ایران پرس- پژوهشگر و سیاستمدار معروف اردنی، انتخاب «برهم صالح» به عنوان رئیس جمهوری عراق را موفقیتی برای وحدت این کشور برشمرد.

«حماده فراعنه» نویسنده و پژوهشگر سیاسی اردنی در مطلبی در پایگاه روزنامه فلسطینی الایام نوشت: «برهم صالح» را می‌شناسم و طی سفرهایی که به دعوت «حکمت محمد کریم» (ملا بختیار) دبیرکل دفتر سیاسی اتحادیه میهنی کردستان به بغداد و کردستان عراق داشته‌ام، وی را چند بار ملاقات کرده‌ام، برهم صالح از پیروان مکتب «جلال طالبانی» رئیس جمهوری فقید عراق است که واقعاً به دو مساله مرتبط به هم ایمان دارد:

مساله اول: حفظ ماهیت کردها و هویت ملی آنان و بازگرداندن اعتبار به آن‌ها پس از ظلم تاریخی که در حق آن‌ها روا شده است.

دوم: حفظ وحدت عراق و انسجام این کشور بر اساس شهروندی و شراکت و سرزمین واحد و یکپارچه عراق که دربردارنده دو قومیت اصلی (عرب و کرد) است که دارای حقوق و وظایف یکسان مساوی هستند و تابع قانون اساسی دموکراتی هستند که بین اکثریت و اقلیت توازن و تعادل برقرار می‌کند.

قبلاً از برهم صالح شنیده بودم که در پاسخ به اظهاراتی درباره ایده همه پرسی درباره جدایی کردستان از عراق و تمایل کردها به جدایی از عراق گفته بود: چگونه می‌توان بین ایده همکاری در یک کشور بزرگ قوی و بین یک کشور مستقل کوچک محاصره شده از سوی دشمنانی که به آن کشور اجازه زندگی طبیعی را نمی‌دهند، مساوات را برقرار کرد.

برهم صالح خیلی زود مانند دوست خود و رئیس جمهوری قبلی عراق دریافت که ترکیه و ایران با هرگونه گرایش‌های استقلال طلبانه کردها مخالفند، زیرا این مساله، بر وضعیت این کشورها تاثیر می‌گذارد. 

اگر چه استقلال کُردها، برای کردها مساله‌ای قومیتی است، اما این مساله، تصمیمی بین‌المللی است، و امکان آن حتی از نظر آمریکا که با ایده همه‌پرسی مخالف بود، وجود ندارد و این مساله‌ای بود که واشنگتن به «مسعود بارزانی» توصیه کرده بود. اما بازرانی با پافشاری بر برگزاری همه‌پرسی، اشتباهی تاریخی را مرتکب شد که باعث شکست کردستان عراق و از دست رفتن بسیاری از دستاوردهای کردها در مبارزه طولانی مدت خود و فداکاری‌های چشمگیر آنان شد.

جلال طالبانی به روابط خود با «جرج حبش» دوست مرحوم خود و با دوست دیگرش «نایف حواتمه» افتخار می‌کرد و درباره خودش این گونه می گفت که اگر کُرد نبود، یک ملی گرای عرب با روحیه ترقی خواه بود که بر همکاری، وحدت و مساوات میان عرب ها و کردها اصرار می ورزید.

موفقیت در انتخاب «برهم صالح» به عنوان رئیس جمهوری عراق، در نتیجه رای گیری نبود، بلکه حاصل تاریخ، مبارزه، توافق و پافشاری بر روابط یکسان و برابر و تحکیم ارزش های برابری میان عرب ها و کردها مبتنی بر اصل همکاری و شراکت در کشور عراق بود. 114/118

مترجم: کبری آقایی

بیشتر بخوانید:

برهم صالح سوگند یاد کرد/ رئیس جمهور جدید عراق: حامی عراق یکپارچه هستم

«برهم صالح: رئیس جمهور عراق شد

برهم صالح نامزد ریاست جمهوری عراق شد