طرح  انتقال گاز ایران به پاکستان که قرار بود از سال ۲۰۱۴ عملیاتی شود به دلیل تحریم‌های آمریکا با تأخیری ۱۰ ساله مواجه شده است؛این طرح که برای تأمین نیازهای انرژی پاکستان حیاتی محسوب می‌شود سال‌هاست از سوی ایران تکمیل و خطوط لوله گاز تا مرز پاکستان کشیده شده است اما فشارهای خارجی به‌ویژه از سوی آمریکا همچنان مانع پیشرفت این پروژه در خاک پاکستان است.  

به گزارش خبرگزاری ایران پرس از اسلام آباد به نقل از سایت خبری «تریبون اکسپرس»،«مصدق ملک» وزیر نفت پاکستان در مصاحبه ای در این زمینه اعلام کرد که مذاکرات برای اجرای این پروژه همچنان ادامه دارد.

وی افزود: دولت پاکستان با رویکردی محتاطانه تلاش می‌کند راه‌حلی بیابد که ضمن تأمین گاز ارزان برای پاکستان اقتصاد این کشور را نیز تحت تأثیر تحریم‌های بین‌المللی قرار ندهد. 

وی تأکید کرد: اگر گاز ارزان‌قیمت در دسترس باشد، چرا نباید به آن فکر کنیم؟ اما نمی‌توانیم اجازه دهیم اقتصادمان تحت تاثیر قرار گیرد.
در همین راستا «رضا امیری مقدم» سفیر جمهوری اسلامی ایران در پاکستان اخیرا طی دیدار با نمایندگان پارلمانی ایالت بلوچستان بر اهمیت استراتژیک این پروژه تأکید کرد و گفت: ایران سهم خود را انجام داده و خطوط لوله گاز را تا مرز پاکستان رسانده است اما فشارهای خارجی مانع از تکمیل این طرح از سوی اسلام‌آباد شده است.

وی همچنین خاطرنشان کرد که مقامات پاکستانی تمایل دارند راهکاری مشترک برای این پروژه بیابند تا موضوع به دیوان بین‌المللی داوری کشیده نشود.  
امیری مقدم افزود: این مسئله در مذاکرات اخیر وزرای خارجه ایران و پاکستان مورد بررسی قرار گرفته و طبق توافقات انجام‌شده وزیر امور خارجه

پاکستان به‌زودی در رأس یک هیئت کارشناسی برای گفتگوهای مستقیم به تهران سفر خواهد کرد.  

نمایندگان پارلمانی ایالت بلوچستان پاکستان نیز با اشاره به اهمیت اقتصادی این طرح، تأکید کردند که تکمیل پروژه انتقال گاز از ایران می‌تواند نیازهای انرژی پاکستان را به‌طور کامل تأمین کند و با صرفه‌جویی سالانه ۵ میلیارد دلاری در هزینه‌های انرژی زمینه‌ساز رشد پایدار اقتصادی در این کشور شود. 
آنها معتقدند اجرای این پروژه نه‌تنها به سود دو کشور خواهد بود بلکه امنیت انرژی منطقه را نیز تقویت خواهد کرد.  

این تلاش‌ها نشان می‌دهد که دو کشور همسایه با وجود موانع خارجی همچنان بر اهمیت این پروژه حیاتی تأکید دارند و در تلاش هستند تا راه‌حلی عملی برای تحقق آن بیابند.

303