براساس گزارش های منتشر شده در بمباران روستای «چیائوک نی مائو» واقع در جنوب جزیره رامری که بیشتر اهالی آن از قومیت‌های مسلمان روهینگیا و کیمان در استان راخین هستند، حداقل ۴۱ نفر کشته و ۵۲ نفر زخمی شدند.
به گفته شاهدان عینی از اقلیت مسلمان استان راخین، این بمباران همچنین باعث سوختن ۵۰۰ تا ۶۰۰ خانه چوبی شده است و افرادی که قصد کمک به مجروحان را داشتند از ترس حمله مجدد هواپیماهای ارتش میانمار از ورود به منطقه مورد حمله وحشت داشتند.
بیش از یک دهه است که تندروهای افراطی بودایی و همچنین ارتش میانمار جنایت خود در کشتار مسلمانان روهینگیا به خصوص در استان راخین را آغاز کرده اند. مهمترین هدف از ادامه این جنایت تبدیل مناطق مسکونی و مزارع روهینگیاها به زمین سوخته و تصاحب آن است. در واقع تندروهای بودایی و نظامیان درصددند با فراری دادن مردم از خانه و کاشانه شان مال و اموال و املاک آنها را تصرف کنند.
به نظر می رسد، در پی موفقیت های ابتدایی، تندروها درصدد استمرار جنایات خود ضد مسلمانان راخین هستند تا ضمن پاک سازی قومی، اموال آنان را به نفع خود مصادره کنند. توجیه جنایت کاران در کشتار و فراری دادن مسلمانان روهینگیا این است که آنان را مهاجران وارد شده از بنگلادش به میانمار معرفی می کنند که بایستی این کشور را ترک کنند؛ این در حالی است که شواهد تاریخی نشان می دهد مسلمانان روهینگیا نه تنها از ساکنان بومی و اصلی میانمار بویژه ساکن در استان راخین بوده اند بلکه صدها سال نیز حاکمیت پادشاهی در این منطقه داشته اند.
با توجه به اینکه زمین ها و مراکز تجاری متعلق به مسلمانان روهینگیا دارای بالاترین کیفیت زراعی و تجاری است، از بیش از یک دهه گذشته افراطیون بودایی و تندروهای نظامی چشم طمع به اموال و زمین های کشاورزی و تجاری اقلیت قوم روهینگیا دوخته اند و با همدستی با هم که زمینه ساز آن سخنان روحانیون بودایی علیه مسلمانان روهینگیا بوده است، جنایات وحشیانه خود را ضد آنان آغاز کرده اند.
وسعت و شدت کشتار آنان به حدی بوده که سازمان ملل از مسلمانان روهینگیا به عنوان مظلوم ترین اقلیت قومی جهان نام برده است. در این حال، سرمایه گذاری های برخی کشورهای عربی در میانمار نیز عامل مهمی در اخراج مسلمانان روهینگیا از استان راخین و تصاحب زمین های آنان بوده است. به گونه ای که گفته می شود صدها تن از روهینگیاها به عربستان منتقل و در پست‌ترین کارها به کار گمارده شده اند.
با توجه به اعتراض های جهانی، تندروهای بودایی و نظامی، کشتار مسلمانان روهینگیا را موقتا متوقف کرده بودند اما اکنون که جامعه جهانی درگیر مسایلی مانند تحولات غرب آسیا و اوکراین است فرصت را برای ادامه جنایات خود مناسب تشخیص داده اند.
در هر حال، آنچه بیشتر مسلمانان روهینگیا را در میانمار آزار می دهد و باعث شده تا ظلم علیه آنان ادامه یابد اجتناب دولت میانمار از اعطای حق شهروندی به آنان است. در واقع دولت میانمار که عمدتا در اختیار نظامیان کودتاگر است مسلمانان روهینگیا را به عنوان شهروند این کشور نمی پذیرد و از اعطای حق شهروندی به آنان اجتناب می کند که تاثیر مهمی در تشدید ظلم و ستم علیه آنان در میانمار دارد. موضوعی که سازمان ملل هم تاکنون نتوانسته است برای آن راه حلی پیدا کند.
نویسنده: مجید وقاری
117
