روزنامه الثوره سوریه، در مقاله ای به قلم «فواد الوادی» نوشت، آنچه تاکنون ثابت شده و خلاف آن نیز به اثبات نرسیده است، اصرار و پافشاری تروریست ها و عوامل آنها به آمال و آرزوهایشان است، تروریست ها تلاش می کنند اوضاع را به نقطه ای باز گردانند که به علت نادیده گرفتن واقعیت ها، بر هم زدن توافقنامه ها، مذاکرات و اصول و قواعد کلی از طریق بحرانی کردن اوضاع و یا فرار آنها به سمت جلو، از آنها غافل شده بودند.
اگر چه تروریست ها با ناکامی، ناتوانی و شکست های مکرر خود بهای سنگینی پرداخت کرده اند اما همچنان به نادیده گرفتن متغییر ها و معادلاتی که چهره صحنه بین الملل را به طور کلی تغییر داده است، ادامه می دهند و آنچه خطرناک تر از قبل به نظر می رسد، نادیده گرفتن بازتاب های فاجعه بارهر گونه اقدام به سمت متشنج شدن اوضاع است، زیرا مسائل همه کشورها بویژه صاحبان نفوذ و تصمیم گیری از جمله آمریکا را که امر و نهی می کند به عمق جهنم سوق می دهد، آمریکا با تمسک به راه حل ها و شروط خود سعی می کند برای حفظ هرج و مرج حاکم بر منطقه چوب لای چرخ سایرین قرار دهد و به سیاست استثمار و تهدید همه طرف ها بویژه همپیمانانش ادامه دهد و این سیاست در حال حاضر با دوشیدن شیر منطقه خلیج فارس (کشورهای عرب حوزه خلیج فارس) در اوج خود قرار دارد.
چندی پیش ششمین دور مذاکرات ژنو همان طور که قابل پیش بینی بود، بدون دستیابی به هیچ نتیجه و پیشرفت قابل توجهی پایان یافت و این دور از مذاکرات نه تنها نتیجه ای دربرنداشت، بلکه بالعکس، اوضاع را پیچیده تر کرد، چرا که تلاش های «استفان دی مستورا» فرستاده سازمان ملل به سوریه، مذاکرات را از مسیر واقعی خود منحرف کرد، به گونه ای که برمحورهای آماده شده برای بحث و بررسی دراین دور از مذاکرات چهار بسته ای که وی قبلاً ارائه کرده بود، سرپوش گذاشت.
دی مستورا در تلاش برای عبور از چند مرحله و دستیابی به خواسته های طرف های مقابل (که تحت هر شرایطی می خواهند به قدرت برسند) طرح جدیدی را به چهار طرح قبلی اضافه کرد اما هیات دولت سوریه با رد طرح دی مستورا و ارائه طرحی با عنوان «راهکار نشست کارشناسان حقوقی » در صدد دستیابی به توافق بر سر اصول کلی قانونی بر آمد و طرح دی مستورا را به منزله دخالت در امور داخلی سوریه دانست و اعلام کرد که این حق صرفا مربوط به مردم سوریه است و کسی حق دخالت در آن ندارد.
بر این اساس، به نظر می رسد ژنو 6، تلاش جدید طرف های مذکور برای تبدیل شکست های نظامی و پی درپی آنها به پیروزهای سیاسی بر سر میز مذاکرات است و این مساله در واقعیت امکان تحقق ندارد زیرا با ساده ترین قواعد و اصول سیاسی، دیپلماسی و جنگ در تضاد است و همانطور که مشخص است هر گونه پیشرفت و موفقیت سیاسی باید پیش از اقدام نظامی صورت گیرد و حضور کارآمد در میز مذاکرات نمی تواند از طریق پیروزی نظامی تحقق یابد.
شاید باید گفت، اگر چه در برخی از مواضع و سیاست ها در برخورد با بحران سوریه خواه از طریق همراه شدن با متغییرها و یا از راه تاکتیک و نیرنگ تغییراتی ایجاد شده است اما استراتژی های غربی ها درباره اصرار آنها به حمایت از تروریسم به رغم فجایع و خسارت های ایجاد شده همچنان پابرجاست.
با توجه به تجارب قبلی، نیروهای مقاومت سوریه بیش از هر طرف دیگری توانایی ترسیم عناوین مرحله آتی و از بین بردن سیاست ها و استراتژی هایی را دارند که در صدد از بین بردن راه حل های سیاسی بحران سوریه هستند.
مذاکرات ژنو 6 درباره سوریه از روز 16 می 2017 آغاز شد و پس از 4 روز خاتمه یافت.
محور این مذاکرات چهار موضوع بود: مبارزه با تروریسم، حاکمیت، قانون اساسی و انتخابات با این حال، مذاکرات ژنو 6 به علل مختلف مانند مذاکرات آستانه برای بحران سوریه مفید نبود. 116/111
بیشتر بخوانید:
دور ششم مذاکرات ژنو در سایه موفقیت مذاکرات آستانه/تحلیل
16 می؛ آغاز دور جدید مذاکرات صلح سوریه در ژنو سوئیس
خوشبینی سازمان ملل به نتایج دور جدید مذاکرات ژنو درباره سوریه
