شورای امنیت ملی افغانستان روز پنج شنبه اعلام کرد، طالبان در سه روز گذشته، هفتاد وشش حمله ضد نظامیان افغان در مناطق مختلف این کشور انجام داده است.
در درگیری های متقابل نظامیان افغان با اعضای طالبان، 85 عضو طالبان کشته شده اند.
این حملات درشرایطی صورت می گیرند که براساس امضای توافقنامه اخیر طالبان و آمریکا در قطر، این گروه متعهد شده بود از حمله به مواضع نیروهای دولتی و ادامه جنگ در افغانستان خودداری کند.
آمریکا نیز چند روز پیش به مواضع گروه طالبان در ولایت هلمند حمله کرد.
افزایش حملات طالبان در افغانستان آنهم کمتر از یک هفته پس از امضای توافق با آمریکا موید واقعیت های اساسی است.
نخست این که توافق آمریکا و طالبان اصولا با هدف کاهش خشونت علیه نظامیان افغان طراحی نشده است. به عبارتی هدف آمریکا از حصول چنین توافی نه پایان دادن به جنگ در این کشور که کاستن از هزینه های جانی و مالی خود در افغانستان بوده است.
دوم، با توجه به این واقعیت که در توافق آمریکا و طالبان مذاکرات بین الافغانی به آزادی پنج هزار زندانی این گروه گره زده شده است و دولت افغانستان نیز برای آزادی این زندانیان اما و اگر دارد، به نظر می رسد که طالبان می خواهد با تشدید حملات نظامی کابل را برای آزادی این زندانیان تحت فشار قرار دهد و قدرت خود را به رخ بکشد.
«کابل خان» تدبیر کارشناس مسایل نظامی و امنیتی می‌گوید: "گروه طالبان می‌خواهند ثابت کند که هنوز در تمام نقاط افغانستان تحرک دارد و از این طریق می‌خواهد در جریان تحولات کنونی امتیازگیری کند."
سوم اینکه هنوز هم در داخل افغانستان بسیاری بر این باورند که به رغم توافق آمریکا و طالبان، این گروه بازیگری نیست که از طریق مذاکره به حل اختلافات و چالشهای موجود بیاندیشد. به عبارتی طالبان همان بازیگر دهه های گذشته است که کاراترین ابزار آن قدرت نظامی آن است.
روزنامه «هشت صبح» افغانستان در مطلبی با عنوان "توهم صلح خواهی طالبان" نوشت: "حمله‌های زنجیره‌ای اعضای طالبان نشان می‌دهد که آنان سخت در تلاش‌اند تا دولت افغانستان را زیر فشار شدید قرار دهند. آنان می‌خواهند دست‌آورد نظامی داشته باشند تا از موضع قدرت وارد مذاکره شوند. ولی نحوه جنگ آنان نشان می‌دهد که به مذاکره نگاه راهبردی ندارند. طالبان شاید بر مبنای یکی از سناریوها تلاش کنند که مذاکره را طولانی سازند و بعد اعلام کنند که گفت‌وگو به نتیجه نمی‌رسد. اگر طالبان قصد پایان جنگ را می‌داشتند، خشونت را تشدید نمی کردند."
در مجموع تشدید خشونت ها در افغانستان آن هم کمتر از یک هفته پس از توافق آمریکا و طالبان نشان دهنده شکننده بودن این توافق از سویی و پر دست انداز بودن مسیر پیش روست.
در این بین آن چه مهم است این که آمریکا به عنوان بازیگری فرامنطقه ای و اشغالگر در افغانستان اولویتش فرونشاندن جنگ و خشونت نیست چون اگر چنین هدفی داشت اکنون وقت آن است تا طالبان را برای متوقف کردن خشونت تحت فشار قرار دهد.
نویسنده: محمود بلند اختر
139/116
بیشتر بخوانید:
واکنش وزارت امور خارجه ایران به امضای توافق بین آمریکا و طالبان/ تحلیل
طالبان دستور توقف حملات در افغانستان را صادر کرد
توافق آمریکا و طالبان برای توقف جنگ در افغانستان/ تحلیل
