مجید وقاری- با کشته شدن یک نفر دیگر در منطقه "اننت ناگ" کشمیر تحت کنترل ھند، اوضاع این منطقه بار دیگر بحرانی گزارش شدہ است.
"میر واعظ عمر فاروق"، "سید علی شاہ گیلانی" و "شبیر شاہ" از سران سازمان کنفرانس حریت کشمیر از مردم کشمیر تحت کنترل هند خواستند با تجمع مقابل منازل اعضای مجلس محلی این منطقه تحصن کنند.
در پی این درخواست، دولت هند با اتخاذ تدابیر شدید امنیتی، سرینگر مرکز تابستانی جامو و کشمیر را به یک پادگان نظامی تبدیل کرد.
اوضاع کشمیر تحت کنترل هند از حدود سه ماه گذشته بسیار بحرانی شده و تظاهرات و اعتصاب این منطقه را فرا گرفته است.
حملات خونین نیروهای امنیتی هند به معترضان در این مدت نیز به کشته شدن 105 نفر و زخمی شدن هزاران نفر منجر شده است.
پس از گذشت حدود 100 روز از اعتراض های عمومی، دولت هند حالت فوق العاده را در کشمیر تحت کنترل خود لغو کرد تا نشان دهد که بر اوضاع این منطقه مسلط شده و اوضاع تحت کنترل است.
اما کشته شدن یک نفر دیگر در این منطقه در ادامه اعتراض های عمومی و تاکید سازمان کنفرانس حریت بر تحصن، ناکارآمدی برنامه ها و سیاست دولت دهلی نو را برای برقراری آرامش مورد نظر هند در کشمیر تحت کنترل این کشور اثبات می کند.
دولت هند با افزایش نیروهای نظامی خود در این منطقه تلاش کرد از طریق نظامی اوضاع را در کشمیر تحت کنترل خود آرام کند.
اما در عمل مردم و گروه های کشمیری نشان دادند که خواسته آن ها فراتر از آن چیزی است که دولت هند تصور می کند از طریق قوه قهریه می تواند آن را سرکوب کند.
سازمان کنفرانس حریت کشمیر اخیرا اعلام کرد: تا زمانی که هند با حل بحران کشمیر از طریق سیاسی موافقت نکند نه تنها روابط این کشور با پاکستان عادی نخواهد شد بلکه کشمیر تحت کنترل هند همچنان با اعتراض های عمومی روبرو خواهد بود.
هند و پاکستان حدود 7 دهه است که برسر مالکیت کشمیر با هم اختلاف دارند و دوبار نیز بر سر آن جنگ کرده اند.
آن چه بیشتر محافل منطقه ای را نگران پیامدهای ادامه بحران کشمیر و تاثیر آن بر روابط هند و پاکستان می کند اظهار نظر برخی محافل در هر دو کشور در مورد بروز احتمالی جنگ اتمی میان هند و پاکستان بر سر کشمیر است.
از این رو سازمان کنفرانس حریت که متشکل از حدود 30 گروه کشمیری است بارها آمادگی خود را برای میانجی گری میان دهلی نو و اسلام آباد برای حل بحران کشمیر اعلام کرده است اما هند نه تنها این درخواست کنفرانس حریت را رد کرده بلکه با توقیف گذرنامه رهبران سازمان کنفرانس حریت مانع از خروج آنان از کشمیر شده است.
پاکستان بر دو راه حل برای پایان دادن به بحران کشمیر تاکید دارد.
اول آن که هند با برگزاری مذاکرات سیاسی میان طرف های درگیر در بحران کشمیر موافقت کند، دوم آن که دهلی نو اجرای قطعنامه سازمان ملل برای برگزاری همه پرسی تعیین وضعیت کشمیر را بپذیرد.
هند با هر دو راه حل پیشنهادی پاکستان مخالف است و بر لاینفک بودن کشمیر از خاک هند تاکید دارد.
موضعی که همچنان موجب تداوم تنش در روابط هند و پاکستان و ادامه بحران و ناآرامی خونین در کشمیر تحت کنترل هند شده است.
احضار کاردار سفارت هند در اسلام آباد به وزارت امور خارجه پاکستان و تداوم اعتراض های عمومی در منطقه کشمیر در همین راستا قابل توجه و تامل است.
