ایران پرس - روزنامه نیویورکر با انتشار مقاله ای تاکید کرد، با وجود همه خوش بینی هایی که گفتگوهای اخیر سران کره شمالی و جنوبی به وجود آورد، کارشناسان درباره احتمال ناکامی در گفتگوها و پیامدهای آن هشدار می دهند.

«رابین رایت»، روزنامه نگار آمریکایی در مقاله ای در پایگاه اینترنتی روزنامه نیویورکر، نوشت: آیا جنگ کره به پایان رسیده است؟

«دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا روز جمعه در توئیتی از نشستی که در کره برگزار شده است استقبال کرد و نوشت:

"بعد از سالهای خسته کننده از پرتاب موشک و آزمایش های هسته ای، نشستی تاریخی بین شمال و جنوب برگزار شده است. اتفاق خوبی  در حال روی دادن است."

در واقع دیداری بسیار هیجان آفرین در عرصه سیاست دو کشور روی داده است.

رئیس جمهور «مون جائه این» که والدینش از فراری های کره شمالی هستند، وکیل حقوق بشری سابق است. پدرش در اردوگاه کار زندانیان جنگی بود و وی سالهای اولیه زندگی خود را در حالی سپری کرد که بر پشت مادری بسته شده بود که تخم مرغ فروشی می کرد.

وی در زمان دانشجویی به دلیل اعتراض به حاکمیت خودکامه در کره جنوبی راهی زندان شد و سرانجام در 2017 در انتخاباتی مردمسالارانه به عنوان رئیس جمهور این کشور انتخاب شد.

در دیگر سو، کیم جونگ اون از جمله بدترین ناقضان حقوق بشر در سطح دنیاست به شکلی که حتی گفته می شود دستور قتل برادر و عموی خود را نیز داده است.

در سرزمین محرومیت های مزمن، وی محصول یک پیروزی منحصر به فرد و از سویی تحصیل کرده سوئیس به شمار می آید. وی سومین نسل از خاندانی است که در هفت دهه گذشته بر پیونگ یانگ حاکم بود.

مون و کیم سران کشورهایی هستند که عملا از 1950 به این سو در جنگ است.

جنگ کره از جمله خونین ترین جنگ های قرن بیستم بود که در آن بیش از دو میلیون کره ای، بیش از سی و سه هزار آمریکایی و ششصد هزار چینی کشته شدند.

آیا شکاف عمیق میان دو کرده که دهها سال صرف ایجاد آن شده با مذاکراتی یک روزه و چند ماهه پر می شود؟

از این رو دیدن اینکه سران دو کشور در منطقه غیر نظامی شده در مرزهای خود دست دوستی به سوی هم دراز می کنند دلگرم کننده است.

در رویدادی بسیار جالب، کیم از خط سیمانی که دو کشور را از هم جدا کرده بود عبور کرد و با مون دست داد و بعد از آن دو نفر به صورتی کوتاه و نمادین وارد کره شمالی شدند.

هر دو به سوی روستای «پانمونجوم» حرکت کردند تا گفتگویی یک روزه را داشته باشند.

سران دو کشور با همراهی گارد احترامی که لباس های قرن نوزدهم را در زمان یکپارچگی دو کره به تن کرده بودند، برای گفتگو راهی خانه صلح شدند.

نگهبانان همراه در یکی از سنگین ترین و شلوغ ترین جبهه های مرزی در دنیا، نیزه و شمشیر به همراه داشتند و تفنگی در کار نبود.

این دیدار بارقه ای از امید احتمالی از کاهش تنش ها بعد از سالها تنش نفس گیر را می دهد که گاه این تنش ها با توئیت هایی که ترامپ ارسال می کرد، تشدید می شدند.

وی یک بار کیم جون اون را «کوتوله موشکی» خوانده بود.

در توئیتی که در ماه ژانویه پست کرد، وی نوشته بود:

"کیم جونگ اون رهبر کره شمالی گفته است که دکمه هسته ای همیشه روی میزش آماده است؛ کسی باید به این مردنی و رژیم غذا ندیده اش بگوید که من هم دکمه اتمی روی میزم دارم ولی مال من به مراتب بزرگتر و قوی تر از مال اوست و کار هم می کند."

ترامپ به شکل زیاده خواهانه ای در همه قضایای جهانی فقط به سود آمریکا فکر می کند و این می تواند بزرگترین مانع صلح در شبه جزیره کره باشد

بعد از تعاملی که کیم جونگ اون با کره جنوبی و آمریکا داشت، لحن ها به یکباره عوض شدند، آن هم به دلایلی که هنوز مشخص نیستند.

گفتگوی بین دو کره که روز جمعه صورت گرفت تا حدودی بخشی از تلاش برای هموار کردن راه نشست بین کیم جونگ اون و دونالد ترامپ است که در ماه ژوئن برگزار می شود.

ترامپ در نشست مشترکی که با «آنگلا مرکل»، صدر اعظم آلمان داشت گفت:

"در مقایسه با چند ماه گذشته و بعد از نام گذاری ها و مسائل دیگر، اوضاع تغییر عمده ای کرده است. اتفاق بسیار جالب توجهی روی داد."

ترامپ از «شی جین پینگ» رئیس جمهور چین هم به دلیل کمک هایی که در قانع کردن پیونگ یانگ در این مساله کرده بود تقدیر کرد.

وی اشاره ای به این موضوع نکرد که گفتگوی مستقیمی با کیم جونگ اون کرده است، ولی گفت گفتگوها برای تعیین دیدار در دو محل متمرکز شده است.

وی گفت، ما در حال حاضر در حال تعیین محل دیدار هستیم. من مسئولم که ببینیم آیا این کار شدنی است یا نه؛ اگر نتوانم، در این صورت دورانی دشوار برای بسیاری از کشورها و افراد ایجاد می شود. این کاری است که امیدوارم برای جهان بتوانم انجام دهم.

سران دو کره نیز در بیانیه ای حاکی از خوش بینی بر توقف فعالیت های خصمانه علیه همدیگر، تلاش برای پایان دادن به جنگ تا پایان سال و ایجاد آینده ای همراه با خلع سلاح کامل هسته ای در شبه جزیره کره تاکید کردند.

بیانیه پانمونجوم به روشنی تاکید کرده است:

"گسترش و تعمیق روابط دو کره تمایل عمیق همه ملت و الزام فوری زمان است و بیش از این دیگر نمی توان تاخیری در آن ایجاد کرد."

دو کره همچنین درباره مسائلی همچون دیدار خانواده های جداشده از هم، خط آهن بین دو کشور، ارائه تیمی مشترک در بازی های آسیایی 2018 و ایجاد دفتر روابط جدید در کره شمالی توافق کردند. مون نیز موافقت کرد پائیز از پیونگ یانگ دیدار کند.

سرعت حرکت رهبران دو کره برای مذاکره و آشتی تعجب و ابهام های زیادی را در موفقیت این روند ایجاد کرده است

بعد از دیدار، کیم اعلام کرد، دو کشور با خون و خانواده و هم میهنان به هم مرتبط اند و نمی توانند جدای از هم زندگی کنند.

در مجموع اصول و مبانی نتایج به دست آمده با استقبالی گسترده روبرو شد هر چند که بسیاری نیز هشدار داده اند.

«وندی شرمن»، مقام ارشد سابق در وزارت خارجه آمریکا در دوران کلینتون و اوباما که به همراه «مادلین آلبرایت» وزیر خارجه اسبق آمریکا نیز در سال 2000 به پیونگ یانگ رفته بود گفت:

"بی شک در این برهه، گفتگو به مراتب بهتر از حرکت به سوی جنگ است. این را نیز باید گفت که همه ما باید انتظاراتمان را مد نظر داشته باشیم."

کیم در واقع در حال حاضر بخشی عمده از آنچه را که از دنیای خارج می خواست به دست آورده و تا کنون نیز از هیچ موضعی عقب نشینی نکرده است.

در همین حال ستاره بخت وی در صحنه بین الملل درخشیدن گرفته و قرار است با رئیس جمهور آمریکا دیدار کند، چیزی که پدر و پدربزرگش بسیار به دنبال این مساله بودند و ناکام ماندند.

مهم ترین مساله در حال حاضر تعریفی ضعیف از مساله عاری سازی هسته ای است.

ترامپ به تازگی مساله را به صورت رهایی از شر کلیت برنامه اتمی کره شمالی تعریف کرده است، اینکه سانتریفوژها و بمب ها جمع آوری، انبار و مهر و موم شوند.

در 1992، کره شمالی و جنوبی بیانیه ای مشترک درباره «عاری سازی هسته ای» منتشر کردند که برای نخستین بار این اصطلاح به کار رفته بود؛ علت نیز این بود که به گفته شرمن، مساله خلع سلاح (disarmament) قابل قبول نبود.

این مساله که کیم بخواهد در ازای بقای رژیم خود، همه بخش های برنامه اتمی کشورش را جمع آوری کند مساله ای است که محک گفتگوها به شمار می آید.

«دیوید آلبرایت»، رئیس موسسه علوم و امنیت بین الملل معتقد است:

"بیانیه سه صفحه ای پانمونجوم از نظر گستره و اهداف تعیین شده اش بسیار عالی است. این بیانیه هیچ مانع فوری یا محدودیتی ندارد و هیچ نشانه ای هم در آن درباره کاهش تحریم های کره جنوبی علیه شمالی ها در خود ندارد. با این حال راه رسیدن به مساله عاری سازی هسته ای مبهم باقی مانده است."

وی گفت:

"مادامی که بنیانی محکم و طرحی مشخص برای خلع سلاح قابل راستی آزمایی و غیر قابل برگشت کره شمالی در مدت زمانی کوتاه (فاصله دو تا سه سال) تعیین نشود، بخشی قابل توجهی از تعهداتی که در این بیانیه آورده شده اند، صرفا آرزو به شمار می آیند."

موفقیت روز جمعه نشست دو کره باعث می شود فشار بیشتری برای پیشرفت بر ترامپ در دیدارش با کیم وارد شود؛ اولین دیداری که یک رئیس جمهور از آمریکا با رهبری از کره شمالی خواهد داشت.

صرف بیان سخن و ابراز احساس دیگر کافی نیست، حال بخش دشوار کار شروع شده است.

«آبراهام دنمارک»، دستیار سابق معاون وزیر دفاع و مدیر کنونی برنامه آسیا در مرکز ویلسون معتقد است:

"توافق بین کره شمالی و آمریکا باید شامل جزئیات نقشه راه پیش رو از جمله سازشگری های هر کدام از طرفین باشد."

وی گفت:

"احتمالا سئول برای بازتاب خوش بینی ها و دیدگاهی که در پانمونجوم ایجاد شده بود به واشنگتن فشار وارد می کند. هنوز روشن نیست دولت ترامپ به صورت نمادین وارد این موضوع می شود یا اینکه می خواهد بر جزئیات مشخص مساله نیز تمرکز داشته باشد."

دنمارک افزوده است:

"کره شمالی همچنان همان کره شمالی است. وی گفت "کیم همچنان همان شخصی است که رقبای احتمالی خود را حذف و هزاران نفر از مردمان خود را زندانی کرد و نزدیکان خود را کشت. دوره ای همراه با امیدواری فرا رسیده است ولی باید همچنان بسیار محتاط بود."

وی می گوید:

"برای همه خوش بینی هایی که در گفتگوهای پانمونجوم ایجاد کرد هنوز فرصت های بی شماری برای ناکامی و شکست وجود دارد."

مترجم: حسین جعفریامی

137/116

بیشتر بخوانید:

دیدار تاریخی مقامات دو کره، دعوت کیم جونگ اون از رییس‌جمهور کره جنوبی برای سفر به پیونگ یانگ+ ویدئو

شادی مردم کره‌جنوبی از دیدار تاریخی رهبران دو کره

آیا شکاف عمیق میان دو کرده که دهها سال صرف ایجاد آن شده با مذاکراتی یک روزه و چند ماهه پر می شود؟
ترامپ به شکل زیاده خواهانه ای در همه قضایای جهانی فقط به سود آمریکا فکر می کند و این می تواند بزرگترین مانع صلح در شبه جزیره کره باشد