شروع حملات هوایی در سوان نشان می دهد که آخرین روز مذاکرات آتش بس در جده نیزهیچ پیشرفتی نداشته و چشم انداز روشنی برای پایان درگیری های خونین در این کشور نیست.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی به نقل از یک دیپلمات سعودی اعلام کرد که گزینه آتش بس دائمی روی میز نیست و مذاکرات تا روز دوشنبه هیچ پیشرفت عمده‌ای نداشته است.
بیش از سه هفته است که سودانی ها به ویژه ساکنان خارطوم زیر آتش رگبار و بمباران قرار دارند و با وجود چندین بار تلاش برای برقراری آتش بس، عملا جنگ متوقف نشده است.
جنگ میان نیروهای ارتش سودان به فرماندهی ژنرال عبدالفتاح البرهان به عنوان رئیس شورای حاکمیتی سودان و«محمد حمدان دغلو» ملقب به «حمیدتی» فرمانده نیروهای واکنش سریع، در این کشور در جریان است. هر دو ژنرال در تلاش هستند تا قدرت را در سودان به کنترل خود در آورند.
در حال حاضر درگیری ها در سودان به جنگی تمام عیار تبدیل شده و تلاش های بین المللی برای پایان دادن به آن تاکنون به نتیجه نرسیده است.
«محمد الحسن ولد لبات» مدیر دیوان رئیس کمیسیون اتحادیه آفریقا با هشدار نسبت به این که نرسیدن به یک راه حل جدی سیاسی در سودان می تواند ثبات و صلح کل منطقه را تهدید کند،گفت: تمرکز این اتحادیه، بر توقف درگیری، گشایش گذرگاه‌های انسانی و بازگشت روند سیاسی در سودان است و پیش شرط آغاز روند حل سیاسی در بحران سودان توقف کشتار در این کشور است.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده، تاکنون در نبردها در سودان بیش از 750 نفر جان خود را از دست داده اند و بیش از 5 هزار نفر نیز زخمی شده‌اند. سازمان ملل متحد نسبت به گسترش بحران انسانی پس از جنگ که تاکنون بیش از 335 هزار آواره و 117 هزار پناهنده برجای گذاشته، هشدار داده است.
همچنین، سیستم بهداشتی سودان نیز در آستانه فروپاشی قرار گرفته است. به گفته کمیته بین المللی صلیب سرخ، بسیاری از بیمارستان‌های سودان بدون برق و آب مانده‌اند و دیگر قادر به انجام وظایف خود نیستند.
با این حال، طرفین درگیری در سودان، یکدیگر را به خیانت متهم می کنند و قصد دارند جنگ را تا کسب قدرت مطلق ادامه دهند. این در حالی است که برخی از کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای با دخالت های مستقیم و غیرمستقیم در سودان، بر آتش جنگ می دمند.
در سال 2019، پس از سقوط عمر البشیر، دیکتاتور وقت سودان، دو کشور امارات عربی متحده و عربستان، سودان را به مثابه یک «مرکز سرمایه گذاری» در نظر گرفتند و حجم قابل توجهی از سرمایه های خود را رهسپار این کشور کردند به طوری که هزاران هکتار زمین های حاصلخیز کشاورزی در سودان توسط اتباع خارجی خریداری شد.
حمایت از این سرمایه گذاری ها، و تلاش برای اثرگذاری بر روند تصمیم گیری ها در سودان، اکنون به بخشی از جنگ قدرت در این کشور بدل شده است که در درجه اول، جان و مال سودانی ها را تهدید می کند و در درجه بعدی، سودان را بار دیگر با خطر تجزیه مجدد روبرو می سازد.
نویسنده: آتوسا دینیاریان
116
