قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر احترام به حقوق بشر و ادیان الهی تاکید دارد.
بر اساس قانون اساسی ایران اقلیت های دینی به رسمیت شناخته شده یعنی مسیحی - زرتشتی و یهودی در ایران مانند سایر شهروندان از حقوق شهروندی برخوردارند.
اصل چهارم قانون اساسی رعایت حقوق شهروندی آنان را مورد تاکید قرار داده است و مطابق این اصل اقلیت های دینی رسمی در ترکیب مجلس ایران 5 کرسی نمایندگی دارند.
حضور نمایندگان ادیان توحیدی در مجلس شورای اسلامی و برخورداری از حقوق برابر همانند دیگر نمایندگان و دفاع از حقوق موکلان خود؛ آزادی برگزاری آئین های عبادی در کلیساها، حفظ زبان آشوری (زبان قومی)، برگزاری جشنواره های فرهنگی - ورزشی و اختصاص ردیف بودجه جداگانه برای اقلیت های دینی، حاکی از اهتمام نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به حفظ حقوق ادیان توحیدی و پیروان آنها و حفظ ارزش های معنوی و اجتماعی آنها است.
طبق اصل 13 قانون‌اساسی، اقلیت‌های دینی زرتشتی، مسیحی و کلیمی، ادیان آسمانی به رسمیت شناخته شده‌ای هستند که حقوق شهروندی آنها نیز به خوبی تبیین شده و علاوه بر آنکه فعالیت‌های اقتصادی و عبادی و فرهنگی برای آنان لحاظ شده است، در ساختار رسمی کشور، انتخابات و مشارکت در قانون گذاری نیز حضور فعالی دارند.
بطوریکه از مجموع 290 نماینده مجلس شورای اسلامی 5 تن از آنان از اقلیت های مذهبی هستند. بر این اساس ارامنه جنوب و شمال مانند یهودیان و زرتشتی ها هر کدام یک نماینده، و آشوریان و کلدانی ها نیز با هم یک نماینده را در مجلس دارند.
انتخابات اقلیت‌های دینی زرتشتی، کلیمی، آشوری، کلدانی و ارامنۀ شمال به مرکزیت حوزۀ انتخابیۀ فرمانداری تهران و ارامنۀ جنوب به مرکزیت حوزۀ انتخابیۀ فرمانداری اصفهان توسط فرمانداران و بخشدارانی که اقلیت‌های مزبور در آنجا سکونت دارند، انجام خواهد شد.
«بت کلیا» نماینده آشوریان مسیحی در مجلس شورای اسلامی درباره چگونگی حضورنمایندگان اقلیت‌های دینی در مجلس می گوید: بر اساس قانون انتخابات کشور به ازای حداقل هر 200 هزار نفر، یک نماینده انتخاب میشود.
اما در مورد اقلیت‌ها بحث تعداد جمعیت مطرح نیست. یک گروه اقلیت دینی می‌توانند با هر تعدادی که هستند، نماینده خود را به مجلس بفرستند.
در قانون اساسی ایران تصریح شده است مسیحیان آشوری 1 نماینده، ارمنی‌ها 2 نماینده، کلیمیان و زرتشتیان نیز هر یک 1 نماینده داشته باشند. پس از انتخابات نیز طبق اصل 84 قانون اساسی هر نماینده‌ای که اعتبارنامه‌اش تصویب میشود، از آن پس نماینده خاص یک شهر یا یک اقلیت مذهبی نیست، بلکه نماینده کل مردم است و بدون هیچ محدودیتی در جلسات و تصمیم‌گیری‌ها شرکت دارد و رأی وی می‌تواند در تصویب یا عدم تصویب یک قانون، همچون دیگر نمایندگان تأثیر‌گذار باشد.
با توجه به پراکندگی اقلیمی اقلیت ادیان آسمانی در ایران و مشارکت‌های خوب و مؤثر اجتماعی آنان، وحدت و انسجام در وضع قوانین برای مردم بوجود آمده و نیز ایجاد همبستگی و همدلی میان پیروان ادیان توحیدی و نظام اسلامی ، فراهم شده است.
"اسماعیل فاروقی" استاد ادیان دانشگاه در آمریکا می گوید: "برای شهروندان غیر مسلمان در قلمرو دولت اسلامی،حق گسترش ارزشهای هویتی در چارچوب قانونی همگانی وجود دارد و برای آن شهروند غیر مسلمان نیز، مانند این حق، نگهداشته شده است."
اقلیت‌های مذهبی در ایران در حالی درپارلمان ایران دارای نماینده مستقل و برخوردار از حق رای همانند سایر نمایند گان مجلس هستند که در سایر کشورهای مدعی حقوق بشر، اقلیت‌های دینی و مذهبی فاقد حقوق اولیه هستند.
به‌عنوان مثال مسلمانان در کشور آلمان، جمعیت 3/5 درصدی را تشکیل می‌دهند و هیچ نماینده‌ای در مجلس ندارند؛ اما قانون اساسی ایران اسلامی، برای هر یک از اقلیت‌های سه‌گانه، حضور نماینده را در مجلس شورای اسلامی الزام آورمی‌داند.138/118
بیشتربخوانید:
حضور جریان‌های و سلایق سیاسی درانتخابات(6)
