نیویورک‌تایمز: زلزله سیاسی در آلمان نزدیک است

«الکساندر گورلاخ» در مقاله ای که در روزنامه نیویورک تایمز به چاپ رسید، نوشت: فروپاشی «ائتلاف راست میانه» میان «اتحادیه دموکرات- مسیحی ها» و حزب خواهر آنها در بایرن یعنی «اتحادیه سوسیال- مسیحی»، همان زلزله سیاسی قریب الوقوع است.

در واقع، اختلاف نظر بر سر قوانین مهاجرت میان «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان از حزب «دموکرات مسیحی» و «هورست زی-هوفر» وزیر کشور آلمان و رهبر «اتحادیه سوسیال-مسیحی»، نشان دهنده شکاف عمیق میان یک حزب ملی میانه رو و یک حزب قدرتمند منطقه ای است که به راست گرایش دارد.

هورست زی هوفر حتی تهدید کرده است، درصورتی که مرکل برای تشدید و سخت تر کردن قوانین مهاجرتی آلمان اقدام نکند، از سمت خود استعفا خواهد کرد.

وی روز دوشنبه پس از دیدار با مرکل از توافق بر سر این موضوع با وی خبر داد. اما شمار کمی از ناظران معتقدند که این توافق پایدار خواهد بود. این کارشناسان معتقدند روابط میان این دو و حزب آنها بیش از آنکه ترمیم شده باشد، دچار آسیب شده است.

استعفای «زی هوفر» از نظر فنی به از بین رفتن ائتلاف منجر نمی شود؛ اما در صورتی که وی حزب خود را از ائتلاف خارج کند، باعث می شود تا مرکل و شرکای دیگرش اکثریت را در ائتلاف در پارلمان آلمان (بوندستاگ) از دست داده و به این ترتیب احتمال پایان دوران قدرت مرکل و برگزاری انتخابات جدید افزایش یابد.

عواقب و پیامدهای واقعی این امر که در زمان طولانی تری روی خواهد داد عبارتند از: سقوط «راست میانه» که ممکن است آرایش سیاسی جدیدی را بوجود آورد و درعین حال «چپ میانه» را احیا کند و احتمال ظهور راست افراطی قوی و خطرناک را نیز افزایش دهد.

علت اصلی سخت گیری هورست زی هوفر، افزایش محبوبیت حزب پوپولیست «جایگزینی برای آلمان» در بایرن است که با سیاست های ضد مهاجرتی خود، رای دهندگان به حزب «اتحادیه سوسیال- مسیحی» را به سوی خود کشانده است.

سیاستمداران عضو اتحادیه سوسیال مسیحی اما نگرانی بیشتر و عمیق تری دارند، و آن اینکه مرکل حزب «دموکرات مسیحی» را تا حد زیادی به چپ کشانده و «اتحادیه سوسیال مسیحی» را به عنوان تنها حزب راست میانه در آلمان تنها گذاشته است.

در حقیقت، «اتحادیه سوسیال- مسیحی» به عنوان یکی از شروط خود برای پیوستن به دولت جدید در اوایل امسال، بر تغییر نام «وزارت کشور» به «وزارت داخله، ساخت و ساز و کشور» تاکید کرد تا به این وسیله، هویت ملی بیشتری به این وزارتخانه اعطا کند.

مهاجرت اما تنها موضوعی نیست که دو حزب بر سر آن با یکدیگر اختلاف دارند.

«اتحادیه سوسیال مسیحی» در گذشته نیز نسبت به تصمیم مرکل مبنی بر تعطیلی تاسیسات هسته ای آلمان واکنش تندی نشان داده بود.

حزب بایرن

حزب بایرن همچنین در سال 2015 و پس از اعلام تصمیم مرکل برای باز کردن درهای آلمان به روی پناهجویان، با این تصمیم به شدت مخالفت کرد.

در واقع، برخی از کارشناسان معتقدند که دوران پس از وقوع این زلزله سیاسی به گونه ای خواهد بود که در آن نوعی بازگشت به دستور کار دولت آلمان پیش از به قدرت رسیدن مرکل مشاهده شود، محافظه کاری تشدید شده و دولت فدرال کوچکتری تشکیل شود؛ ارتش قوی تر شده و روحیه ملی گرایی افزایش یابد.

البته با توجه به روابط قوی که جدیدا میان هورست زی هوفر و رهبران راست افراطی در دیگر کشورهای اروپایی همچون «ویکتور اوربان» نخست وزیر مجارستان ایجاد شده و همچنین تغییر در تعهد مستحکمی که «اتحادیه سوسیال دموکرات» به طور سنتی نسبت به اتحادیه اروپا داشته، احتمال چنین تحولاتی کاملا وجود دارد.

در مثالی دیگر در این خصوص می توان به ارتباط میان هورست زی هوفر و «سباستین کورتس» صدراعظم راستگرای اتریش اشاره کرد.

در واقع کورتس سال گذشته در چندین مراسم در کارزارهای انتخاباتی «اتحادیه سوسیال - مسیحی» حضور پیدا کرد.

صدراعظم اتریش همچنین ماه گذشته با «مارکوس زودر» نخست وزیر ایالت بایرن و عضو «اتحادیه سوسیال مسیحی» دیدار و در خصوص همکاری بر سر محدود کردن مرزها گفت و گو کرد.

به هرحال، هیچ یک از این تحولات خبرهای خوبی برای مرکل به همراه ندارند. در صورتی که «هورست زی هوفر» و حزب وی ائتلاف حاکم بر آلمان را ترک کنند، مرکل ریاست دولتی ضعیف و شکننده را ادامه خواهد داد و یا سعی خواهد کرد تا جایگزین مناسبی برای این حزب پیدا کند.

در چنین شرایطی، حزب «سبزها» که با دیدگاه های مهاجرتی مرکل هم سو است ولی اعلام کرده که در ائتلاف دولت شرکت نمی کند. 

حزب «دموکرات آزاد آلمان» هم که همواره شریک کوچکی برای حزب «دموکرات مسیحی» بوده، بر سر موضوع مهاجرت با وی اختلاف دارد.

برگزاری انتخابات زودهنگام

بنابراین، تنها گزینه در این میان، برگزاری انتخابات زودهنگام خواهد بود. مرکل اگرچه از نظر شخصی فردی محبوب است، اما عملکرد وی از حمایت زیادی در آلمان برخوردار نیست و به نظر می رسد حزب وی نیز در انتخابات جدید عملکردی ضعیف داشته باشد.

بهترین گزینه برای مرکل این خواهد بود که از طرف سایر احزاب ائتلاف چپ میانه همچون «سوسیال دموکرات ها» حمایت شود.

در صورتی که حزب «سبزها» تغییر عقیده دهد، مرکل ریاست ائتلافی را به عهده خواهد داشت که به چپ گرایش داشته و سیاست های چپ میانه را به پیش می برد.

این اتفاق در صورتی روی می دهد که «دموکرات مسیحی ها» نیز از سیاست های راست میانه خود دست بکشند.

این حالت البته با استقبال بیشتر مردم آلمان روبه رو خواهد شد؛ چرا که به طور کلی گرایش چپ میانه بر آلمان حاکم است. اما متلاشی شدن ائتلاف راست میانه «اتحادیه سوسیال دموکرات» و «جایگزینی برای آلمان» را وادار خواهد کرد تا به هم نزدیک تر شده و در نتیجه سیاست های راست گرایانه بیشتری در پیش گیرند.

نتیجه این آرایش جدید سیاسی نیز قرار گرفتن یک تشکل چپ میانه در مقابل راست افراطی و پوپولیست است.

اما اینکه راست افراطی در آلمان (در صورت تشکیل چنین آرایشی) در سایر نقاط اروپا دستاوردی داشته باشد، موضوعی است که باید در آینده شاهد آن باشیم.

110/135

مترجم: زهره خزائی

بیشتر بخوانید: 

گزارش: بحران در دولت ائتلافي مرکل

اکتو اورانژ: مرکل گرفتار در بحران سیاسی مهاجران+ ویدئو

بحران در دولت مرکل؛ وزیر کشور آلمان استعفا می‌کند+ ویدئو