در این مطلب که به قلم چند نویسنده است آمده است: حمله 13 آوریل ایران، که شامل بیش از 300 موشک و پهپاد بود، تقریباً به طور کامل توسط ائتلافی از متحدان و کمک به ارتش اسرائیل رهگیری شد. اما کشورهای عربی از کشتن اسماعیل هنیه رهبر حماس در تهران و فؤاد شکر فرمانده حزب الله در حومه بیروت ناامید شده اند - و از تهدیدهای تهران مبنی بر اینکه در صورت مداخله آنها نیز هدف خشم خود قرار خواهند گرفت، ناراحت هستند. همچنین باید دید که تلاشهای ایالات متحده برای احیای این ائتلاف چقدر موفق خواهد بود و تا چه میزان به این کار تمایل دارند.
جاناتان لرد، مدیر برنامه امنیت خاورمیانه در مرکز امنیت جدید آمریکا گفت: «به طور کلی، درجاتی از خستگی وجود دارد و من تا حدودی پس از ترور شکر و هنیه این رنجش و وضعیتی که در آن قرار داریم را درک می کنم .»
در حالی که حمله آوریل توسط ایران با پیوستن دیگر نیروهای نیابتی انجام شد، حزب الله پس از ترور شکر، انگیزه بیشتری برای ریسک دارد و احتمالاً مناطق بیشتری را در جنوب هدف قرار داده و از موشک های هدایت شونده استراتژیک دقیق خود استفاده خواهد کرد.
تام کاراکو، مدیر پروژه دفاع موشکی در مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی، به NatSec Daily گفت ، با توجه به اتمام ذخایر اسرائیل بزرگترین آسیبپذیری این خواهد بود که ایران و نیروهای نیابتی آن «یک سیستم دفاعی خاص را در یک مکان و زمان خاص تحت تأثیر قرار میدهند».
گنبد آهنین ظرفیتی است که اسرائیل می تواند از آن استفاده کند اما این سیستم دفاعی توان مقابله با 100000 موشک را ندارد و این تقصیر گنبد آهنین یا هیچ سیستم دیگری نیست. این فقط یک محاسبه اولیه است.»
چنین سناریویی ایالات متحده و سایرین را ملزم میکند تا با هرگونه حملهای که از خاک ایران صورت می گیرد، مقابله کنند. در همین حال، میتوان انتظار داشت که اسرائیل پرتابگرهای حزبالله در داخل لبنان را بزند که این خطر یک جنگ گستردهتر را به دنبال خواهد داشت.
لرد می گوید: اینکه رهبران عرب بیرون گود بنشینند و نظاره گر باشند منجر به صلح نخواهد شد. پیشبینی می کنم که آنها «با اکراه» دوباره جمع خواهند شد.
لرد گفت: "من احساس ناامیدی و اضطراب آنها را درک می کنم، اما در عین حال می فهمم که اگر ایران و حزب الله در ضربه فاجعه بار به اسرائیل موفق باشند، نه تنها منجر به تنش زدایی نخواهد شد بلکه وضعیت بسیار بدتر خواهد شد. من فکر میکنم منطق این است که آنها گامهای خود را بردارند و به انجام وظیفه خود ادامه دهند تا اساساً این حمله را به بهترین نحو ممکن انجام دهند.»
ایالات متحده انتظار دارد که متحدان و شرکای عرب به اسرائیل کمک کنند. اما یک دیپلمات سابق آمریکایی که در منطقه کار می کرد و نامش فاش نشده، گفت که هر گونه شکست در این حمایت تقصیر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل خواهد بود.
این دیپلمات گفت: «مسئله ناامیدی مشترک از درگیری است که در آن هیچ یک از طرفین، نه حماس و نه نتانیاهو، آماده سازش نیستند.» میبینید [آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه] و [رئیسجمهور جو بایدن] مدام تلاش میکنند تا مدتی روی این آتش آب بریزند، اما دوباره آتش میسوزد و در بسیاری از موارد، نتانیاهو است که کبریت را روشن میکند.»
303