«راسم ستارزاده» (Rasm Sattarzadeh) مدیر دفتر راهبردی وزارت محیط زیست و ذخایر طبیعی جمهوری آذربایجان گفت: فاضلاب اغلب مناطق ساحلی جمهوری آذربایجان بدون تصفیه وارد دریای خزر می شوند.
باید گفت: بزرگترین دریاچه جهان اسیر زباله هایی شده است که برخی کشورهای حاشیه دریای خزر در آن نقش اساسی دارند.
بزرگترین پیکره آبی زمین
بزرگترین پیکره آبی زمین، حالا مقصد نهایی آلاینده های شیمیایی و نفتی و حتی اتمی شده است.
درسال های منتهی به استقلال جمهوری های حاشیه دریای خزر، دولتمردان وقت مسکو تصمیم گرفتند،پسماندهای زباله های اتمی را درسواحل جمهوری آذربایجان در دریای خزر دفن کنند.
آلودگی دریای خزر
درحقیقت آلودگی خزر، جدی تر از میزانی است که کارشناسان و مقام های کشورهای ساحلی اعلام می کنند.
این رفتار دولت جمهوری آذربایجان درحالی است که جمهوری اسلامی ایران بخش اعظم توان خود را برای حفاظت از محیط زیست و گونه های جانوری و گیاهی دریای خزر به خدمت گرفته است اما برخی از دولت های ساحلی همچنان به مسائل زیست محیطی این گستره آبی بی توجه هستند. تفاوت سهم کشورها در آلودگی دریای خزر به جمعیت و اهتمامی که برای حل این مساله دارند، ارتباط دارد.
به عنوان مثال، جمهوری آذربایجان با برداشت‌هایی که ازمخازن انرژی از بستر دریای خزر به عمل آورده،موجب شده است که در سال 2013 میلادی، گلوله‌های نفتی ناشی از سرریز شدن نفت خام از حوزه های نفتی دریای خزر سطح این دریا را بپوشاندند.
دراین ارتباط، تنها 25 تن آلودگی نفتی درسواحل ایران جمع‌آوری شده است و چنانچه ایران وارد عمل نشده بود، خزر دچار آسیب‌های جدی‌تری می‌شد.
واقعیت آن است که به رغم راهکارهای موجود، مقام های باکو صرفا" به اکتشاف و استخراج و فروش نفت توجه ویژه دارند، اما به آلودگی این گستره آبی چندان اهمیتی نمی دهند در حالی که، توجه و اولویت دادن به محیط زیست خزر، درجهت منافع درازمدت تمامی کشورهای ساحلی خزر ازجمله جمهوری آذربایجان است.
دراین ارتباط ، «عبدالرضا کرباسی» ازکارشناس ایرانی محیط زیست گفته است:
«با توجه به اهمیت زیست محیطی بزرگترین دریاچه دنیا و روند افزایشی آلودگی نفتی دراین پهنه آبی،امیدی به حفظ حیات آبزیان باقی نمانده است. افزایش مواد نفتی در محیط‌های دریایی باعث افزایش میزان مواد آلی و درنتیجه آن مصرف اکسیژن برای سوخت و ساز آنها می‌گردد و بنابر این میزان اکسیژن آب دریای خزر رو به کاهش است که این امر موجب مرگ ومیر آبزیان می‌شود.»
درمجموع، باید گفت: بدون همکاری مشترک و همیاری دولت ها و ملت های حاشیه خزر، امکان بهبود وضعیت زیست محیطی گستره آبی خزر وجود ندارد.
به رغم اعتراف مقام های آذری به آلودگی میکروبی و شیمیایی خزر از سوی جمهوری آذربایجان، شکی نیست مقامات این کشور نه تنها باید به هشدارهای کارشناسان محیط زیست اهتمام بیشتری داشته باشند بلکه می بایست هزینه های بیشتری را برای کاهش آلودگی دریای خزرتقبل کند.
135/112
نویسنده:محمدعلی طالبی
بیشتر بخوانید :
برگزاری مانور ملی و منطقه‌ای مقابله با آلودگی نفتی خزر در بندر انزلی
رئیس جمهور در جمهوری آذربایجان: ضرورت بهره برداری بهینه از منابع دریای خزر
تلاش ایران و جمهوری آذربایجان برای توسعه و تداوم صلح در عرصه دریای خزر
