بر همین اساس صدام، دیکتاتور عراق را برای حمله به ایران تحریک و از این حمله نیز حمایت کرد.
در واقع، ناتوانی آمریکا در براندازی نظام جمهوری اسلامی از طریق حمله نظامی و کودتا سبب شد «ادموند ماسکی» وزیر امور خارجه دولت کارتر، راهبرد «تهاجم به مرزهای ایران» را مطرح کند.
این راهبرد آمریکا درباره ایران با سیاست صدام که از پیروزی و صدور انقلاب اسلامی ناراضی بود، سازگاری داشته است.
«زبیگنیو برژینسکی» مشاور امنیت ملی آمریکا، برای آماده سازی عراق جهت آغاز جنگ، سفرهای محرمانه متعددی را به کشورهای منطقه از جمله اردن و عراق انجام داد و ملاقاتهایی نیز با صدام داشته است. در نهایت نیز دولت عراق حمله های وسیع و گستردهای را علیه ایران آغاز کرد؛ جنگی که 8 سال به طول انجامید.
«وفیق السامرایی» رئیس استخبارات نظامی عراق در زمان جنگ، طی مصاحبه ای با نشریه الحیات اعلام کرد: «اگر حمایت غرب نبود، صدام نمی توانست جنگ علیه ایران را آغاز کند و ادامه دهد.»
وی نقش ایالات متحده در کمک به صدام را چنین بر می‌شمارد: ارایه اطلاعات کامل به عراق در مورد آرایش نظامی نیروهای ایران، تشویق متحدان خود در اروپا و منطقه به اعطای کمک مالی به عراق و تحریم ایران و جلوگیری از دستیابی آن به تسلیحات و تجهیزات مدرن.
کمک مستقیم آمریکایی ها به صدام برای حمله به ایران
یکی از مهم ترین حمایت هایی که آمریکا در جریان جنگ تحمیلی به عراق انجام داد در جریان عملیات کربلای 4 بود.
این عملیات با کمک مستقیم آمریکایی ها در انتقال اطلاعات مربوط به تحرکات نظامی ایرانی ها که توسط هواپیماهای جاسوسی آواکس و تصاویر ماهواره ای به دست آمده بود، در همان ساعات ابتدایی و با تلفات سنگین نیروهای خودی، متوقف شد.
در خصوص کمک های اطلاعاتی آمریکا به عراق در مورد عملیات کربلای 4، می توان به اظهارات «عدنان خیرالله»، وزیر دفاع رژیم بعث عراق پس از عملیات کربلای 4 اشاره کرد که مکرراً از آمریکایی‌ها برای دادن اطلاعات تشکر می کند.
«عدنان خیرالله» وزیر دفاع وقت دولت بعثی یک هفته پس از عملیات کربلای 4 درباره دلایل عدم موفقیت این عملیات ایران گفت: «علت شکست کنونی این است که ما آماده بودیم و نقشه های لازم را طرح کردیم ... و از درس های فاو استفاده کردیم.»
عدنان خیرالله درباره نقش آمریکا در ارسال این اطلاعات به عراقی ها می گوید: «ما بخاطر این اطلاعات از آنها [آمریکایی‌ها] تشکر می کنیم.»
پس از این عملیات نیز مقامات عراقی و حتی آمریکایی به نقش موثر آواکس های (هواپیمایی جاسوسی فوق پیشرفته) آمریکایی در لو رفتن اطلاعات عملیات کربلای 4 اعتراف کردند.
دولت آمریکا همچنین در جریان جنگ تحمیلی 8 ساله، در حالی که ایران به یک برتری نظامی در مقابل عراق دست یافته بود، به مداخله نظامی مستقیم علیه ایران روی آورد.
بالگردهای آمریکا به کشتی بازرگانی ایران به نام «ایران اجر» حمله کردند. سه ناو آمریکایی به سکوی نفتی ساسان، ناوچه جوشن و سه قایق تندرو ایرانی حمله و آنها را منهدم کردند. ناو جنگی «ویلی تاید» نیز ناوهای سهند و سبلان را در دهانه تنگه هرمز هدف قرار داد. یکی از مهم ترین جنایت آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران در این دوران، حمله به هواپیمای مسافربری ایرباس بود که طی آن 290 نفر از شهروندان بی گناه ایرانی به شهادت رسیدند.
آمریکا علاوه بر مداخله های نظامی مستقیم در طول دوران جنگ تحمیلی، دکترین جدیدی به نام «رمبو» را به اجراء گذاشت تا ضمن فرسایشی کردن جنگ ایران و عراق، زمینههای تحلیل قدرت سیاسی و اقتصادی ایران را فراهم و نظام جمهوری اسلامی ایران را با خطر فروپاشی مواجه کند.
گزینه نظامی حتی پس از پایان جنگ هم همواره توسط مقامهای آمریکا برای اعمال فشار و تهدید جمهوری اسلامی ایران مطرح شد، اما به خصوص توانمندی نظامی جمهوری اسلامی مانع اجرای این طرح شد.
حمایت آمریکا از گروههای تروریستی برای حمله به ایران
یکی دیگر از مصادیق دشمنی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران، حمایت و بسیج گروه های تروریستی است. آمریکا پس از آنکه نتوانست از طریق حمله نظامی به اهداف خود علیه ایران برسد همزمان سعی کرد با اتخاذ شیوه های دیگر، به نظام جمهوری اسلامی ایران ضربه بزند.
حمایت آمریکا از جریان ها و گروهک های مخالف نظام ایران از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از راهبردهای اصلی کاخ سفید برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران بود.
در این خصوص، نخستین بار «جان گریوز» از دیپلمات های ارشد آمریکا در ایران، سند محرمانهای را در سال 1358 برای حمایت از گروه های طلب به منظور ساقط کردن نظام اسلامی ایران ارائه کرد.
حمایت از سازمان مجاهدین خلق (گروهک تروریستی منافقین) از جمله موارد پیشنهادی گریوز به آمریکا پس از انقلاب اسلامی 1979 بوده است.
روزنامه واشنگتن پست در 24 آوریل 1984 طی گزارشی نوشت: «ریچارد مورفی، معاون وزیر خارجه آمریکا، مجاهدین خلق را یک نیروی صاحب نقش در ایران توصیف و اعلام کرد که وزارت خارجه آمریکا با مجاهدین خلق ایران در واشنگتن به گفتگوی سیاسی پرداخته است.»
علاوه بر این، آمریکا با گروهک هایی نظیر گروهک درفش کاویانی و گروهک ریگی ارتباط داشت. گروهک درفش کاویانی تحت حمایت سازمان سیا فعالیت خود را آغاز کرد. گروهک ریگی یا «جندالله» با اطلاعات آمریکا ارتباط داشت.
«عبدالحمید ریگی»، برادر عبدالمالک ریگی در مصاحبه ای با شبکه تلویزیونی الجزیره گفته بود: «یک ژانرال آمریکایی در سال 2004 برای ملاقات با ریگی به اسلام آباد آمد و به وی گفت عملیات خود را فراتر از مرز سیستان و بلوچستان و حتی به تهران گسترش دهید.» طبق گزارش «برایان راس» و «کریستوفر ایشام»، گروهک تروریستی موسوم به جندالله وابسته به عبدالمالک ریگی از سال 2005 مستقیماً از سوی مقام های آمریکایی تشویق، هدایت و راهنمایی می شده تا یک سری عملیات چریکی مرگبار در داخل ایران انجام دهد.
دولت آمریکا کمک های مالی و اطلاعاتی زیادی به کردهای معاند و گروه پ.ک.ک برای تجهیز و تقابل با جمهوری اسلامی ایران انجام داد.
«دیلی استار» سپتامبر 2006 به نقل از «باییک»، فرمانده ارشد «پ.ک.ک» نوشت: «واشنگتن با شورشیان کرد ایران (پژاک) ارتباط برقرار کرده است.»
«سیمور هرش»، روزنامه نگار نشریه «نیویورکر»، نیز طی مطلبی فاش کرد: «نیروهای آمریکایی در حال حمایت از پژاک به عنوان بخشی از برنامه ناآرام سازی ایران هستند... پژاک هم از ایالات متحده و هم از اسرائیل کمک دریافت می کند.» سایت خبری آمریکایی «نیوزمکس» نیز در آگوست 2007 مصاحبه ای با «رحمان حاجی‌احمدی»، سرکرده پژاک، انجام داد که وی می گوید: «از آمریکا برای کمک سیاسی و نظامی جهت سرنگونی حکومت ایران و ساختن یک حکومت جدید درخواست کمک می کنیم... و این کمک ها همچنان ادامه دارد...»
به طور کلی، دولت آمریکا از طریق حمایت از گروه های تروریستی سعی کرد دامنه ناامنی را در ایران گسترش دهد و شخصیت های برجسته نظام را حذف کند.
نتیجه این راهبرد، شهادت بیش از 17 هزار نفر در اثر عملیات های ترور بود. در همین حال، تروریست هایی که تحت حمایت آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی قرار دارند 4 ژوئن 2017 در حرم امام خمینی (ره) و مجلس شورای اسلامی، 22 سپتامبر 2018 در مراسم رژه نیروهای مسلح در اهواز و 6 دسامبر 2018 نیز در بندر چابهار عملیات تروریستی انجام دادند تا جمهوری اسلامی ایران را ناامن جلوه دهند.
دولت آمریکا اکنون نیز حمایت همه جانبه ای از گروه های تروریستی به خصوص سازمان مجاهدین خلق انجام می دهد، به نحوی که سران و مقام های دولت آمریکا از جمله جان بولتون، مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری کنونی آمریکا در نشست سالانه گروهک منافقین در پاریس مشارکت می کنند.115/118
نویسنده: سید رضی عمادی
تهیه شده در «گروه ایران» اداره کل خبر و تفسیر برون‌مرزی
بیشتر بخوانید:
چهل سال سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ 4 دهه دشمنی آمریکا (3)
