همۀ احزاب اپوزیسیون ترکیه در این برهه نیاز به انجام دادن این کار دارند: معرفی نامزدهای زیاد در دور اول انتخابات و انتخاب نامزد حزب دمکراتیک خلق ها در دور دوم.
با اعلام زمان انتخابات زودهنگام یا به عبارت بهتر انتخابات "فوق العاده" در ترکیه که روز 24 ژوئن 2018 برگزار می شود، احزاب اپوزیسیون به دنبال چاره ای هستند تا عملکردی را که در همه پرسی اصلاحات قانون اساسی مورخ 16 آوریل 2017 نشان دادند، تکرار کنند و می توان گفت که امیدوارند عملکرد بهتری را از خود نشان بدهند تا مانع دستیابی رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه به اکثریت "50 درصد به اضافۀ یک درصد" آراء در دور اول انتخاب بشوند.
عملکرد خوب یا بهتر احزاب اپوزیسیون فقط با روش کسب حداکثری آراء ممکن است تا اگر تخلفاتی انتخاباتی در کار بود، اختلاف آرای اپوزیسیون با آرای احزاب رقیب زیاد باشد و اپوزیسیون بتواند اثر تخلفات را خنثی کند.
به نظر می رسد که احزاب اپوزیسیون از شب 24 ژوئن با یکدیگر برای نظارت بر شمارش آراء همکاری خواهند کرد.
اصلاحاتی که چندی پیش در قانون انتخابات اعمال شد، خصوصاً "بازنگری در تقسیم بندی حوزه های انتخابیه، انتخاب مقامات دولتی به ریاست مراکز رأی گیری و تشدید کنترل امنیتی انتخابات" و همچنین "بازداشت هزاران نفر از طرفداران حزب دمکراتیک خلق ها - اصلی ترین حزب اپوزیسیون که حامی کُردها است -" به احتمال قوی باعث بروز نگرانی هایی درباره وقوع تخلفات در استان هایی همچون استان های کُردنشین خواهد شد.
ولی حزب دمکراتیک خلق ها و دیگر احزاب معتقدند که تخلفات انتخاباتی فقط در روز انتخابات یا فردای آن نخواهد بود بلکه سراسر انتخابات با تخلفاتی همراه خواهد بود به این نحو که هم نیروهای امنیتی، هم مسئولان استان ها و هم دار و دستۀ نظام که برگزاری انتخابات را به دست گرفته اند، عاملان این تخلفات خواهند بود.
همچنین، شاید افرادی ملی گرا خصوصاً افراد مسلحِ مرتبط با حزب جنبش ملی - متحد حزب حاکم عدالت و توسعه – به محل برنامه های انتخاباتی حزب مخالف بزرگ "جمهوریخواه خلق" و حزب ملی گرای جدید "نیک" حمله کنند.
اپوزیسیون مرحلۀ سختی را درپیش دارند زیرا 3 انتخابات پیش رو دارند و هر یک از این انتخابات مشکل خاص خود را دارد.
انتخابات سه گانه عبارتند از؛ انتخابات پارلمانی، انتخابات ریاست جمهوری و دور دوم انتخابات ریاست جمهوری که 2 هفته پس از دور اول برگزار خواهد شد یعنی در ماه ژوئیه ولی برگزاری دور دوم مستلزم دست نیافتن هیچ یک از نامزدها به اکثریت "50 درصد به اضافۀ یک درصد" آراء است.
چارۀ احزاب اپوزیسیون در انتخابات پارلمانی روشن است زیرا احتمالاً هر یک از این احزاب، جداگانه، در این انتخابات مشارکت خواهد کرد و نَه تنها باید مشکل کسب 10 درصد آراء را پشت سر بگذارد بلکه اگر پیروز نشود، 40 کرسی اضافی را که به ائتلاف یا حزبِ پیروز داده می شود، از دست خواهد داد.
چارۀ دیگر احزاب اپوزیسیون ائتلاف با همدیگر است تا با مشکل کسب 10 درصد آراء روبرو نشوند که اگر ائتلاف کنند، نَه تنها همۀ اعضای ائتلاف به پارلمان راه خواهند یافت بلکه آن 40 کرسی اضافی را نیز به دست خواهند آورد.
به نظر می رسد که حزب نیک سرسختانه برای جلوگیری از عضویت حزب دمکراتیک خلق ها در ائتلاف اپوزیسیون تلاش می کند. تشکیل چنین ائتلافِ ناتمامی (بدون عضویت حزب دمکراتیک خلق ها) که در انتخابات نقش کمتری خواهد داشت، شاید به این معنا خواهد بود که احزاب اپوزیسیون تن به سیاست "ممنوعیت ائتلاف کُردها" داده اند.
اپوزیسیون در انتخابات ریاست جمهوری با مشکل سخت تری روبرو خواهد شد زیرا احزاب اپوزیسیون در رقابت با اردوغان یا باید نامزدهای زیادی را معرفی یا پس از ائتلاف با همدیگر یک نامزد را معرفی کنند.
احزابی که خواستار معرفی یک نامزد از میان اپوزیسیون برای دور اول انتخابات ریاست جمهوری بودند، نام عبدالله گل را به میان آوردند ولی گل اعلام کرد که در انتخابات مشارکت نخواهد کرد.
حامیان نامزدی عبدالله گل به عنوان تنها نامزد اپوزیسیون معتقد بودند که اگر حزب سعادت، حزب جمهوریخواه خلق و حزب نیک از گل حمایت کنند، کُردها و طرفداران ناراضی حزب عدالت و توسعه نیز به وی رأی خواهند داد.
ولی حامیان نامزدی گل نتوانستند موافقت "مرال آکشنر" رئیس حزب نیک را به دست بیاورند زیرا آکشنر نمی خواست به گل رأی بدهد. همچنین بخش زیادی از طرفداران حزب جمهوریخواه خلق نمی خواستند به گل رأی بدهند زیرا وی را "اردوغان کوچک" می دانند. مساله دیگر اینکه خود گل نیز تمایلی به مشارکت در انتخابات نشان نمی داد.
احزاب اپوزیسیون تا زمان باقیمانده به انتخابات وقت گرانبهای خود را صرف اقناعِ بی نتیجۀ عبدالله گل به مشارکت در انتخابات کردند.
بنابراین به نظر می رسد که احزاب اپوزیسیون نمی توانند برای دور اول انتخابات ریاست جمهوری یک نامزد از میان خود معرفی کنند.
اگر هر یک از احزاب اپوزیسیون نامزد خود را در دور اول انتخابات معرفی و آرایی را به دست بیاورد، این امر نَه تنها باعث بالا رفتن شانس این احزاب در انتخابات پارلمانی خواهد شد، بلکه معادلۀ دور اول انتخابات ریاست جمهوری را نیز دگرگون خواهند کرد.
قانون جدید انتخابات این فرصت را فراهم کرده است که نامزدِ حائزِ رتبۀ دوم به نفع نامزدِ حائزِ رتبۀ سوم از رقابت انتخاباتی کنار برود و با توجه به این امر؛ همۀ احزاب اپوزیسیون در این برهه باید این کار را انجام بدهند: معرفی تعداد زیادی نامزد در دور اول و انتخاب نامزد حزب دمکراتیک خلق ها در دور دوم./ 110
مترجم: منوچهر مهدوی
القدس‌العربی: راهبرد اپوزیسیون ترکیه در انتخابات زودهنگام
چرایی برگزاری انتخابات زودهنگام در ترکیه
تصویب طرح برگزاری انتخابات زودهنگام در پارلمان ترکیه
بررسی طرح انتخابات زودهنگام در مجلس ترکیه / تحلیل
لیبراسیون: انتخابات زودهنگام در ترکیه برای سلطنت اردوغان بهتر است
تصویب طرح برگزاری انتخابات زودهنگام در پارلمان ترکیه
طرح برگزاری انتخابات زودهنگام در پارلمان ترکیه/ تحلیل
