وزارت خارجه ایران با تاکید بر این موضع تصریح کرد: "توافق صلح پایدار در افغانستان تنها از طریق گفت و گوی بین الافغانی با مشارکت گروههای سیاسی این کشور از جمله طالبان و با در نظر گرفتن ملاحظات کشورهای همسایه افغانستان بدست خواهد آمد."
در این بیانیه بر روی دو نکته مهم تاکید شده است که در تحلیل راهبردهای کلان برای دستیابی به صلح پایدار در افغانستان در درجه نخست اهمیت قرار داد.
نکته نخست، تاکید بر ضرورت خروج این نیروها بعنوان پیش نیاز دستیابی به صلح و امنیت در افغانستان است. از این دیدگاه در این بیانیه تصریح شده است هر اقدامی که زمینه خروج این نیروها را فراهم کند به صلح در این کشور کمک خواهد کرد.
نکته دوم مورد اشاره در این بیانیه، هشدار درمورد هدف آمریکا از نمایش صلح دوستی آمریکاست.
بیانیه وزارت خارجه در این خصوص به صراحت خاطر نشان می کند که اقدامات آمریکا تلاشی برای مشروعیت بخشیدن به حضور نیروهایش در افغانستان است و اینکه واشنگتن جایگاه حقوقی برای امضای قرارداد صلح یا تعیین تکلیف در مورد آینده افغانستان ندارد.
در کناراین دونکته کلیدی، وزارت امور خارجه ایران راهکار نهایی برای دستیابی به صلح پایدار را نیز خاطرنشان ساخته و تصریح می کند: سازمان ملل متحد از ظرفیت های مناسبی برای تسهیل مذاکرات بین الافغانی و نیز نظارت و تضمین اجرای توافقات حاصله برخوردار است.
براین مبنا، جمهوری اسلامی ایران ضمن احترام به حاکمیت و تمامیت سرزمینی افغانستان، ابراز امیدواری کرده است، در افغانستان دولتی بر سر کار بیاید که با همسایگان خود روابط دوستانه و برادرانه داشته و بتواند تروریسم را ریشه کن کند.
غرب آسیا طی بیش از یک‌دهه صحنه مداخلات آمریکا بوده است. آمریکا با طرح ها و نقشه های تجزیه طلبانه در منطقه و با ایجاد گروهای تروریستی مانند القاعده و با حمایت از داعش و دیگر گروهای تروریستی سعی کرده است معادلات سیاسی و امنیتی را در منطقه تغییر دهد و هژمونی خود را به کشورهای منطقه تحمیل کند.
این تحرکات را می توان در روند اشغال و حضور هجده ساله آمریکا در افغانستان دید که نتیجه اش گسترش تروریسم و چند صد برابر شدن تولید مواد مخدر بوده است.
با استناد به چنین پیشینه ای است که وزارت امور خارجه ایران در بیانیه اش حضور نیروهای خارجی در افغانستان را از علل و عوامل اصلی جنگ و ناامنی در این کشور دانسته و تاکید می کند، هر اقدامی که زمینه خروج این نیروها را فراهم کند به صلح در این کشور کمک خواهد کرد.
بدیهی است جمهوری اسلامی نمی تواند نسبت به این روندها بی تفاوت باشد، زیرا برای امنیت منطقه به همان اندازه اهمیت قایل است که برای امنیت خود حساسیت دارد. براین اساس سیاست جمهوری اسلامی درقبال مذاکرات صلح در افغانستان مبتنی برراه حلی است که تمامی گروههای داخلی در افغانستان در روندی سالم و مبتنی بر رأی مردم در قدرت سهیم شوند.
«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران در هشتمین کنفرانس وزرای «قلب آسیا» که چندی قبل در استانبول ترکیه برگزارشد، گفت: "ایران از فرآیند صلح افغان - افغان تحت مالکیت و هدایت افغانستانی‌ها با مشارکت تمامی گروه‌ها و جناح‌های سیاسی از جمله طالبان با مرکزیت دولت افغانستان حمایت می‌کند."
ظریف خاطر نشان کرد که می بایست از هر وسیله‌ای که در اختیارمان است برای تسهیل فرآیند صلح در راستای حفظ دستاوردهای کنفرانس 2001 بُن و به ویژه در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان به عنوان پایه‌ای محکم برای رسیدن به هرگونه راه حل سیاسی استفاده کنیم.
ظریف در همین خصوص در مصاحبه با شبکه یک تلویزیون افغانستان هم گفت: "مداخله بیگانگان در گفت و گوهای صلح افغانستان برای تهران قابل قبول نیست."
تجربه نشان می دهد، آمریکا طرف قابل اعتمادی برای برقراری صلح در افغانستان نیست و تا زمانیکه در منطقه حضور دارد منطقه به آرامش، ثبات و امنیت نخواهد رسید.
نویسنده: جمشید امین زاده
116
بیشتر بخوانید:
ظریف: آمریکا پس از 19 سال تحقیر در افغانستان تسلیم شد
ایران: توافق صلح پایدار در افغانستان تنها از طریق گفت و گوی بین الافغانی بدست خواهد آمد
توافق آمریکا و طالبان برای توقف جنگ در افغانستان/ تحلیل
امضای توافقنامه صلح افغانستان میان آمریکا و طالبان
