این دستاورد چشمگیر یکی از دلایل مخالفت و دشمنی قدرت های غربی به خصوص آمریکا با جمهوری اسلامی ایران است، زیرا استقلال نظامی و دفاعی یکی از علل پایان سلطه این قدرتها بر ایران محسوب می شود.
حضرت آیت الله خامنه ای در این خصوص فرموده اند: "قدرت نظامی، مایه اقتدار است. می بینید، درباره مسائل موشکی چه جنجالی در دنیا راه می اندازند، که ایران موشک دارد، ایران موشک دقیق دارد. بله، ما موشک داریم، موشک دقیق [هم] داریم؛ موشک ما هدف را از فاصله چند هزار کیلومتری با فاصله چند متری قادر است بزند؛ این را با قدرت به دست آوردیم، با قدرت حفظ می کنیم، با قدرت افزایش خواهیم داد؛ ان شاء الله. با این هم، چون مایه اقتدار کشور است مخالفند، با آن دعوا دارند."
بومی سازی صنعت نظامی، مهمترین دستاورد نظامی ایران
یکی از مهمترین دستاوردهای نظامی جمهوری اسلامی ایران، بومی سازی صنعت نظامی است، در حالی که قبل از وقوع انقلاب اسلامی کاملاً در این حوزه وابسته بود.
«علیرضا ازغندی» استاد دانشگاه در خصوص وابستگی ایران قبل از انقلاب اسلامی به تجهیزات نظامی غرب می نویسد:
"با چهار برابر شدن قیمت نفت در پائیز 1973 تهران کانون هجوم دلالان اسلحه و نمایندگان تقریباً تمام کارخانجات تسلیحات آمریکایی شد، به طوری که تنها طی دو سال مأموریت ژنرال «آلیس ویلیامسون»، معاون گروه مستشاران نظامی آمریکایی در ایران حدود 700 قرارداد به ارزش تقریباً چهار میلیارد دلار بین ایران و شرکت های تولید تسلیحات به امضا رسید و تا سال 1978 ایران بزرگترین بازار دریافت اسلحه و کالاهای دیگر آمریکایی بود."
این وضعیت پس از وقوع انقلاب اسلامی کاملاً معکوس شده و در حالی که امروز رقبای منطقه ای ایران در زمره بزرگترین وارد کنندگان تسلیحات در جهان قرار دارند و هزینه های کلان برای واردات سلاح می پردازند، جمهوری اسلامی ایران طی چهل سال موفق به بومی سازی صنعت نظامی شده است.
«عباسعلی پوربافرانی» نماینده مجلس شورای اسلامی در این خصوص گفت: "در واقع پیش از انقلاب، حوزه نظامی ایران وابسته به غربی ها خصوصاً آمریکایی ها بود، اما امروزه جهانیان شاهد تولید محصولات بومی دفاعی توسط دانشمندان و نخبگان ایرانی هستند."
دستاوردهای نظامی ایران
ساخت انواع موشکها (مانند سجیل، خلیج فارس، شهاب، قدر، قیام، حوت، صیاد، خرمشهر، عماد)، ساخت انواع هواپیما و جت های جنگنده مافوق صوت رادارگریز (مانند صاعقه، آذرخش، قاهر 313 و کوثر) و هواپیماهای آموزشی (مانند پرستو، درنا، سیمرغ، شفق، تندر)، ساخت انواع بالگرد (مانند بالگردهای شاهد، شباویز و بالگرد ضد تانک ۲۰۹۱) و تعمیر انواع هواپیما و بالگرد با کسب رتبه پنجم جهانی، ساخت انواع رادار با بُرد بیش از یک هزار کیلومتر، ساخت زیر دریایی، ساخت و تعمیر انواع ناو و ناوچه، ساخت انواع قایقهای تندرو و قایق پرنده و خودکفایی در ساخت انواع تجهیزات و سلاحهای سبک، نیمه سنگین و سنگین مانند انواع خمپاره انداز و توپهای مدرن، انواع سامانه ها و سلاحهای پدافند ضد هوایی و مهمات سبک و سنگین و توسعه صنایع مخابراتی و ساخت انواع بی سیم و تقویت و توسعه صنایع اپتیک و ساخت انواع دوربین های معمولی و دید در شب و صدور برخی از این محصولات به ۳۲ کشور جهان تنها گوشه ای از پیشرفت های نظامی و دفاعی ایران همزمان با تحریم های آمریکا است.
در واقع، جمهوری اسلامی ایران در حالی به بومی سازی صنعت دفاعی خود رسید که طی چهل سال همواره در صنعت نظامی با شدیدترین تحریم های غرب به خصوص آمریکا مواجه بود. می توان تحریم ها را فرصت صنعت دفاعی ایران برای خوداتکایی و بومی سازی این صنعت عنوان کرد.
پیشرفت های ایران در زمینه ساخت و تولید انواع سلاح ها و تجهیزات نظامی به قدری بوده که موسسه «گلوبال فایرپاور» اخیراً در آماری اعلام کرده که ارتش ایران در رتبه 23 جهان قرار گرفته است و این آمار پیشرفت ایران را در زمینه نظامی ثابت می کند.
توانایی ایران در ساخت و تولید انواع موشک ها
یکی از مهمترین پیشرفتهای جمهوری اسلامی ایران در صنعت نظامی، ساخت و تولید انواع موشک ها است. اولین موشک ایرانی با نام «شهاب» در اواسط دهه 1990 تولید شد و پس از آن روند تولید موشک شتاب زیادی گرفته است. موشک های ایران در دقت، سرعت و مسافت رشد قابل ملاحظه ای داشته است.
جمهوری اسلامی ایران طی چهل سال به انواع موشک دست یافته است که عبارتند از: موشک های بالستیک دوربرد (شهاب ۴، شهاب ۵، شهاب 6، سجیل، ماهواره بر سفیر و پروژه کوثر)، موشک های بالستیک میان برد (شهاب 3، فجر 3، عاشورا و قدر)، موشک های بالستیک کوتاه برد (شهاب 1، شهاب 2 و فاتح)، موشک بالستیک ضد کشتی (خلیج فارس)، (راکت های توپخانه ای (صمید، تندر 69، زالزال 1، زلزال 2 و زلزال 3)، موشک های زمین به هوا (محراب، شاهین، میثاق 1، میثاق 2، صیاد 1، شهاب ثاقب و مرصاد)، موشک ضد هلی کوپتر (قائم)، موشک های ضد تانک هدایت شونده (صاعقه، رعد، توفان، توفان 2، توفان 5، توسن و دهلاویه)، موشک های ضد کشتی (نور، کوثر، قادر و ظفر)، موشک کروز (نصر 1 و مسکات)، موشک بدون بال (قیام)، موشک های هوا به زمین (شفق، شاهین 3، ستار و عصر 67)، موشک های هوا به هوا (فاطر و سجیل)، اژدرها (کوسه، یاسین و حوت) و کاتیوشا (آرش، فجر 3، فجر 5، فلق 1، فلق 2، عقاب و حاسب.)
افزایش قابلیت دفاعی ایران با توسعه صنعت موشکی
توسعه صنعت موشکی، قابلیت دفاعی جمهوری اسلامی ایران را به بالاترین سطح رسانده که این موضوع طی سال های اخیر و در پرتاب موشک از خاک ایران به مواضع تروریستهای داعش در سوریه ثابت شده است.
در واقع، توسعه توانمندی موشکی سبب شد هیچ کشوری در منطقه و خارج از منطقه جرأت حمله یا ضربه زدن نظامی به جمهوری اسلامی ایران را نداشته باشد و این یکی از دلایل اصلی تمرکز قدرت های غربی برای محدود کردن توانمندی موشکی ایران پس از توافق هسته ای موسوم به برجام است.
توانمندی نظامی دریایی جمهوری اسلامی ایران
یکی از مهمترین پیشرفت های نظامی ایران، توسعه توانمندی نظامی دریایی آن است. جمهوری اسلامی ایران حدود سه هزار کیلومتر مرز دریایی دارد و تمرکز زیادی بر تأمین امنیت دریایی خود طی چهل سال گذشته داشته است. بر این اساس، ساخت انواع ناوشکن ها و زیردریایی ها در دستور کار نیروی دریایی ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار گرفته است.
ناوشکن جماران، نخستین ناوشکن جمهوری اسلامی ایران است که در دهه 2000 رونمایی شد. جماران نخستین نمونه از کشتی های جنگی کلاس موج ساخت ایران است که به موشک های هدایت شونده دریا به دریا و دریا به هوا، اژدرانداز، توپ پدافندی، ابزار ناوبری الکترونیکی نوین و امکانات جنگ الکترونیک مجهز است.
اما نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دسامبر 2018 از ناوشکن «سهند» رونمایی کرد که به مراتب پیشرفته تر از ناوشکن جماران است. ناوشکن سهند دارای قابلیت تهاجمی و دفاعی دو برابری نسبت به ناوشکن جماران، به روزرسانی پرتاب گرهای اژدر، انواع توپ های ضدهوایی و ضد سطحی، سامانه موشکی سطح به سطح و سطح به هوا، سامانه دفاع نقطه ای، سامانه ضددریایی، قابلیت رادارگریزی، افزایش برد عملیاتی و قابلیت مانورپذیری بسیار بالا است.
متخصصان نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران همچنین با ساخت زیرسطحی هایی همچون «فاتح»، «غدیر» و «بعثت» پیشرفت توانمندی نظامی دریایی ایران را ثابت کرده اند. این زیردریایی ها از تکنولوژی بسیار پیشرفته ای برخوردارند که توان ساخت آن تنها در اختیار معدودی از کشورها نظیر روسیه، آمریکا، چین و آلمان است.
امیر دریادار «حسین خانزادی»، فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، ساخت ناوشکن ها و زیردریایی ها توسط دانشمندان و مهندسان ایرانی را حاکی از توانمندی های متخصصان ایرانی عنوان کرد که با وجود تحریم ها، توانسته اند گام های تحسین برانگیزی را در مسیر توسعه، پیشرفت و دستیابی به تکنولوژی های روز دنیا بردارند.
نویسنده: سیدرضی عمادی
تهیه شده در «گروه ایران» اداره کل خبر و تفسیر برون‌مرزی
116/117
