گلبار نژاد در پی سانحه ای به هنگام مسابقه دوچرخه سواری در پارالمپیک 2016 ریو، جان به جان آفرین تسلیم کرد.
پیکر گلبار نژاد امروز (پنجشنبه) با حضور گودرزی، وزیر ورزش، موسوی، سخنگوی فراکسیون ورزش مجلس، کیهانی، رییس فدراسیون دوومیدانی، قمری، رییس فدراسیون دوچرخه سواری و مسئولان بلندپایه لشکری و کشوری در فدراسیون جانبازان و معلولان برگزار شد.
پس از تشییع، پیکر شهید آسمانی به شیراز، زادگاهش منتقل شد.
بهمن نمونه ای مثال زدنی از یک ورزشکار پارالمپیکی بود که با عشق و انرژی پایان ناپذیر برای اعتلای نام ایران اسلامی و سربلندی کشور، بی وقفه تلاش می‌کرد و در نهایت جان خود را در این عشق تقدیم کرد.
نام بهمن گلبارنژاد در تاریخ پرافتخار پارالمپیک ایران همیشه خواهد درخشید.
فرزند بهمن گلبارنژاد در تشییع پیکر این جانباز دفاع مقدس گفت: هیچ چیز نمی‌تواند جای پدرم را پر کند؛ امیدوارم یاد و خاطره او به عنوان یک الگو در کشور باقی بماند تا همه بفهمند که گلبارنژاد جان خود را برای مملکت فدا کرد.
فرزند گلبار نژاد در گفت وگو با خبرنگار صدا و سیما افزود: پدرم همیشه دوست داشت چه زمانی که در جبهه‌های جنگ و چه زمانی که به عنوان ورزشکار در میادین ورزشی حضور پیدا می‌کرد، پرچم ایران را به اهتزاز درآورد، وی از جانش مایه گذاشت تا بتواند در پارالمپیک، یکبار دیگر این پرچم همواره به اهتزاز درآید.
فرزند گلبار نژاد افزود: وی یک فردی استثنایی بود. چه زمانی که به عنوان قهرمان وزنه برداری در این رشته فعالیت می‌کرد و چه زمانی که به رشته دوچرخه سواری گرایش پیدا کرد. او از ابعاد وجودی بسیار بالایی برخوردار بود تا بتواند به اوج قله قهرمانی برسد. به اعتقاد من باید از زندگی‌نامه وی به عنوان یک قهرمان ماندگار یک مستند بسازند تا الگویی برای افراد جانباز و معلول باشد.
پسر جانباز دفاع مقدس افزود: پدرم در 19 سالگی و در شلمچه پای خود را از دست داد اما فکر نمی‌کنم در تاریخ ایران کسی همانند او باشد که با وجود قطع عضو سعی کرده باشد در ادامه مسیر، ورزش را دنبال کند تا پرچم ایران را همواره بالا ببرد. او از نظر اخلاقی و رفتاری کم نظیر بود. وی افزود: هیج توقع خاصی از مسئولان ندارم تنها می‌خواهم یاد و خاطره او باقی بماند. می‌خواهم مسئولان به این باور برسند که پدرم برای رسیدن به قله موفقیت از هیچ تلاشی کوتاهی نمی‌کرد تا به قله فهرمانی برسد و پرچم کشور را در هر صحنه به اهتزاز درآورد.
وی همه زندگی خود را صرف کشورش کرد که در نهایت در پارالمپیک به درجه شهادت رسید. فرزند بهمن گلبارنژاد گفت: هیچ چیزی نمی‌تواند حتی مسائل مالی جای خالی پدرم را پرکند. فقط می‌خواهم یاد و خاطره او به عنوان یک الگو در کشور باقی بماند که گلبارنژاد جانش را برای مملکتش فدا کرد.
