جهان عرب از سال 2011 شاهد خیزش های مردمی علیه نظام های دیکتاتوری است.
در منطقه خلیج فارس دو کشور بحرین و عربستان سعودی با خیزش های مردمی مواجه شدند که وضعیت در بحرین به واسطه نارضایتی اکثریت جمعیت، مدیریت بحران و متوقف کردن خیزش ها برای آل خلیفه امکانپذیر نشد و قیام مردم بحرین موسوم به «انقلاب مروارید» هشتمین سال خود را سپری می کند.
رژیم آل خلیفه نه تنها راه هر گونه گفتگو با مخالفان را بسته بلکه خشونت را علیه مخالفان به کار گرفته است. این خشونت به اشکال مختلف علیه مخالفان و معترضان بحرینی به کار گرفته می شود که یکی از شدیدترین و بدترین شکل های خشونت، شکنجه است.
در ماده یکم کنوانسیون منع شکنجه در تعریف شکنجه آمده است که: «واژه شکنجه عبارت است از ایراد عمدی هرگونه درد و یا رنج شدید بدنی و یا روحی به یک شخص از جانب مامور رسمی دولت و یا کسی که در سمتی رسمی عمل می کند و یا به تحریک و یا اجازه و یا سکوت او به منظور اخذ اطلاعات و یا اقرار شخص یا شخص ثالث، مجازات وی از بابت عملی که وی و یا شخص ثالث مرتکب شده و یا مظنون به ارتکاب آن است، ارعاب و یا اجبار او یا شخص ثالث و یا به هر دلیلی که مبتنی بر هرگونه تبعیض باشد.»
آنچه رژیم آل خلیفه علیه فعالان سیاسی و حتی شهروندان عادی معترض به بی عدالتی و تبعیض در بحرین انجام می دهد مصداق تعریف کنوانسیون منع شکنجه از شکنجه است.
«جواد فیروز» رئیس سازمان صلح برای دموکراسی و حقوق بشر، اعلام کرد که از زمان آغاز انقلاب بحرین در فوریه سال 2011 تا سپتامبر 2017 حدود 15 هزار نفر روانه زندان های آل خلیفه شده اند. از این شمار، حدود 4 هزار نفر در حال حاضر در زندان ها حضور دارند.
چه کسانی که پس از مدتی آزاد شده و چه کسانی که اکنون در زندان حضور دارند با شکنجه های مختلف نیروهای امنیتی آل خلیفه مواجه شدند.
مطابق گزارش دیده بان حقوق بشر، سلول انفرادی، شکنجه با شوک الکتریکی، خشونت های جسمی، تهدید، تحقیر، شکنجه سر، قفسه سینه، شکنجه کف پا از طریق چماق و شلنگ، محروم کردن از خواب، ممانعت از دسترسی به حمام از اشکال متعدد شکنجه است که توسط آل خلیفه به کار گرفته می شود. برخی بازداشت شدگان زن و مرد نیز مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند.
میزان شکنجه و رفتارهای غیر حقوقی علیه برخی بازداشت شدگان به گونه ای است که شماری از شهدای انقلاب کرامت بحرین در نتیجه شکنجه در زندان ها به شهادت رسیدند.
برخی از افراد نظیر «عبدالهادی الخواجه» پس از ماه ها حبس بعد از اینکه در دادگاه حاضر شدند آثار شکنجه در ظاهرشان کاملاً پیدا بود.
«عبدالهادی الخواجه» مبارز بحرینی
ممانعت از اعزام بازداشت شدگان به مراکز بهداشتی برای درمان نیز نوعی شکنجه جسمی است. شیخ عیسی قاسم، روحانی برجسته بحرینی که در اقامت اجباری به سر می برد در اثر ممانعت آل خلیفه از اعزام به بیمارستان با وضعیت وخیم جسمی مواجه است.
آل خلیفه در حالی بازداشت شدگان که اکثریت آنها شهروندان عادی هستند را مورد شکنجه قرار می دهد که در اسناد و کنوانسیون های متعدد بین المللی بر منع شکنجه تاکید شده است.
در بند دوم ماده 2 کنوانسیون منع شکنجه آمده است که: هیچ گونه شرایط استثنایی مثل حالت جنگ یا تهدید به آن، ناآرامی های سیاسی داخل یا هرگونه وضعیت فوق العاده عمومی نمی تواند به عنوان دستاویزی برای توجیه شکنجه مورد استناد قرار گیرد. 118/110
نویسنده: سیدرضی عمادی
بیشتر بخوانید:
کشته شدن زندانی بحرینی بر اثر شکنجه / بحرین صحنه جرم، جنایت و شکنجه‌گری آل خلیفه
کميته بين المللي ضد شکنجه در سازمان ملل: شکنجه مخالفان در بحرين ادامه دارد
درخواست از جهانیان برای توقف شکنجه در زندان‌های بحرین
