"کنت ووگل"، در گزارشی در پایگاه اینترنتی نیویورک تایمز نوشت؛ از زمانی که دونالد ترامپ (از بیش از دو سال پیش) در عرصه سیاست آمریکا مطرح شد؛ دموکرات های نگران از عملکرد وی، گروهی را برای تحت تاثیر قراردادن جمهوری خواهان تشکیل دادند که کار آنها حمله دائم به رئیس جمهوری آمریکا و نشان دادن وی به عنوان چهره ای ضد ارزش های حزبی و در قالب کلی، ضد ارزش های آمریکایی بود.
با این حال در سالی که گذشت، تامین کننده های با نفوذ لیبرال، پا را از استقبال از چهره های ضد ترامپ در میان جمهوری خواهان فراتر گذاشته و بی سر و صدا به تامین مالی آنان نیز پرداخته اند.
آنها از طریق ارسال دعوتنامه های ایمیلی و جلساتی که سابقه آنها در جایی ثبت نمی شود، شبکه ای از ائتلاف میان حزبی به راه انداخته اند که هدف آن خنثی کردن اقدامات رئیس جمهور ترامپ و جلوگیری از سوء استفاده دیگران از نقاط ضعف نظام سیاسی آمریکاست؛ نقاط ضعفی که ترامپ از آنها برای روی کار آمدن سوء استفاده کرده است.
هر چند این افراد در قالب کلی از سیاست های الکترال دوری می گزینند، برخی در تلاش برای ایجاد زمینه ای عقیدتی و شاید مالی برای حمایت از نامزدهایی میانه گرا برای به چالش کشاندن ترامپ در انتخابات 2020 هستند که احتمالا ترکیبی از حزب جمهوری خواه و احتمالا یک حزب سوم باشد.
ترامپ برای خیلی ها حکم مترسکی را دارد که باعث ترس و وحدت رویه موش ها و کلاغ های حمله کننده به مزرعه شده است
این شبکه، ترکیبی همپوشان از دموکرات ها و کمک کنندگان مالی آنها همچون "ریچل پریتزکر" و شماری از کارکنان سابق دولت اوباما و حتی هم حزبی های برجسته ترامپ همچون "ایوان مک مولین"، "میندی فین" و "ویلیام کریستول" است.
هدف این افراد، پیدا کردن راهی در میان جمهوری خواهانی است که نخواسته اند در پی ترامپ باشند و مقاومت لیبرالی که هدف آن کشاندن دموکرات ها به گرایش های چپ‌گرایانه است.
"جری تیلور" رئیس جمهوری خواه مرکز "نیسکانن"، اندیشکده میانه گرا که از اندیشکده های لیبرالی موسسه "کیتو" برآمده است، می گوید: «اگر شما جمهوری خواه و از سوی دیگر نگران سلامت نظام لیبرالی و ویرانی معیارهای مردم سالاری آمریکایی باشید، دلیلی ندارد که نخواهید با دموکرات هایی که دقیقا نگران همین مسائل هستند؛ همکاری کنید.
اگر چه ارائه این باور، پول زیادی برای آشتی دو حزب و حتی مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری 2012 پدید آورد، اما تلاش های اخیر ماهیتی متفاوت یافته اند.
آنها در مقایسه با گذشته به دلیل نگرانی هایی که از تهدیدهای علیه مردم سالاری دارند متحد تر هستند؛ تهدیدهایی که در یک سیاستمدار تجسم یافته است: آقای ترامپ!
می توان این اقدامات را تلاش هایی نامتعارف و تا حدودی پوشیده دانست، زیرا برخی از شرکت کنندگان بیم این را دارند که ترامپ و متحدانش، جمهوری خواهان مخالف خود را پیاده نظام دموکرات ها معرفی کنند.
در بیشتر موارد درباره محل برگزاری جلسات، حاضرین و برنامه نشست پنهان کاری صورت می گیرد و اطلاعات سیاسی به صورت خصوصی بین شرکت کنندگان در دو طرف طیف متفاوت سیاستی رد و بدل می شوند. با این حال برخی از همکاری های انجام شده به مراتب آشکارتر هستند.
در طول چند ماهی که گذشت، اعضای این شبکه با پرکردن گزارش های حقوقی در مسائل متفاوت، از مهاجرت گرفته تا تلاش های دولت در جلوگیری از ادغام نهادهای مالی با یکدیگر؛ رئیس جمهور ترامپ را به پا فراتر گذاشتن از اختیاراتش، متهم کرده اند.
ماه گذشته نیز کمیته قضایی سنا طرحی را برای حفاظت تحقیقات بازرس کل درباره مداخله روسیه در انتخابات 2016 به تصویب رساند که اعضای این شبکه در لابی گری این طرح نقش داشتند.
"لیزا گلیبرت"، از مقامات گروه دیده بان "پابلیک سیتیزن" که لابی گری بین طیف های مختلف سیاسی را هماهنگ می کند، معتقد است «لحظه ای همراه با خوش بینی ایجاد شده بود.»
درصورتی که ترامپ اقدام به برکناری بازرس ویژه می کرد، ائتلافی از گروه ها خیلی سریع به دنبال همکاری برای برگزاری تظاهرات اعتراض آمیز گسترده بودند.
به گفته کسانی که با برنامه ریزی های انجام شده آشنایی داشتند، ماه بعد نیز سازمان دهندگان گروهی از کمک کنندگان برجسته مالی و فعالانی از چپ و راست موسوم به "میهن پرستان و واقع نگران" خود را برای بزرگترین تجمع در سانفرانسیسکو آماده می کردند.
در همان زمان، مرکز نسیکانن نیز تجمعی خصوصی از منتقدان ترامپ را برگزار می کند که از شرکت کنندگان خواسته شده بود این مساله را مخفی نگهدارند. از جمله شرکت کنندگان جمهوری خواه می توان به آقای "کریستول" و "میکی ادواردز" نماینده سابق کنگره اشاره کرد؛ در سوی دیگر و از میان دموکرات ها نیز "آیان باسین"، وکیل سابق اوباما در کاخ سفید و بنیانگذار دیده بان "مراقبت از مردمسالاری" و از شاکیان دولت ترامپ حضور دارند.
به گفته آقای باسین، دیگر جمهوری خواهان در پیوستن به این جمع احتیاط به خرج می دهند. وی می گوید:«نوعی پویایی مشکل آفرین در هر زمانی که هرگاه محافظه کاری ابراز نگرانی می کند، ایجاد می شود. ممکن است آنها مخالف ترامپ معرفی شوند و از گروه خود اخراج شوند.»
با این حال آقای ادواردز که نماینده جمهوری خواه ایالت اوکلاهاما بین سال های 1997 تا 2003 بود، می گوید از این دست رفتارها نگرانی ندارد. وی معتقد است «هویت حزبی به معنی کامل کنار گذاشته شده است زیرا نگرانی هایی به مراتب بزرگتر دارد.»
وی در برخی اقدامات ائتلاف میان دو حزب برای به چالش کشاندن ترامپ در ماه های اخیر وارد کار شد که همکاری با "نییل کتیال" و "جاشوآ گلتزر"، وکلای کاخ سفید از آن جمله بودند و با محدودیت اعمال شده برای کشورهای عمدتا مسلمان مخالف بودند.
وی معتقد است «موضوع چیزی فراتر از شکلی از مقاومت آزاد است. این حرکت بیش از آنکه یک سازمان باشد، یک جنبش به شمار می آید.»
شاید بتوان گفت؛ جالب ترین تجمع دو حزبی از سوی گروه میهن پرستان و واقع‌نگران برگزار شد، ائتلافی غیر رسمی بود که در واکنش به قطبی شدن سیاسی بعد از انتخابات 2016 پدید آمد.
خانم ریچل پریتزکر از جمله اعضای بنیانگذار ائتلاف مردم سالاری است. ائتلافی که از کمک کنندگان مالی برجسته لیبرال است و از 2005 به این سو، بیش از ششصد میلیون دلار برای گروه هایی متشکل از گروه های چپگرا جمع آوری کرده است. در 2010، وی از این ائتلاف خارج شد و کمک های مالی خود را در مسیری دیگر قرار داد که هدف آن ایجاد گشایشی در قطبی شدن حزبی در مسائل مختلف به خصوص تغییرات آب و هوایی و تولید انرژی بود.
بحث ها در نشست های میهن پرستان و واقع نگران بیش از آنکه درباره انتخابات یا تامین مالی سیاسی باشد، بر کلیت مسائل مرتبط با مردم سالاری متمرکز شده است. با این حال، از نگاه برخی، این ائتلاف قدرت لازم برای حمایت از جنبش مرکزگرای ضد ترامپ به عنوان جنبشی مردم سالار را برای متمایل کردن آن به گرایش های چپ را داراست.
تلاش های این گروه را ده ها نفر که با فعالیت های آن آشنا هستند، به شرط محفوظ ماندن هویت در بحث هایی خصوصی مطرح ساخته اند.
این گروه سه نشست دو روزه، بیرون از سانفرانسیسکو، نیویورک و واشنگتن برگزار کرده است که در آن خانم پریتزکر و مشاور سیاسی وی بیست تا چهل نفر را برای هر دیدار دعوت کرده اند. این نشست ها باعث جلب چهره های صاحب نفوذ دموکرات مانند آقای باسین و "راب استین" بنیانگذار ائتلاف مردم سالاری شده است.
آنها نیز به نوبت خود چهره های بهنام جمهوری خواه و اندیشمندان محافظه کار، نویسندگان و افراد افراط گرای سیاست خارجی همچون "مونا چارن"، "دیوید فرام"، "رابرت کیگان"، آقای کریستول و "جنیفر رابین" را جلب کرده اند. در این نشست همچنین آقای "مک مولن" که در انتخابات 2016 در کنار خانم فین علیه ترامپ وارد میدان شد، حضور داشتند.
کنگر ، هدف اصلی مخالفان ترامپ برای جلوگیری از اقدامات خودسرانه او
شاید بتوان گفت برگزاری نشست های گروه میهن پرستان و واقع نگران باعث جلب تامین کنندگان عمده مالی همچون "ویلیام دی. بادینگر" از اعضای سابق ائتلاف مردم سالاری و نماینده بنیاد صندوق مردم سالاری و صندوق صدای مردم سالاری، "پییر امیدیار" و همچنین "ویلیام" و "فلورا هلوت" از طرح مدیسون در موسسه هلوت شدند.
در چند سال نخست، این بنیادها میلیون ها دلار در سال برای گروه های فراحزبی و غیر حزبی طرفدار اصلاحات سیاسی هزینه کردند. با این حال تلاش های آنان بعد از انتخابات 2016 به این سو مضاعف شد.
"استندآپ ریپابلیک و استندآپ آیدیآز" که مک مولین و خانم فین آن را بنیان گذاشتند، در مجموع یک میلیون و سیصد هزار دلار از گروه های صندوق مردم سالاری و طرح مدیسون دریافت کرده اند. همچنین بر اساس اطلاعاتی که در تارنمای صندوق ها قرار گرفته است، "مراقبت از مردم سالاری" و "طرح حفاظت از مردم سالاری" هم که آقای باسین آنها را بنیان گذاشته بود، بیش از پانصد هزار دلار از این بنیادها دریافت کرده اند.
گروه آقای باسین در کنار آقای مک مولین و خانم فین نشستی دو روزه را با نام نشست ملی مردم سالاری در ماه فوریه در واشنگتن برگزار کردند که بخشی از هزینه آن را خانم پریتزکر و بنیادهای وابسته به "جری هریش" جمهوری خواه تامین کرده بودند.
این نشست گروه ها و سران گروه های مخالف ترامپ را با گروه های مقاومت لیبرال، دموکرات های مرکز گرا و گروه های دیده بان دولتی گردهم آورده بود تا پدیده ای را که در دوران ترامپ ایجاد شده بود بررسی کنند؛ از مداخله خارجی در انتخابات گرفته تا حمله به رسانه ها و بازرس ویژه و نیروهای فدرال ضابط قانون به صورت عام.
به باور آقای استین، هنوز گمانه زنی در خصوص گرم گرفتن سازمان های میان حزبی زود است ولی وی می گوید: «حس سرزندگی فکری را می توان در این تلاش ها مشاهده کرد» که می تواند «نگاه متعارف سیاسی، ائتلاف های سیاسی قرن بیستمی و دو حزب عمده را که در درون خود دچار شکاف شده اند به چالش بکشاند.»
مترجم: حسین جعفریامی
137/110
بیشتر بخوانید:
نمایشگاه مخالفان ترامپ در «هتل ترامپ»
ال پائیس: آیا نویسنده توییت‌های ترامپ خود اوست؟
