شهید سید محمدحسین بهشتی دوم آبان 1307 هجری شمسی در خانواده ای روحانی در اصفهان چشم به جهان گشود.

وی از چهار سالگی به مکتب رفت و در اندک زمانی قرائت قرآن و خواندن و نوشتن را فرا گرفت و با ورود به دبیرستان به دلیل علاقه به تحصیل علوم دینی، مدرسه را رها و در سال 1321 وارد حوزه علمیه شد.

شهید بهشتی در سال 1330 با دریافت درجه لیسانس به قم بازگشت و در دبیرستان حکیم نظامی مشغول تدریس زبان انگلیسی شد.

وی در سال 1333، دبیرستان دین و دانش قم را تأسیس کرد و تا سال 1342 سرپرستی آن را برعهده داشت.

در سال‏های 1335تا 1338، دوره دکترای فلسفه الهیات را گذراند سپس، با شرکت فعال در مبارزات سال‏های 41 و 42 از سوی ساواک مجبور به عزیمت از شهر قم به تهران شد.

این شهید راست قامت تاریخ به پیشنهاد و درخواست حضرات آیات حائری‏ و میلانی به هامبورگ عزیمت و سرپرستی مسجد و تشکل مذهبی جوانان آن شهر را عهده ‏دار و به فعالیت‏های عمیق دینی و فرهنگی پرداخت.

وی در این مدت سفرهایی به عربستان، سوریه، لبنان، ترکیه و عراق(به منظور دیدار امام ‏رحمه الله) داشت و سرانجام در سال 1349، به ایران بازگشت و به فعالیت‏های علمی، فرهنگی و سیاسی روی آورد و در این مدت، چندین بار توسط ساواک دستگیر و روانه زندان شد.

شهیدر بهشتی آذر 1357 به فرمان امام خمینی ‏رحمه الله شورای انقلاب را تشکیل داد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره به عنوان ایدئولوگ و لیدر در صحنه‏های سیاسی، اجتماعی به فعالیت می ‏پرداخت.

وی حزب جمهوری اسلامی را با هدف تربیت و شناسایی نخبگان سیاسی فرهنگی پایه‏ گذاری کرد و در تدوین قانون اساسی به عنوان نایب رییس مجلس خبرگان نقش مهمی برعهده داشت.

شهید بهشتی پس از استعفای دولت موقت در سال 1358، مدتی به عنوان وزیر دادگستری و سپس، از سوی امام خمینی‏ رحمه الله به ریاست دیوان عالی کشور منصوب شد.

سرانجام شهید بهشتی شامگاه 7 تیر سال 1360 در حین سخنرانی در تالار حزب جمهوری اسلامی بر اثر انفجار ساختمان حزب توسط منافقین به همراه کاروان 72 نفره خود به خیل عظیم شهدای کربلا پیوست.

پیکر این شهید به همراه یارانش در تهران تشییع و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.118