تاریخچه ترور رهبران مقاومت از سوی رژیم صهیونیستی:

در دل تاریخ پرفرازونشیب فلسطین و مقاومت، نام رهبران شجاعی به‌یادگارمانده است که با عزم راسخ و اراده‌ای آهنین، در برابر ظلم و ستم ایستادگی کرده‌اند.

این رهبران، نمادهای مقاومت و آزادی‌خواهی هستند که در سایه ترور و خشونت رژیم صهیونیستی، جان خود را فدای آرمان‌های مقدس خود کردند. ترورهایی که باهدف خاموش‌کردن صدای حق‌طلبی و سرکوب اراده ملت فلسطین صورت می‌گیرد، نه‌تنها نتوانسته است عزم این ملت را تضعیف کند، بلکه هر بار، آتش مبارزه را شعله‌ورتر کرده است.

از احمد یاسین، بنیان‌گذار حماس، تا عماد مغنیه فرمانده اسطوره‌ای مقاومت حزب‌الله لبنان تا اسماعیل هنیه، هر یک از این شخصیت‌ها با خون خود، درخت آزادی را آبیاری کرده و نشان داده‌اند که ترور نمی‌تواند مانع از پیشرفت و پیروزی آرمان‌های مقاومت شود.

این ترورها، نه‌تنها نشانه‌ای از ضعف و ترس رژیم صهیونیستی است، بلکه به‌مثابه فرصتی برای تجدید عهد و همبستگی میان فلسطینیان و حامیان جهانی مقاومت تبدیل شده است. با هر ترور، ملت فلسطین درک عمیق‌تری از ضرورت اتحاد و مقاومت پیدا می‌کند و این حقیقت را به اثبات می‌رساند که در برابر ظلم، تنها با همبستگی و ایستادگی می‌توان به پیروزی دست‌یافت.

در این گزارش، به بررسی تاریخچه ترور رهبران فلسطینی و مقاومت در لبنان و تأثیرات آن بر جنبش مقاومت خواهیم پرداخت، تا نشان دهیم که چگونه این اقدامات، به‌جای تضعیف، موجب تقویت عزم و اراده ملت فلسطین شده است.

اسماعیل هنیه، ‌ رئیس‌دفتر سیاسی مقاومت اسلامی حماس بامداد چهارشنبه دهم مرداد در محل اقامت خود در تهران ترور شد و به همراه یکی از محافظانش به شهادت رسید.

این اولین باری نیست که چهره‌های مقاومت فلسطین توسط رژیم صهیونیستی به شهادت می‌رسند رژیم صهیونیستی در دهه هشتاد بیش از ۲۷۰۰ عملیات ترور در داخل و خارج فلسطین انجام داد. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ میلادی قریب به ۴۳۰ چهره سرشناس فلسطینی توسط این رژیم هدف قرار گرفته‌اند.

علاوه بر این، تعداد زیادی از چهره‌های مطرح مقاومت فلسطین نیز از ترور رژیم صهیونیستی جان سالم به در بردند و برخی از آنان پس از چند ترور ناموفق، به مقام شهادت نائل آمدند.

تعداد بالای شهدا امکان بررسی تمام آنان را نمی‌دهد؛ بااین‌وجود، در ادامه به تعدادی از مطرح‌ترین چهره‌های فلسطینی ترور شده اشاره خواهد شد.

شهدای شاخص

شیخ احمد یاسین، عالم مجاهد فلسطینی، بنیان‌گذار و پیشوای جنبش حماس بود.  او در سال ۱۹۸۳ به اتهام نگهداری اسلحه و تشکیل سازمان نظامی و فعالیت علیه اسرائیل بازداشت و در دادگاه نظامی اسرائیلی محاکمه و به ۱۳ سال زندان محکوم اما در یک تبادل اسرا آزاد شد. اما بالگَرد رژیم اشغالگر ۲۲ مارس ۲۰۰۴، شیخ احمد یاسین را در سن ۶۸ سالگی ترور کردند.

عبدالعزیز رنتیسی هم از بنیان‌گذاران حماس بود که پس از ترور شیخ احمد یاسین جانشین او شد. رنتیسی هم در ۷ آوریل ۲۰۰۴، در شمال غزه به‌وسیله موشک هلفایر هدف قرار گرفت و به همراه فرزند و محافظش در سن ۵۷ سالگی شهید شد.

یحیی عیاش، ملقب به «مهندس» از اسطوره‌های مقاومت فلسطین بود که در سال ۱۹۹۵ به‌وسیله بمب کار گذاشته شده در تلفن همراهش ترور شد و به شهادت رسید.

عماد حسین ابراهیم عقل، از سرداران گردان‌های قسام بود که در نوامبر ۱۹۹۳ هنگام خروج از منزل خود محاصره شد و پس از تبادل آتش و کشته‌شدن چند سرباز اسرائیلی، شهید شد.

عیسی عبدالهادی البطران، تیسیر ابوسنیمه‌، رائد العطار، عدنان الغول، محمد ابوشماله، محمد برهوم‌، احمد الجعبری، صلاح شحاده،  صلاح ابو‌حسنین، سعید صیام، نزار ریان، مازن فقها، اسماعیل ابوشنب و... از دیگر مبارزان فلسطینی هستند ترور شده‌اند.

اینها تعدادی از رهبران مقاومت در فلسطین بودند. اما ازآنجاکه مقاومت پدیده‌ای به‌هم‌پیوسته است نمی‌توان بین نیروهای آن در فلسطین یا لبنان تفکیک قائل شد. تفکیک‌ناپذیری مقاومت علاوه بر به‌هم‌پیوستگی ایدئولوژیک آنها، از دشمنی مشترک آنها با اسرائیل هم نشئت می‌گیرد چرا که رژیم صهیونیستی سرزمین‌های هر دو محور مقاومت را مورد تعرض قرار داده و اشغال کرده است.

به همین دلیل ترور رهبران مقاومت در لبنان هم از برنامه های این رژیم تلقی می‌شود که اهمیت آن حتی از ترور رهبران در فلسطین مهم‌تر است.

چند نمونه از این ترورها عبارتند از؛

غسان کنفانی نویسنده و ادیب سرشناس و از رهبران جبهه مردمی برای آزادی فلسطین در پی انفجار بمب دست‌سازی در خودرو خود در بیروت به شهادت رسید. محمد النجار، از اعضای جهاد اسلامی در لبنان، كمال عدوان و كمال ناصر اعضای جنبش فتح در آوریل ۱۹۷۳ در بیروت ترور شدند.

سید عباس الموسوی، دبیرکل پیشین حزب‌الله، در سال ۱۹۹۲ در یک حمله هوایی اسرائیل در لبنان شهید شد.

فادی البطش، یکی دیگر از رهبران ارشد گروه جهاد اسلامی فلسطین، در سال ۲۰۱۸ در لبنان ترور شد.

صالح العاروری ۲ ژانویه ۲۰۲۴ در حمله پهپادی رژیم صهیونیستی در جنوب بیروت به شهادت رسید. او یکی از آخرین چهره‌های مطرح حماس بود که پیش از اسماعیل هنیه توسط رژیم صهیونیستی به شهادت رسید.

و فواد شکر، یکی دیگر از فرماندهان ارشد نظامی حزب‌الله، در ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۴  از سوی اسرائیل در بیروت ترور شد.

ترورهای فرامرزی سنت موساد است

ترور هنیه در ایران اتفاق افتاد؛ اما ترور یک رهبر مقاومت فلسطینی در خاک یک کشور دیگر توسط اسرائیل اقدام تازه‌ای نیست و مسبوق به سابقه است.  

لبنان، سوریه، اردن، امارات متحده عربی، مالزی، فرانسه، تونس، ایتالیا، و بلغارستان از کشورهایی هستند  که تاکنون رژیم صهیونیستی با نقض حاکمیت آنها در این کشورها دست به ترور زده است.

اردن

در سپتامبر ۱۹۹۷ ده نفر از اعضای سرویس اطلاعاتی موساد با دستور بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر وقت این رژیم با گذرنامه جعلی کانادایی وارد امان پایتخت اردن شدند. دو مأمور موساد به مشعل در خیابان مصفی التل در امان با ماده‌ای بسیار سمی حمله کردند، اما در حین فرار توسط پلیس اردن و محافظان مشعل بازداشت شدند.

حسین بن طلال پادشاه وقت اردن از نتانیاهو خواست پادزهر این سم کشنده را به اردن تحویل دهد. مشعل از این ترور جان سالم به در برد. مسئولین اردن ۲ عضو موساد را در ازای آزادی احمد یاسین مؤسس جنبش حماس که به حبس محکوم شده بود، آزاد کردند.

سوریه

سوریه از جمله کشورهایی است که رژیم صهیونیستی بارها برای عملیات تروریستی حاکمیت آن را نقض و فرمانده مقاومت را در آنجا ترور کرده است. از جمله این افراد می‌توان به عزالدین الشیخ خلیل از اعضای جنبش حماس اشاره کرد که در سپتامبر ۲۰۰۴ در انفجار خودرو در دمشق به شهادت رسید.

عماد مغنیه ملقب به حاج رضوان، یکی دیگر از فرماندهان ارشد حزب‌الله، در سال ۲۰۰۸ در دمشق، سوریه، توسط اسرائیل ترور شد.

مصطفی بدرالدین، هم از دیگر از فرماندهان حزب‌الله، در سال ۲۰۱۶ در سوریه شهید شد. اسرائیل به طور غیرمستقیم مسئول این ترور شناخته می‌شود.

جهاد مغنیه، فرزند عماد مغنیه هم در سال ۲۰۱۵ در سوریه ترور شد.

تونس

خلیل الوزیر شخصیت دوم جنبش آزادی‌بخش فلسطین در آوریل ۱۹۸۸ در خانه‌اش در تونس به شهادت رسید.

محمد الزواری، مهندس پرواز تونسی و از فرماندهان گردان‌های قسام و مسئول طراحی پهپادهای این گردان‌ها در ۱۵ دسامبر سال ۲۰۱۶ در زادگاهش صفاقس، تونس، به شهادت رسید.

امارات

در ژانویه ۲۰۱۰ اسرائیل محمود المبحوح از فرماندهان گردان‌های عزالدین قسام را در یکی از هتل‌های دبی ترور کرد. تعدادی از مأمورین موساد با گذرنامه چند کشور خارجی از جمله استرالیا با عبور از مقابل دوربین‌های مداربسته فرودگاه  وارد دبی شدند و سپس المبحوح را در هتل محل اقامتش به شهادت رساندند.

اسرائیل تنها در کشورهای همسایه و غرب آسیا و کشورهای اسلامی دست به ترور نمی‌زند؛ بلکه این رژیم در کشورهای اروپایی، و شرق دور هم سابقه جنایت دارد.

جزیره مالت

فتحی شقاقی مؤسس جنبش جهادی اسلامی در فلسطین و دبیرکل آن هنگام بازگشت از سفر خود از لیبی در اكتبر  ۱۹۹۵ در جزیره مالت به شهادت رسید. اسحاق رابین نخست‌وزیر وقت دستور ترور شقاقی را به موساد صادر کرد.

بلغارستان

عمر النایف یکی از اعضای جبهه مردمی برای آزادی فلسطین بود که در فوریه ۲۰۱۶ در سفارت فلسطین در بلغارستان به شهادت رسید.

فادی البطش شخصیت علمی فلسطینی هم در مالزی به شهادت رسید.

فرانسه

جنبش فتح موساد را به ترور عاطف بسیسو، مسئول امنیت این جنبش در پاریس در ژوئن ۱۹۹۲ متهم کرد.

بررسی موردی کشورهایی که ترورهای اسرائیل در آنها اتفاق افتاده نشان می‌دهد این رژیم به‌هیچ‌وجه در رسیدن به اهداف خود، دوست یا دشمن نمی‌شناسد و حتی می‌تواند افرادی را در فرانسه، ایتالیا، امارات یا مالزی هدف قرار دهد. اینکه اسرائیل هنیه را در تهران ترور می‌کند؛ اما در دوحه ترور نمی‌کند به این معنی نیست که به مناسبات خود با دوحه اهمیت قائل است؛ بلکه این رژیم بر آن است تا با کشاندن پای ایران به مهلکه‌ای که خود در آن گرفتار شده بتواند آمریکا را در این برهه حساس با خود همراه کند.

اگر موضع آشتی‌ناپذیری حماس را هم دلیل ترور رهبران آن توسط اسرائیل بدانیم آن هم بسی ساده‌انگارانه است. چرا که این رژیم درگذشته نشان داده که متحدترین یا نزدیک‌ترین فلسطینی‌ها به خود را که حتی با اسرائیل طرف گفتگو بودند ترور کرده است. ترور بیولوژیک یاسر عرفات رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی نمونه‌های ازاین‌دست است.

ترور طرف گفتگو

یاسر عرفات رئیس سابق تشکیلات خودگردان فلسطین و از مطرح‌ترین چهره‌های فلسطینی در سطح بین‌المللی بود. وی در اواخر دهه ۵۰ میلادی جنبش فتح را پایه‌گذاری کرد و به‌عنوان یک سازمان شبه‌نظامی در چندین کشور عربی فعالیت داشت و در راستای نابودی اسرائیل قدم بر می‌داشت. بااین‌وجود در دهه هشتاد میلادی، یاسر عرفات روند مبارزه خود را تغییر داد و به مذاکره با اسرائیل روی آورد. وی در سال ۱۹۸۸ حق موجودیت اسرائیل را به رسمیت شناخت و در بسیاری از مذاکرات بین‌المللی درباره فلسطین حضور داشت. عرفات به دلیل فعالیت‌های خود دررابطه‌با صلح فلسطین و رژیم صهیونیستی، برنده جایزه صلح نوبل هم شد. وی سرانجام در نوامبر ۲۰۰۴ در بیمارستانی در پاریس درگذشت.

 بسیاری از فلسطینیان اعتقاد داشتند که او ترور شده است و سرانجام با نبش قبر وی در سال ۲۰۱۲، مشخص شد که پیکر عرفات ۱۸ برابر اندازه معمول آلوده به مواد پرتوزا بوده است. جنبش فتح در سال ۲۰۱۵ تأکید کرد که اسرائیل مسئول ترور یاسر عرفات است.

ترورها انگیزه‌ای برای تقویت مثلث مقاومت

ترور رهبران حماس و مقاومت لبنان به طور مداوم در تلاش برای تضعیف این جنبش‌ها و کاهش نفوذ آنها در فلسطین و منطقه انجام شده است. بااین‌حال، تاریخ نشان داده است که چنین اقداماتی معمولاً باعث تقویت عزم و اراده حماس و دیگر گروه‌های مقاومت می‌شود.

تحلیلگران بر این باورند که ترور رهبران حماس و مقاومت در لبنان نه‌تنها به این جنبش آسیب نمی‌زند، بلکه باعث افزایش حمایت عمومی از آن و ایجاد همبستگی بیشتر در میان فلسطینیان می‌شود. به‌عنوان‌مثال، ترور شیخ احمد یاسین در سال ۲۰۰۴ به‌شدت واکنش‌های منفی در میان فلسطینیان و حتی در سطح بین‌المللی به دنبال داشت و حماس توانست با استفاده از این احساسات، حمایت بیشتری از سوی مردم کسب کند. ترور سید عباس موسوی دبیر کل حزب الله لبنان هم در این کشور نتیجه معکوس داشت و در واقع ظهور رهبری مقتدر و توانمند جهان اسلام سید حسن نصرالله سید المقاومه را می توان ثمره شهادت سید عباس  دانست.

در نهایت، ترور رهبران حماس و مقاومت نشان‌دهنده ناتوانی اسرائیل در ازبین‌بردن این جنبش ها و تأثیرگذاری بر راهبُردهای آنها است. به نظر می‌رسد که این ترورها به‌جای تضعیف مقاومت، به تقویت آن در شبکه‌سازی، عضوگیری از جوانان فلسطینی حتی در کرانه باختری،  و لبنانی، تقویم "مثلث مقاومت" در لبنان، یمن، و عراق با مقاومت در سرزمین‌های اشغالی منجر شده و نشان‌دهنده عزم راسخ این جنبش در ادامه مبارزه برای حقوق فلسطینیان است.