نیویورک تایمز در یادداشتی در این زمینه نوشت؛ بیش از پانصدهزار نفر از شهروندان کره جنوبی با امضای طوماری، از «مون جائه این» رییس جمهوری این کشور خواستند تا همه این پناهجویان را به کشورشان بازگرداند.
علاوه براین، شمار زیادی از شهروندان کره جنوبی روز شنبه با برپایی تظاهرات در شهر سئول، خروج پناهندگان یمنی از کشورشان را خواستار شدند.
حقیقت این است که کره جنوبی همواره انعطاف بسیار کمی نسبت به پذیرش خارجیان داشته است؛ اما واکنش مردم این کشور نسبت به ورود شمار کمی از پناهجویان یمنی، نشان دهنده وجود بیگانه هراسی شدید در آن کشور است.
جامعه ای با پیشرفت اقتصاد و کاهش انسان دوستی
در واقع باید گفت که با وجود دموکراسی موفق و اقتصاد پیشرفته در کره جنوبی، شفقت و غرایز انسان دوستانه در این کشور تا حد زیادی رو به کاهش گذاشته است؛ و باید گفت که بیشترین بار مسئولیت در خصوص تقویت چنین ذهنیت خودخواهانه ای در کره جنوبی متوجه دولت این کشور است.
تا سال 2016، بیش از 2 میلیون خارجی به طور قانونی در کره جنوبی زندگی می کردند. حتی با احتساب حدود 210 هزار مهاجر غیرقانونی، خارجیان تنها حدود 4 درصد از کل جمعیت 51 میلیون نفری کره جنوبی را تشکیل می دهند و شمار پناهجویان در این کشور بسیار ناچیز است.
در واقع و بر اساس گزارش "سازمان دیده بان حقوق بشر"، کره جنوبی تنها 2/5 درصد از پناهجویانی را که از سال 1994 تا کنون وارد این کشور شده اند (بدون احتساب افرادی که از کره شمالی فرار کرده اند) پذیرش کرده است.
اگر بخواهیم مقایسه کنیم، در سال 2017، درصد پناهجویان در میان جمعیت کره جنوبی 02/ درصد، و در آلمان (یکی از کشورهایی که بیشترین تعداد پناهجو را پذیرش می کند)، 24/ درصد بوده است.
واکنش جامعه کره جنوبی به پناهجویان وارد شده از یمن به آن کشور، در عین حال که شوک آور است، اما چیز تعجب آوری نیست.
حدود یک دهه پیش و در سال 2009، یک محقق و دانشمند هندی در سئول، شکایت حقوقی را علیه یک شهروند کره جنوبی که به وی و همکار زن او توهین نژادی و جنسیتی کرده بود، تنظیم کرد.
این اتفاق در آن زمان سر و صدای زیادی به پا کرد و پس از آن، موارد مشابه زیادی از توهین به افراد خارجی دارای پوست تیره گزارش شد. از آن زمان تاکنون هیچ چیز در این کشور تغییر نکرده است.
در ژوئن سال 2017، یک کافه در سئول از پذیرش یک مشتری هندی خودداری کرد. گفته می شود به هنگام ورود این فرد هندی به کافه، مسئول کافه گفت که این یک قانون است که در آن کافه هیچ فرد هندی، قزاقستانی، پاکستانی، مغولستانی، عربستانی و مصری پذیرفته نمی شود.
اگر دقیق تر به بررسی این موضوع بپردازیم؛ می توان گفت که با در نظر گرفتن سیستم آموزشی در کره جنوبی، هیچ یک از این رفتارها در این کشور تعجب آور نیستند.
برای چندین دهه، به کودکان در کره جنوبی یاد داده شده است که این کشور یک کشور دارای ملتی است که تنها یک خون در رگ آن جریان دارد.
در واقع، افسانه خلوص نژادی در کره جنوبی، به ابزاری برای تقویت اتحاد ملی در این کشور تبدیل شده است.
تنها پس از سال 2007، و پس از درخواست سازمان ملل متحد از دولت کره جنوبی برای توقف تقویت چنین دیدگاه نژادپرستانه ای در این کشور و برنامه های آموزشی در آن کمی تغییر کرد.
از سوی دیگر، با افزایش موارد ازدواج بین نژادی به ویژه میان مردان کره جنوبی و زنان کشورهای دیگر آسیا، دولت این کشور به تدریج فضا را برای گسترش چند فرهنگی در آن بازتر کرد.
با این حال اما، این تخفیف تنها شامل افرادی می شد که با شهروندان کره جنوبی ازدواج می کردند؛ و کماکان، خارجی های دیگری به دلایل غیر از آن، و برای مدت طولانی در کره جنوبی حضور داشتند، همچنان با رفتارهای تبعیض آمیز روبه رو می شدند.
در این احوال، ورود پناهجویان یمنی به کره جنوبی اما در شرایط بدی صورت گرفته و با گسترش پدیده ای به نام Misogyny) ) و یا "تنفر از زنان"، همزمان شده است. بخشی از علت وقوع این پدیده نیز در واقع واکنش منفی به درخواست زنان کره جنوبی برای به دست آوردن تساوی و حقوق بیشتر بوده است.
در همین حال، یک لابی قدرتمند پروتستان و هم پیمانان سیاسی آن، با این ادعا که کره جنوبی ممکن است به یک کشور مسلمان تبدیل شود، اقدام به گسترش "اسلام هراسی" در این کشور می کنند.
اگرچه این تنها وظیفه دولت "مون جائه این" است که به چنین رفتارهایی در کره جنوبی پایان دهد، اما هیچ نشانه ای برای امیدواری در این زمینه وجود ندارد.
"مون" که خود زمانی به عنوان وکیل حقوق بشر فعالیت داشته است، در سخنان خود در کارزار انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته کره جنوبی نشان داد که هیچ حس همدردی نسبت به اقلیت ها در این کشور ندارد.
اگر دولت کره جنوبی واقعا به مقابله با تعصب در این کشور اعتقاد دارد، خیلی پیش از این باید اقدام به تصویب قوانین مقابله با تبعیض در این کشور می کرد؛ اقدامی که از سال 2007 در شورای ملی کره جنوبی متوقف شد. این در حالی است که هیچ چشم انداز روشنی در این خصوص وجود ندارد.
جزیره ججو منطقه ویژه گردشگری است که ورود به آن بدون ویزا ممکن است.
در پی فشار بر دولت کره جنوبی بر سر موضوع پناهجویان، سخنگوی این دولت روز 20 ژوئن به خبرنگاران گفت که نام یمن به فهرست کشورهایی که شهروندان آنها بدون صدور ویزا نمی توانند وارد این منطقه شوند، اضافه شده است.
جزیره ججو
روز 29 ژوئن نیز وزارت دادگستری کره جنوبی اعلام کرد، به منظور تسریع مراحل رسیدگی به وضعیت پناهجویان یمنی و اخراج زودتر آنها، کارکنان بیشتری را استخدام کرده است.
این وزارتخانه همچنین از تصمیم برای بازبینی در قوانین مربوط به پناهندگان خبر داد، و علت آن را نیز جلوگیری از بهره اقتصادی خارجی ها از سیستم پناهندگی این کشور و یا اقامت آنها در کره جنوبی اعلام کرد.
در عین حال نمی توان همه شهروندان کره جنوبی را هم انسان هایی متعصب خواند. اطلاعات به دست آمده از نظرسنجی انجام شده در روز 20 ژوئن نشان می دهد، 39 درصد از مردم این کشور از پذیرش پناهجویان یمنی حمایت می کنند؛ در حالی که 49 درصد با این امر مخالفند.139/110
مترجم: زهره خزائی
