوران آپارتاید به متحد شدن با رژیم نژاد پرست پرتوریا متهم شده بود، نخستین انتخابات چند نژادی 1994 را تحریم و یک هفته قبل از برگزاری این انتخابات از موضع خود عقب نشینی کرد.
گفتنی است، رهبر حزب آزادی اینکاتا با کسب 2/4 درصد از آراء انتخابات 2014، بدترین نتایج و عملکرد انتخاباتی را در آن زمان به نام خود به ثبت رسانید.
116
