مقامات اروپایی از جمله انگلا مرکل، صدراعظم آلمان، ژان مارک ایرو، وزیر امور خارجه فرانسه و همچنین، پارلمان اروپا متفق القول اعلام کردند که با همزمانی مذاکرات خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و مذاکرات ترسیم روابط بعد از خروج مخالف هستند.
در حالی که در نامه ترزا می، نخست وزیر بریتانیا برای به جریان افتادن ماده 50 پیمان لیسبون، لندن همزمانی این دو مذاکرات را خواستار شده است.
برای بریتانیا همزمانی این دو مذاکرات از اهمیت حیاتی برخوردار است. در حال حاضر بریتانیا همچنان عضو اتحادیه اروپا است و این کشور در مقایسه با کشورهای داوطلب عضویت در این اتحادیه، از نفوذ فراوانی در نهادهای وابسته به اتحادیه اروپا برخوردار است. دولت ترزا می امیدوار است با استفاده از همین نفوذ، شرایط بهتری را برای دوران پس از خروج، با اتحادیه برقرار سازد.
در حالی که اتحادیه اروپا خواهان آن است که ابتدا جدایی بریتانیا از اتحادیه کامل شود و سپس مذاکرات برای ترسیم روابط جدید ، آغاز گردد. در حال حاضر بریتانیا به کسب حداکثر امتیازات از طریق مذاکرات همزمان چشم دوخته است تا از پیامدهای منفی احتمالی برگزیت جلوگیری نماید و مخالفان سرسخت داخلی را راضی سازد. اما چنین به نظر می رسد که اتحادیه اروپا تلاش می کند دستاوردهای بریتانیا از برگزیت را به حداقل برساند. به عبارت دیگر هم اکنون بحث بر سر این است که برگزیت الگویی برای دیگر اعضای اتحادیه اروپا خواهد بود یا درس عبرتی برای آنان.
البته در این میان، عامل زمان نیز تعیین کننده خواهد بود. براساس توافق طرفین، قرار است بعد از دو سال، بریتانیا رسما از اتحادیه اروپا خارج شود.
در این مدت باید موضوعات بسیار مهم، پیچیده و حساسی به بحث گذاشته شود و توافقاتی بر سر آنان حاصل شود.تعیین وضعیت تعرفه های گمرکی، تدوین استاندارهای یکسان، نحوه کنترل های مرزی، رسیدگی به سرمایه گذاری های مشترک و تعیین تکلیف وضعیت اتباع، فقط بخشی از این موارد است.
مذاکره بر سر هریک از این امور می تواند ماه ها به درازا بکشد. این در حالی است که تامین منافع 27 کشور اروپایی در روند مذاکرات برگزیت در میان است و چه بسا اختلاف نظر میان این کشورها، مذاکرات را طولانی تر کند.
مشکل اختلاف نظر فقط در طرف اروپایی مذاکرات دیده نمی شود؛ بلکه ممکن است با جدی تر شدن درخواست جدایی اسکاتلند از پادشاهی متحده، طرف مذاکره کننده بریتانیایی نیز با چنین مشکلی مواجه گردد. این در حالی است که طی چند ماه آینده دو انتخابات سرنوشت ساز در دو عضو مهم اتحادیه اروپا یعنی در فرانسه و آلمان برگزار خواهد شد.
انتظار می رود طی این مدت، مقامات ارشد دو کشور تمرکز کمتری بر مذاکرات برگزیت داشته باشد.
همه این ها در حالی است که به تجربه ثابت کرده است مذاکرات تجارت آزاد میان کشورها به سال ها زمان نیاز دارد.
به عنوان مثال، مذاکرات تجارت آزاد میان اتحادیه اروپا و کانادا 10 سال طول کشید. در این مدت، طرفین بر سر کوچک ترین مسائل فنی و تخصصی از امور کشاورزی و شیلات تا همکاری های مالی و سرمایه گذاری مذاکره کردند. این در حالی بود که طرفین اصولا برای جدایی پس از 40 سال مذاکراتی انجام نمی دادند.
با توجه به این وضعیت، به نظر میرسد فرصت دو ساله برای همزمانی مذاکرات جدایی و مذاکرات همکاری میان بریتانیا و اتحادیه اروپا بسیار اندک باشد. این موضوع از این جهت اهمیت دارد که آینده مناسبات لندن و بروکسل پس از اتمام زمان مقرر مشخص نیست. به عبارت دیگر اگر در این مدت مذاکرات برگزیت به سرانجام نرسد، چه بسا آخرالزمان اقتصادی در قلمرویی 28 عضوی اتحادیه اروپا رخ دهد. 113
بیشتربخوانید:
دردسرهای برگزیت برای انگلیس/ ویدئو
برگزاری نشست اتحادیه اروپا درباره برگزیت
موافقت نهایی پارلمان بریتانیا با آغاز برگزیت
هشدار کمیته فراحزبی پارلمان بریتانیا در باره اجرای برگزیت/تحلیل