هفته گذشته زمانی که یحیی جامه رئیس جمهوری کنونی گامبیا، شکست در انتخابات روز یکم دسامبر را رد کرد، موجب بهت و حیرت مردم و محافل سیاسی آفریقا شد، همان گونه که روز دوم دسامبر پس از انتشار نتایج مبنی بر پیروزی آداما بارو Adama Barrow نامزد ائتلاف مخالفان، شکست را پذیرفت و تحسین همگان را برانگیخت.
یحیی جامه با استناد به اشتباهات غیرقابل قبول در انتخابات از سوی کمیسیون ملی انتخاباتی گامبیا، نتایج را رد کرد وخواهان برگزاری انتخابات جدید شده است.
پس از بازشماری آرا رای دهندگان، نتایج انتخابات با اختلاف حدود 19000 رای تغییر کرد، اما همچنان آداما بارو با کسب 43 و 29 دهم درصد در رقابت با آرای 39 و 64 دهم درصدی یحیی جامه، پیروز انتخابات شناخته شد.
با این همه، یحیی جامه در صدد است با شکایت قانونی به دیوان عالی گامبیا، نتایج انتخابات روز یکم دسامبر را به چالش بکشد.
به اعتقاد آگاهان، وی قبل از دادن شکایت نامه به دیوان عالی، با استقرار نیروهای امنیتی و پلیس در خیابان های بانجول، قصد دارد بر اوضاع این کشور کاملا" مسلط شود.
یحیی جامه به مردم و هواداران آداما بارو نامزد ائتلاف احزاب مخالف هشدار داده است برای اعتراض به تصمیم وی به خیابان ها نیایند و باردیگر نوک تیز انتقادات نهادهای حامی حقوق بشر را متوجه رژیم حاکم بر گامبیا نکنند.
این اظهارات نشان می دهد، رد نتایج انتخابات و هشدارهای رئیس جمهوری در باره سرکوب تظاهرات مردمی، بی ثباتی و تنش سیاسی را در این کشور افزایش خواهد داد.
عزم یحیی جامه برای ماندن در موضع قدرت، آن چنان است که وی مانع از فرود هواپیمای حامل الن جانسون سیرلیف Ellen Johnson Sirleaf رئیس جمهوری لیبریا در فرودگاه بین المللی بانجول شد.
سیرلیف که کشورش ریاست دوره ای " جامعه اقتصادی غرب آفریقا " یا اکواس را برعهده دارد، از سوی این نهاد منطقه ای برای رسیدگی به بحران حاکم بر گامبیا عازم این ماموریت شده بود.
درچنین شرایطی خودداری یحیی جامه از به رسمیت شناختن نتایج انتخابات گامبیا، سیل انتقادات جامعه بین المللی را به سوی وی سرازیر کرده است.
شورای امنیت سازمان ملل متحد از یحیی جامه خواسته است با احترام به رای مردم گامبیا، نتایج انتخابات را بدون قید و شرط بپذیرد و قدرت را به رئیس جمهورمنتخب واگذار کند.
رد نتایج انتخابات در مقطع کنونی که همگان انتظار داشتند پس از 22 سال حاکمیت پیاپی یحیی جامه، برای نخستین بار انتقال مسالمت آمیز قدرت در گامبیا انجام گیرد، اقدام خطرناکی است که ثبات و امنیت مردم گامبیا را تهدید می کند.
پافشاری یحیی جامه برای ماندن در قدرت، همانند اقدام لوران گباگبو رئیس جمهوری پیشین ساحل عاج است که حدود ده سال پیش شکست در انتخابات را نپذیرفت و این کشور را در ورطه جنگ داخلی و آشوب فروبرد.
سرانجام بحران عمیق سیاسی و اقتصادی در ساحل عاج، زمینه را برای مداخله فرانسه در این کشور هموار کرد. نگرانی از تکرار چنین رویدادی است که الن جانسون سیرلیف ریاست دوره این نهاد منطقه ای غرب آفریقا را به دیدار از بانجول واداشت.
سران کشورهای همجوار گامبیا در منطقه غرب آفریقا از بی ثباتی و هرج و مرج احتمالی در این کشور نگران هستند و به همین علت خواهان انتقال آرام قدرت به آداما بارو رئیس جمهوری منتخب مردم گامبیا شده اند.
گرچه تغییر و تحولات اخیر در شمال آفریقا و حرکت های خودجوش مردمی همچون حرکت جنبش های هوادار دمکراسی که دو سال پیش دیکتاتور بورکینافاسو را وادار به کناره گیری از قدرت و فرار از کشور کرد، باید سران نسل قدیمی آفریقا را منطقی تر کرده باشد.
