روزنامه فرانسوی لو نوول ابسرواتور در مقاله ای به قلم بنوا «پلیستراندی» (Benoît Pellistrandi) به بررسی دلایل سفر «کارلس پوجدمونت» رهبر استقلال طلبان کاتالونیا و رئیس برکنار شده این منطقه به بلژیک پرداخت.
پلیستراندی در مقاله خود نوشت: کارلس پوجدمونت از سوی دادگاه به شورش و سوء استفاده از بودجه دولتی متهم شده و شنبه پیش از سمت خود برکنار شد. وی مدتی ناپدید بود و دیروز دوشنبه در بروکسل در یک نشست خبری شرکت کرد.
پوجدمونت به همراه پنج تن از اعضای دولت محلی اش، در سفری عجیب به بروکسل پایتخت بلژیک رفته است.
رهبر استقلال طلبان در گفت و گو با خبرنگاران خاطر نشان کرد که از بلژیک درخواست پناهندگی نکرده و به دلیل وجود امنیت در بروکسل اقامت کرده است.
پوجدمونت همچنین تاکید کرد که قصد فرار از دادگاه اسپانیا را ندارد، اما مادرید را به ضعف دمکراسی متهم کرد. وی خاطر نشان کرد، حاضر است نتیجه انتخابات زودهنگام 21 دسامبر را بپذیرد، به شرطی که در صورت پیروزی استقلال طلبان، مادرید نیز به نتیجه این انتخابات احترام بگذارد. رهبر استقلال طلبان کاتالونیا خواستار دخالت اتحادیه اروپا خواستار در این بحران شد.
اما چرا پوجدمونت به بروکسل پناه برده است؟
دلایل زیادی برای اقامت رهبر استقلال طلبان در بلژیک وجود دارد. بروکسل مرکز نهادهای اروپایی است. وانگهی، استقلال طلبان همواره می خواهند مناقشات را بین المللی کنند، اما آن ها نمی دانستند که این تاکتیک محکوم به شکست است. یکی دیگر از دلایل انتخاب بلژیک از سوی پوجدمونت این است که مواضع دولت این کشور در خصوص مسئله کاتالونیا مبهم بوده و دیگر آن که ملی گرایان فلمان (flamand) در بلژیک نظر مثبتی به کسب استقلال کاتالونیا دارند. کارلس پوجدمونت می دانست که بر خلاف سایر کشورها، در بلژیک مورد استقبال قرار خواهد گرفت.
رهبر استقلال طلبان در توجیه حضورش در بلژیک مسئله امنیت را پی کشیده است. آیا واقعا همین طور است؟
نه. دولت اسپانیا برای رئیس سابق منطقه کاتالونیا یک راه فرار گذاشت و نسبت به نامزدی وی در انتخابات زودهنگام در کاتالونیا ابراز امیدواری کرد. اگر پوجدمونت خود را به عنوان نامزد انتخابات معرفی کند، مادرید از تعقیب قضایی وی دست بر می دارد. مادرید با هدف آرام کردن اوضاع و این که بهانه ای به دست استقلال طلبان نداده باشد، چنین پیشنهادی را مطرح کرده است. وقتی اوضاع به نفع مادرید در حال تغییر است، تعقیب قضایی پوجدمونت اقدامی مخرب به نظر می رسید.
پس پوجدمونت در طرح مسئله امنیت، مزورانه عمل کرده است. اما وی نیازمند بود خود را قربانی نشان دهد. رهبر استقلال طلبان تفریبا به طور پنهانی به بلژیک رفت، در حالی که به هیچ وجه نیازی به سفر پنهانی نبود و وی می توانست به راحتی با هواپیما به بروکسل سفر کند. هیچ کس مانع خروج پوجدمونت از بارسلون نشده بود.
به وضوح مشخص است که پوجدمونت قصد دارد مناقشات کاتالونیا را اروپایی کند. تا کنون اروپا تمایلی به دخالت نداشته و از مادرید حمایت کرده است. آیا اروپا ناگزیر به دخالت خواهد بود؟ کارلس پوجدمونت از نهادهای اروپایی چه انتظاری دارد؟
مواضع اروپا بسیار روشن است. اتحادیه اروپا به طور ضمنی از دولت اسپانیا حمایت کرده است. اروپا نمی خواهد مواضعش را تغییر بدهد. مادرید هیچ اشتباهی مرتکب نشده است. در کاتالونیا آزادی های فردی، سیاسی و جمعی محدود نشده اند. بند 116 قانون اساسی بند 155 را حمایت می کند. بند 116 به دولت اسپانیا اجازه اعلام وضعیت اضطراری در کاتالونیا را داده است. اما مادرید به این بند متوسل نشد.
رهبر استقلال طلبان کاتالونیا می خواهد اروپا را به محکوم کردن خشونت پلیس اسپانیا ترغیب کرده و اروپایی ها را به تحرک وادار کند. اما ماجرای خشونت پلیس اسپانیا در روز برگزاری همه پرسی استقلال کاتالونیا در پارلمان اروپا بازتاب چندانی نداشت. تمامی کشورها بر این باورند که مسئله کاتالونیا، یک مسئله داخلی است. تصور کنید اگر ماجرای جنجالی خشونت پلیس در یک کشور اروپایی زیر سوال برود. چه خواهد شد؟ از این پس تمامی کشورها باید از سوی نهادهای اروپایی تحت فشار قرار بگیرند.
کارلس پوجدمونت تصور می کرد می تواند در پارلمان اروپا حامیانی پیدا کند، اما در تحلیل خود اشتباه کرد. جدایی طلبان تا پیش از این ارتباط نزدیکی با مقامات سیاسی رسمی اروپایی نداشتند، آن ها با تکیه بر برداشت های شان از چند گردهمایی تصور می کردند که اروپایی ها منتظر شنیدن درخواست های شان هستند. در حقیقت جدایی طلبان هرگز از حمایت شخصیت های اروپایی بانفوذ برخوردار نبوده اند. آن ها حتی به این شخصیت های مهم دسترسی هم نداشتند.
حقیقتاً برای جلب نظر اتحادیه اروپا با تکیه بر خشونت های پلیس در همه پرسی، دیر شده است. از روزهای 27 سپتامبر تا 1 اکتبر، جدایی طلبان پایتخت سیاسی شان را تقریبا از دست دادند. همه تصور می کردند که جدایی طلبان استراتژی مشخص در دست دارند، در حالی که این طور نبود. تصورات آن ها تخیلاتی بیش نبود و رفته رفته متوجه این مسئله می شوند.
یک وزیر دولت سابق محلی کاتالونیا روز سه شنبه خاطرنشان کرد که این منطقه هنوز به طور کامل برای کسب استقلال آماده نیست.
سفر پوجدمونت به بلژیک نمایشی برای مخفی کردن افول وی و ناکامی هایش است. این سفر سرپوشی است برای این واقعیت که جمهوری خودخوانده کاتالونیا تا چه اندازه ضعیف است. این در حالی است که پوجدمونت همجنان می گوید همه چیز برای کسب استقلال مهیاست. اظهارات رهبر کاتالونیا پر از تناقض است.
وی از یک طرف می گوید که برای مطرح کردن مسئله کاتالونیا به بلژیک رفته و از طرف دیگر موافقت خود را با برگزاری انتخابات 21 دسامبر اعلام می کند. اعلام موافقت وی با برگزاری انتخابات، توجیه سفر به بلژیک با هدف طرح مناقشات کاتالونیا در اروپا را بی معنا می کند. جدایی طلبان با برگزاری انتخابات پیش از موعد از سوی مادرید با توسل به بند 155 قانون اساسی موافقت کردند، در حالی که تا پیش از این خودشان خواستار برگزاری چنین انتخاباتی بودند.
پوجدمونت قصد داشت با ایجاد آشفتگی در امور، اهداف خود را دنبال کند، اما مادرید با تصمیم برگزاری هر سریع تر انتخابات زودهنگام و اعطای حق تصمیم گیری به مردم کاتالونیا، مانع ادامه کار وی در این منطقه شد.
آیا پوجدمونت نامزد انتخابات خواهد شد و مبارزات انتخاباتی را از بلژیک هدایت خواهد کرد؟
زمان کمی تا برگزاری انتخابات باقی است. احزاب می بایست تا هفتم ماه نوامبر اعلام کنند که آیا انفرادی در انتخابات شرکت خواهند کرد یا تشکیل ائتلاف خواهند داد. فهرست های انتخاباتی می بایست تا 18 ماه نوامبر آماده شوند. در حال حاضر استقلال طلبان در موقعیت خوبی قرار ندارند. چرا که هنوز مشخص نیست که آیا پوجدمونت به کشور باز می گردد یا خیر. هنوز مشخص نیست که آیا وی هدایت مبارزات انتخاباتی را در دست می گیرد. وی در خصوص نامزدی خود در این انتخابات نیز چیزی نگفته است.
رهبر استقلال طلبان می تواند مبارزات انتخاباتی را از بلژیک هدایت کند. اما معلوم نیست که خبرنگاران در بلژیک به پوشش خبری موضعگیری های وی مبادرت کنند. تلاش پوجدمونت برای هدایت انتخابات از راه دور کارایی نخواهد داشت.
آیا پوجدمونت انتخابات زودهنگام را به یک همه پرسی دیگر مبدل خواهد کرد؟
معلوم نیست که چنین اتفاقی بیفتند. این انتخابات تعیین کننده قلمداد می شود و خود به خود به بک همه پرسی شبیه است. برگزاری اننتخابات قادر به حل بحران نیست. اما اولین گام برای حل مناقشات قلمداد می شود. این امکان وجود دارد که رای دهندگان طرفدار استقلال، مایوس از روند تحولات، به سوی اردوگاه رقیب متمایل شوند و این خطری جدی برای استقلال طلبان است اما گر رای دهندگان ملی گرای کاتالونیا احساس کنند که تحقیر شده اند، شاید همچنان از استقلال طرفداری کنند. به همین دلیل بود که پوجدمونت در سخنان دیروز خود گفت، نگاه کنید آزادی مردم کاتالونیا نقض شده و من به به ترک وطن ناگزیر شده ام. 113/110
مترجم: علیرضا فراهانی
بیشتر بخوانید:
آمادگی دولت اسپانیا برای مقابله با اقدامات رئیس برکنار شده منطقه «کاتالونیا»
دو رهبر جدایی طلبان کاتالونیا به زندان محکوم شدند+ ویدئو