جاناتان فریدلند در مقاله خود افزود: بریتانیا، زمانی که دو حزب اصلی با یکدیگر به توافق می رسند خطرناک ترین اشتباهات را در پیش می گیرد، این مسئله در گذشته ثابت شد و اکنون نیز در حال ثابت شدن است.
ماه آینده پانزدهمین سال آن شب سرنوشت ساز در مجلس عوام است که نمایندگان پیشرو حزب کارگر و محافظه کار با هم متحد شدند تا نمایندگان را وادار کنند به اقدام نظامی در عراق رای دهند؛ البته مخالفت هایی هم بود و هشتاد و چهار نفر به آن رای منفی و 69 نفر هم از 659 عضو به آن رای ممتنع دادند.
در خارج از کاخ وست مینستر(مجلس عوام)، بریتانیا به شدت درباره این مسئله مهم دچار اختلاف شده بود اما نخست وزیر و رهبر مخالفان در یک طرف قرار گرفتند.
گاردین در ادامه نوشت، همین روال امروز درباره «ترزا می» نخست وزیر بریتانیا و «جرمی کوربین» رهبر حزب مخالف درباره این مسئله مهم (برگزیت) صادق است.
بریتانیا در حال رفتن به سمت فاجعه ملی برگزیت هستیم و این در حالی است که دو حزب اصلی یک مسیر را در پیش گرفتند.
البته اختلافاتی درباره مرحله بندی و زمان بندی، دوره های گذار و این مسائل است، اما درباره اصل برگزیت اتحاد وجود دارد.
در حقیقت، اجماع اکنون حتی بیشتر از پانزده سال قبل است.
تعداد آرا سال گذشته درباره استفاده از ماده 50، 498 رای در برابر 114 رای بود که نسل های بعدی را متحیر خواهد کرد.
البته حال و هوای این بار متفاوت است، این بار نمایندگان احساس وظیفه می کنند که به رای همه پرسی احترام گذارند اما تاثیرش یکسان است، کشور در حال رفتن به سمت فاجعه است و مخالفان به جای اصرار بر متوقف شدن و برگشت از این مسیر کاری جز توصیه کاری انجام نمی دهند.
به خودِ پیش بینی دولت درباره ضربه برگزیت بدون قراردادها (قراردادهای اقتصادی جایگزین) به رشد در سراسر کشور نگاهی می اندازیم که به چشم انداز همان مناطقی که برای خروج از اتحادیه اروپا رای داده اند، آسیب وارد خواهد کرد:
مناطق شمال شرقی در پانزده سال آینده با کاهش 16 درصدی رشد اقتصادی روبرو خواهند شد، مناطق غربی با 13 درصد کاهش رشد روبرو خواهند بود.
حتی نرم ترین برگزیت یعنی ماندن بریتانیا در بازار واحد اروپا نیز آسیب وارد خواهد کرد و منعقد نکردن قراردادها (با کشورهای دیگر بعد از برگزیت) موجب افزایش قیمت ها تا 21 درصد خواهد شد.
تنها پاسخ حامیان برگزیت این است که بگویند شما هرگز نمی توانید به پیش بینی های اقتصادی حتی پیش بینی های دولت اعتماد کنید. همین مسئله در این هفته در بحث درباره برگزیت در دولت در مورد نحوه گفتگوها با اتحادیه اروپا روی داد. این بحث منجر به توافقی نشد.
وقتی که «اندرو نیل»(خبرنگار) از «گِرگ هندز» وزیر تجارت بریتانیا پرسید که آیا این کشور می خواهد براساس اتحادیه گمرکی اتحادیه اروپا در جریان گذار به سمت برگزیت عمل کند یا این که از آن خارج می شود، نتوانست هیچ پاسخی دهد.
علاوه بر این، بروکسل هشدار داد که ممکن است در صورتی که بریتانیا اصول دوره گذار را نقض کند، تحریم های اقتصادی علیه این کشور اعمال کند.
سفیر ژاپن نیز به نوبه خود هشدار داد.
به گفته وی، خودروسازان کشورش (ژاپن) به صورت موفقیت آمیزی در بریتانیا سرمایه گذاری کردند و این موفقیت به خاطر دسترسی به بازار اتحادیه اروپا بوده است.
وی گفت: "اگر به این دسترسی آسیب وارد شود و سود دهی با خطر مواجه گردد، در آن صورت هیچ شرکت خصوصی نمی تواند به فعالیت های خود ادامه دهد."
گاردین در ادامه نوشت، شواهد درباره این که برگزیت به شدت مشکل ساز است، ادامه دارد.
هرگز مشخص نشده است که وزرا از رده بالا تا پایین چگونه می خواهند این مسئله را مدیریت کنند.
امروز «میشل بارنیه» مذاکره کننده اتحادیه اروپا هشدار داد که خواسته های مدام در حال تغییر و متناقض بریتانیا توافق برای برگزیت را با تردید مواجه می کند.
هر هفته در پرسش ها از نخست وزیر، دولت با سوالاتی روبرو است که برگزیت و ابهامات و تناقض های آن در بین این سوالات نیست.
«جرمی کوربین» شش سوال خود از نخست وزیر را به مسئله تعداد پلیس اختصاص داد.
رهبر مخالفان تصمیم گرفت دولت را به خاطر مسئله ای که آینده کشور را برای نسل های آینده شکل خواهد داد، به چالش نکشد. هفته گذشته نیم ساعت از جلسه مجلس عوام گذشته بود که در نهایت «وینس کیبل» رهبر لیبرال دموکرات ها این مسئله (برگزیت) را مطرح و فاش کرد که «ترزا می» حتی نمی تواند همکاری آمریکا در قراردادهای سرویس سلامت همگانی بعد از برگزیت را رد کند.
وی گفت، در زمینه مخالفت قاطع با حماقت برگزیت شکاف در سیاست ما وجود دارد.
48 درصد از بریتانیایی ها به ماندن در اتحادیه اروپا دادند، اگر مثلا منطقی درباره خروج از بازار واحد به عنوان تنها راه کنترل مهاجرت وجود داشته باشد، بدون موافقت با این منطق، باید بگوییم که چنین منطقی برای خروج از اتحادیه گمرکی متصور نیست.
دلیل حامیان برگزیت برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا
این روزنامه در ادامه نوشت، حامیان سرسخت برگزیت می گویند این تنها راه پیش روی بریتانیا برای رسیدن به قراردادها با کشورهای خارج از اتحادیه اروپا است، اما با یک بررسی اجمالی بی ارزش بودن این حرف مشخص می شود.
چه کسی تصور می کند ترزا می با نشستن بر سر میز گفتگوهای تجاری و روبرو شدن با «دونالد ترامپ» و «شی جین پینگ» می تواند توافق بهتری نسبت به مشتریان 500 میلیونی این اتحادیه بدست آورد؟
معلوم است که بریتانیایِ تنها از اهرم و نفوذ کمتری برخوردار است و در نتیجه به نسبت بودن به عنوان بخشی از اتحادیه اروپا توافق های بدتری را خواهد یافت.
حامیان برگزیت می گویند، بریتانیای پس از برگزیت به نسبت بودن در اتحادیه اروپا سریع تر خواهد توانست توافقات تجاری را به سرانجام برساند و به این قراردادها براساس نیازهای خاص خود برسد، اما این دستاوردها با تاوانی که باید برای رقابت با کشورهای بزرگ بپردازد، خنثی خواهد شد.
آنچه که مضحک است این است که کسانی که بر خروج از اتحادیه گمرکی تاکید دارند، به نام ماهیت تجارت آزاد این ادعا را مطرح می کنند.
واقعیت این است که انگیزه آنها صرفا جنبه عقیدتی دارد و برخاسته از خواسته نادرست آنها برای خلاص شدن از همه چیزهای مربوط به اتحادیه اروپا است.
حزب کارگر متعهد به ماندن در اتحادیه گمرکی در مرحله گذار است اما مطمئنا باید بگوید که هدف آن ماندن در این اتحادیه بعد از برگزیت نیز است.
خبر خوب این است که رهبری حزب کارگر از 24 ژوئن 2016 به تدریج در مسیر درستی حرکت کرده است. جرمی کوربین نخستین بار از ماده 50 انتقاد کرد.
وی نیاز است تلاش بیشتری انجام دهد. پرتگاه در حال نزدیک شدن و زمان در حال هدر رفتن است.
مترجم: محمودی
114/116
بیشتر بخوانید:
هشدار اتحادیه اروپا به ادامه اختلاف ها در بریتانیا درباره برگزیت
چالش لایحه برگزیت در مجلس اعیان/ تحلیل
دیویس: بریتانیای پسا برگزیت به اتحادیه اروپا باج نخواهد داد