روزنامه لوموند در مقاله ای به بررسی اوضاع زیمبابوه و بیوگرافی «رابرت موگابه» رئیس جمهوری این کشور پرداخت. این نشریه فرانسوی نوشت: پدر استقلال زیمبابوه و رئیس جمهوری 93 ساله این کشور تسلیم فشارهای وارده از سوی ارتش نمی شود و این در حالی است که حزب حاکم و مردم کشورش نیز خواستار کناره گیری وی از قدرت هستند.
رابرت موگابه رئیس جمهوری زیمبابوه روز یکشنبه 19 نوامبر در جریان یک سخنرانی تلویزیونی مسئله استعفا از ریاست جمهوری را کاملا مردود دانست. این در حالی است که همگان منتظر اعلام کناره گیری از قدرت بودند. موگابه از نظر قانونی همچنان رئیس جمهوری زیمبابوه است، اما تا چه زمانی؟ وی یک روز گفته بود در پست ریاست جمهوری جشن یک صد سالگی اش را برگزار خواهد کرد. اما رابرت موگابه امروز بیشتر از هر وقت دیگری تضعیف شده است. نمایندگان پارلمان زیمبابوه امروز بحث در خصوص برکناری رئیس جمهوری را آغاز می کنند.
«رابرت موگابه» رئیس جمهوری زیمباوه
رابرت موگابه در سال 1980 به عنوان سرشناس ترین چهره مبارزات ضد استعماری و مبارزه برای کسب آزادی به قدرت رسید. وی یکی از چهره های برجسته مبارزه با نژاد پرستی و از رهبران مبارزه با آپارتاید در آفریقای جنوبی کشور همسایه زیمبابوه بود. موگابه به همین دلیل هنوز بین سران و ملت های برخی کشورهای قاره سیاه محبوبیت دارد.
موگابه در 21 فوریه سال 1924 در یک خانواده متوسط از قبیله شونا (Shona (80 درصد جمعیت زیمبابوه ) به دنیا آمد. وی تحصیلات مقدماتی را در مدارس مسیحی به پایان رساند و سپس مانند بسیاری از رهبران کشورهای آفریقایی در دانشگاه ویژه سیاهپوستان در آفریقای جنوبی به تحصیل پرداخت. رئیس جمهوری زیمبابوه، در این دانشگاه با سیاست آشنا شد و به مارکسیسم و نوشته های گاندی گرایش پیدا کرد.
موگابه در سال 1964 پس از ایجاد تشکلی به نام «اتحادیه ملی زیمبابوه آفریقایی» دستگیر و به مدت ده سال راهی زندان شد. وی در زندان نیز به تحصیل ادامه داد. از این رو می توان از موگابه به عنوان یکی از پرمدرک ترین سران آفریقایی یاد کرد. رابرت موگابه پس از آزادی از زندان به زیمبابوه رفت و تا کسب استقلال کشورش، نبرد مسلحانه علیه استعمارگران را رهبری کرد.
در سال 1980 و پس از عقد توافقنامه «لانکاستر هاوس» (Lancaster House)، بریتانیایی ها با استقلال رودزیای جنوبی موافقت کردند و در نهایت کشور زیمبابوه متولد شد.
موگابه که در آن زمان «رفیق باب» لقب گرفته بود، به عنوان رهبر آزادیبخش زیمبابوه نخست وزیر این کشور نوپا شد. وی بلافاصله با هدف بیرون کردن خارجی ها و با شعار اتحاد در کشور سیاست های آشتی جویانه ای را در پیش گرفت. نخست وزیر پست های حساس را به سفیدپوستان واگذار کرد و حتی اجازه داد لان اسمیت (Lan Smith) نخست وزیر پیشین به زندگی خود در زیمبابوه ادامه بدهد.
زیمبابوه ظرف ده سال به موفقیت های اقتصادی خوبی دست یافت و با ساخت مدارس، مراکز بهداشتی درمانی و ساخت مسکن برای سیاهپوستان که اکثریت جامعه را تشکیل می دهند، به توسعه دست یافت.
«رابرت موگابه» رئیس جمهوری زیمباوه
اما باید خاطر نشان کرد که خشونت در قبال مخالفان از همان ابتدا در دستور کار رابرت موگابه قرار داشته است. برای مثال وی در سال 1982 برای سرکوب یکی از رقبایش و طرفداران وی، نیروهای ارتش را به منطقه ماتابله لاند (Matabeleland) (جنوب غربی) اعزام کرد. این سرکوبگری 20 هزار کشته برجای گذاشت. اعمال سیاست تک حزبی یکی دیگر از برنامه های موگابه بود.
موگابه در سال های 1987، 1996، 2002، 2008 و 2013 رئیس جمهوری زیمبابوه شد. در انتخابات ریاست جمهوری سال 2008، «مورگان تساوانگیرای» (Morgan Tsvangirai) نامزد مخالفان در دور اول رتبه اول را کسب کرد. اما فشارها و خشونت های اعمال شده علیه طرفداران تساوانگیرای، نامزد مخالفان را به انصراف از ادامه رقابت ها وادار کرد.
در سال 2000 موگابه به اصلاحات در بخش کشاورزی مبادرت کرد. اما وعده ها محقق نشد. زمین هایی که تا آن روز در اختیار سفیدپوستان قرار داشت، به اعضای رژیم موگابه واگذار شد و آن ها نیز کشت و زرع نمی کردند. ملاکان سفید پوست نیز با خشونت اخراج شدند. در نهایت اقتصاد بزرگترین تولید کننده گندم در آفریقای استوایی فروپاشید.
تورم به شدت افزایش یافت. ارزش واحد پول ملی به یک باره فرو ریخت. تاجایی که دیگر کسی از واحد پول ملی زیمبابوه استفاده نمی کرد. امروز بیش از 90 درصد از زیمبابوه ای ها بیکارند.
وضعیت جسمانی موگابه خوب نیست. اما وی نمی خواهد به هیچ وجه ضعفی از خود بروز بدهد. شایعات از مبتلا شدن رئیس جمهوری زیمبابوه به سرطان حکایت دارند. اما تصاویر ضبط شده از موگابه در پارلمان، اغلب وی را در حالت چرت زدن نشان می دهند.
موگابه از همسرش که یار قدیمی وی در مبارزات ضد سفیدپوستان بود و در امور اجتماعی بسیار فعالیت داشت، جدا شد و در سال 1996 با منشی 40 ساله اش ازدواج کرد. همسر جدید موگابه به ولخرجی شهرت دارد.
همسر موگابه در پنجم ماه نوامبر در جریان تجمع جوانان حزب حاکم سخنرانی و تاکید کرد، از موگابه خواسته است در سال 2018 نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود.
یک روز پس از این سخنرانی امرسون نانگاگوا ( Emmerson Mnangagawa) نخست وزیر زیمبابوه برکنار شد. اما این اتفاق به زیان موگابه و همسرش تمام شد. نیروهای مسلح زیمبابوه به کودتا دست زدند و جالب آن که از حمایت های بخشی از سران حزب حاکم نیز برخوردار شده اند. 113/111
مترجم: علیرضا فراهانی
بیشتر بخوانید:
خودداری «رابرت موگابه» از اعلام استعفا+ ویدئو
برکناری «رابرت موگابه» از ریاست حزب حاکم زیمبابوه
انتقاد شدید رابرت موگابه از مقام های حزب حاکم زیمبابوه/تحلیل
