در این راستا "ملیسا فلمینگ" سخنگوی سازمان ملل متحد با هشدار درباره تبعات بحران کرونا در جهان، آن را بزرگترین چالش از زمان تأسیس این سازمان دانست و درباره افزایش شدید فقر در کشورهای در حال توسعه، تشدید بحران مهاجرت در کشورهای ثروتمند و بروز فاجعه گرسنگی ابراز نگرانی کرد.
شیوع کرونا زندگی کنونی همه ساکنان کره زمین را تحت تاثیر قرار داده است به طوری که اکنون نه تنها کنترل و پیشگیری از این بیماری دغدغه جدی مقامات کشورهای مختلف جهان است بلکه تاثیرات آن بر زندگی در دوران پسا کرونا نیز موضوعی جدی است.
با شیوع گسترده کرونا در جهان، کشورهای مختلف تدابیر مختلف قرنطینه از جمله بستن مرزها، منع رفت و آمد و تعطیلی گسترده اماکن و مراکز تولیدی و کارخانه ها همچنین مراکز آموزشی و مدارس را برای جلوگیری از همه گیری این ویروس اجرا کردند. اجرای این سیاست ها سبب مختل شدن عملکرد اقتصاد و بازار جهانی شده است.
افت قیمت نفت، سقوط بازارهای مالی جهان، افزایش بیکاری و ورشکستگی بسیاری از بنگاه های کوچک و متوسط اقتصادی سبب شده است تا مقامات کشورهای مختلف درباره شرایط پس از کرونا اظهار نگرانی کنند. آنها در این میان از موج بیکاری و افزایش فقر سخن به میان آورده اند.
موسسه مشاوره مک کنزی با انتشار گزارشی هولناک از اقتصاد اروپا وبریتانیا هشدار داد: در صورتی که بیماری کرونا پیش از فصل تابستان کنترل نشود، میانگین بیکاری در منطقه ممکن است به بیش از 11 درصد افزایش یابد. همچنین حدود 60 میلیون تن در حوزه های مختلف در معرض بیکاری هستند.
در آمریکا نیز وضع اقتصادی وخیم گزارش شده است. همه گیری ویروس کرونا ممکن است 40 درصد اقتصاد آمریکا را نابود کند. بنا برگزارش های منتشر شده بیش از 22 میلیون نفر در آمریکا در ماه گذشته مارس برای دریافت مزایای بیکاری اقدام کرده اند. شرایط در آفریقا و دیگر نقاط جهان نیز وخیم است. بسیاری از کشورها در مبارزه با شیوع کرونا امکانات و تجهیزات لازم پزشکی و بهداشتی را نیز در اختیار ندارند.
علاوه بر فقر، گرسنگی نیز دغدغه جدی است. با کاهش تولید و بسته بودن مرزها جا به جایی کالاها صورت نمی گیرد و افزایش بیکاری سبب کم شدن امکان دسترسی بسیاری از افراد برای خرید مواد غذایی شده است. این وضع سبب شده است تا نهادهای بین المللی درباره افزایش گرسنگی در جهان هشدار دهند. در آفریقا پیش بینی می شود 50 میلیون نفر با بحران گرسنگی رو به رو شوند.
اگرچه کشورهای ثروتمند درصدد برنامه ریزی و اختصاص بودجه های کلان برای کمک های اقتصادی در گذر از این بحران هستند اما این شرایط اختلافات داخلی را نیز در میان کشورهای ثروتمند تشدید کرده است.
قدرت گرفتن احزاب دست راستی و افراطی در اروپا، افزایش انتقادات از عملکرد حزب حاکم، همراهی نکردن و مشارکت در تصمیم گیری های جمعی از جمله مواردی است که سبب افزایش شکاف داخلی در این کشورها شده است.
در آمریکا نیز بسیاری ضمن انتقاد از عملکرد دونالد ترامپ رییس جمهوری، وی را مسبب فاجعه کرونا در این کشور می دانند.
این شرایط سبب شده است تا احتمال وقوع جنگ های داخلی و منطقه ای و نیز درخواست مهاجرت به کشور های امن و ثروتمند افزایش یابد.
فلمینگ با اشاره به این که بحران کرونا می‌تواند به وقوع جنگ و درگیری های بیشتری در جهان منجر شود، گفت: نگاهی به تاریخ نشان می‌دهد که این احتمال وجود دارد.
با توجه به این پیامدهای پیش بینی شده بسیاری از کشورها درصدد بازگشایی و عادی سازی کار و فعالیت براساس پروتکل های بهداشتی هستند.
دوره پسا کرونا دوره خاصی خواهد بود که اگر همکاری و همراهی در سطح جهانی در ابعاد مختلف اقتصادی و اجتماعی صورت نگیرد فاجعه جهانی اتفاق خواهد افتاد؛ از این رو به نظر می رسد کشورهای مختلف جهان براساس سهم و وزن و دارایی های خود در جامعه جهانی و نظام بین الملل باید یاری گر کشورهای ضعیف تر در گذار از این دوره باشند.118
