به گزارش خبرگزاری آپا، لوان ایزوریا، Levan Izoria وزیر دفاع گرجستان در این دیدار با تاکید بر حل مسالمت آمیز مناقشه قرا باغ، گفت: تنها راه حل این مناقشه، مذاکره و تعامل طرفین بر اساس حفظ تمامیت اراضی جمهوری آذربایجان است.
وزیر دفاع گرجستان همچنین بر گسترش روابط نظامی دوجانبه با جمهوری آذربایجان تاکید کرد. در این دیدار، الهام علی اف، رئیس جمهوری آذربایجان نیز بر حل مسالمت آمیز مناقشه قراباغ تاکید کرد. الهام علی اف در دیدار با لوان ایزوریا، وزیر دفاع گرجستان، گفت: برقراری "وضعیت ثابت" و رعایت تعهدات آتش بس میان نیروهای جمهوری آذربایجان و ارمنستان از شرایط اولیه حل مناقشه قراباغ است.
پیش از این دیدار، "المار محمدیاراف"، وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان در نشست سازمان توسعه دموکراسی و اقتصادی - گوام - در هامبورگ آلمان، از استقلال و تمامیت ارضی گرجستان حمایت کرده بود.
پایان دادن به مناقشه طولانی مدت قراباغ را باید مهمترین دغدغه سیاستمداران حاکم بر باکو قلمداد کرد. در حالی که، این مناقشه طولانی مدت همچنان ادامه دارد، جامعه بین المللی در پی یافتن راه هایی برای پایان دادن به این مناقشه ارضی است. آمریکا، روسیه و فرانسه به عنوان روسای مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا، از سال 1992 میلادی تاکنون در پی ارائه طرح صلحی برای پایان دادن به مناقشه ارضی آذری - ارمنی هستند.
روسای این گروه میانجیگر تاکنون به صورت رسمی سه طرح صلح برای پایان دادن به مناقشه قراباغ ارائه کرده اند. این طرح ها شامل حل "یک مرحله ا " ، حل "دومرحله ا " و طرح "دولت عموم " یا "دولت مشترک" است.
هر سه طرح صلح ارائه شده توسط روسای مشترک گروه مینسک از سوی یک یا هر دو کشور متخاصم رد شده است.
طرح دولت عمومی که متفاوت ترین طرح صلح گروه مینسک محسوب می شود، در جمهوری آذربایجان به برگزاری اعتراض های گسترده خیابانی و در ارمنستان نیز به ترور برخی اعضای کابینه و نمایندگان مجلس ملی این کشور منجر شد. این سه طرح صلح بین سال های 1994 تا 1999 میلادی مطرح شده و خسارت های زیادی برای دو کشور متخاصم به همراه داشته است.
ناکامی روسای مشترک گروه مینسک نشان داده است که این گروه برای پایان دادن به مناقشه آذری - ارمنی توانایی و یا انگیزه لازم را ندارد. آمریکا، روسیه و فرانسه از یکسو برای پایان دادن به مناقشه قراباغ تلاش می کنند و از سوی دیگر، در پی منافع اقتصادی و مصالح سیاسی خود در منطقه هستند. به همین دلیل، موضوع پایان دادن به مناقشه قراباغ با میانجیگری روسای مشترک گروه مینسک را نباید چندان جدی تلقی کرد.
ناگفته نماند که، حوزه قفقاز جنوبی متشکل از سه کشور کوچک است که، هر سه کشور این حوزه شامل جمهوری آذربایجان، ارمنستان و گرجستان با مشکلاتی در زمینه جنگ های داخلی و منطقه ای درگیر هستند. این سه کشور از جامعه جهانی درخواست مساعدت و کمک دارند.
در این میان، باید گفت: هر سه کشور این حوزه، برای قدرت های جهانی و منطقه ای می توانند سود و یا زیان به همراه داشته باشند.
به عنوان مثال، گرایش هر کدام از این کشورها به سمت غرب، می تواند برای آمریکا و متحدانش سود داشته باشد. در حالی که این گرایش به زیان روسیه تلقی می شود. به همین دلیل ، به نظر می رسد دولت های واقع در این حوزه به منظور حفظ و تامین منافع ملی خود و نیز ایجاد موازنه میان قدرت های ذینفع، راه طولانی و سختی در پیش دارند.
مرور این واقعیت ها نشان می دهد که، حل مسالمت آمیز مناقشه آذری - ارمنی شعاری بیش نیست و دولتمردان باکو و ایروان با طرح این شعار، صرفاً در پی حفظ وجهه خود در سطح بین المللی هستند. در این شرایط، می توان گفت: امکان حل مسالمت آمیز مناقشه قراباغ در عمل بعید و دور از انتظار است.
