نمای بیرونی این ساختمان معماری زیبایی دارد که شبیه دار قالی بافی است.
این نما طوری طراحی شده است که با انداختن سایه بر روی دیوار بیرونی سازه، داخل ساختمان را خنک نگه دارد. در این موزه ی فرش، دو نمایشگاه در دوطبقه و در فضایی به مساحت 3400 متر مربع برگزار می شود.
طبقه همکف نمایشگاه دائمی فرش های ایرانی است واز طبقه دوم ساختمان برای برگزاری نمایشگاه های موقت استفاده می شود.
در این موزه حدود 150 قطعه فرش قالیچه و گلیم وجود دارد که متعلق به قرن هفتم میلادی تا به امروز است. بازدیدکننده ها می توانند طیف وسیعی از طرح و نقش های مذهبی موجود در ایران را در این موزه ببینند.
فرش ایرانی، به عنوان یکی از برجسته ترین صنایع دستی ایران شناخته می شود. فرش ایرانی به خاطر تنوع در رنگ مشهور است. رنگ های موجود در فرش ها از 15 تا 25 رنگ متفاوت است و هر رنگ معنی خاص خودش را دارد.
نقش فرش ها، انعکاس دهنده اعتقادات و احساسات کسانی است که آنها را بافته اند در واقع طراحی فرش های ایرانی نشان دهنده فرهنگ، اعتقاد و شرایط محیطی بافنده آن است.
فرش ایرانی یکی از اصلی ترین تجلی های هنر و فرهنگ ایرانی است. این موزه، فرش های متنوع و گوناگونی را از چهار گوشه ایران به نمایش گذاشته است.
طرح ها، عناصر طبیعی مثل گل و پرندگان و حیوانات و یا درون مایه های کهن مربوط به قرن ها پیش را به تصویر می کشد.
بعضی فرش ها شجره نامه های خانوادگی پادشاهان و اشراف را نشان می دهند.
پشت هر قطعه فرش داستان منحصر بفردی وجود دارد. بعضی فرش ها آینه زندگی روزمره روستاییان است و بعضی دیگر اسطوره های شاهنامه که کتاب پادشاهان است که توسط شاعر ایرانی فردوسی نوشته شده است.
یک نمونه از قدیمی ترین فرش دست بافت، به نام "پازیریک" در موزه فرش ایران نگه داری می شود.
این فرش از روی فرش اصلی بافته شده است. تعدادی درون مایه ایرانی و طرح های هخامنشی در فرش دیده می شود که نشان دهنده این است که قدمت فرش ایرانی به 2500 سال پیش برمی گردد.
در این مجموعه یک کتابخانه با بیش از هفت هزار جلد کتاب وجود دارد که برای محققان و علاقمندان به هنر در دسترس است.
