احزاب اصلی مخالف دولت کنیا، اتحاد همه گروه ها را در انتخابات آتی (اوت 2017 ) خواستار شدند.

احزاب اصلی مخالف دولت کنیا، اتحاد همه گروه ها را در انتخابات  آتی (اوت 2017 ) خواستار شدند.  

احزاب یاد شده ،  برای پیروزی در مقابل  حزب حاکم به رهبری "اوهورو کنیاتا" رئیس جمهوری، ائتلافی موسوم به " ائتلاف عالی " متشکل از پانزده حزب مخالف تشکیل داده اند.

انسجام ملی، مبارزه قاطع با فساد، فقر  و ناامنی ، شعار اصلی مخالفان در این دور از انتخابات است.

تدارک مقدمات  برگزاری انتخابات آتی در حالیست که، از مدتها پیش تنش و درگیری، فضای سیاسی کنیا  را تحت تاثیر قرار داده است.

به نظر می رسد علی رغم تلاش دولت و گفت وگو   با نمایندگان احزاب مخالف هنوز بسیاری از اختلافات حل نشد ه است.

"رایلا اودینگا" Raila Odinga نخست وزیر پیشین کنیا و رهبر ائتلاف مخالف  درباره هر گونه تقلب در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی این کشور هشدار داده است.

"اادینگا"ضمن متهم کردن حزب حاکم به تلاش برای تقلب در انتخابات؛ هوادارانش را به برگزاری تظاهرات ضد دولتی فراخوانده است.

علت نگرانی مخالفان  از احتمال تقلب در  انتخابات  ، مصوبه اخیر پارلمان این کشور است.

پارلمان کنیا اخیرا  قانون جدیدی  تصویب کرد که براساس آن  در صورتی که سیستم شمارس الکترال با مشکل رو به رو شود، شمارش آرا به صورت دستی صورت گیرد. 

به اعتقاد مخالفان این موضوع امکان تقلب در انتخابات را افزایش می دهد .  مخالفان همچنین  کمیته برگزاری انتخابات در این کشور را به جانبداری از حزب حاکم متهم می کنند و خواستار تغییر اعضای این کمیته هستند.

به گفته گروه های مخالف، کمیته کنونی از بی طرفی کامل برخوردار نیست و نمی تواند عدالت را در برگزاری انتخابات رعایت کند.

افزایش تنش ها، نگرانی از تکرار خشونت های متعاقب انتخابات دسامبر 2007  را بیشتر کرده است . در انتخابات مذکور، "رایلا اودینگا" در رقابت با اموایی کیباکی Mwai Kibai شکست خورد.

بحران  پس از آن آغاز شد که " اودینگا" ، نتایج انتخابات را نپذیرفت و رقیب را به تقلب در انتخابات متهم کرد.

رقابت سیاسی دو رقیب به سرعت به کشتار قومی و قبیله ای منجر شد و سراسر کنیا را فراگرفت.

قوم کیکویو که از اموایی کیباکی در انتخابات حمایت می کردند، با قوم کالنجین هوادار رایلا اودینگا درگیر شدند.درگیری ها ، کشته شدن بیش از 1500نفر و آوارگی سیصد هزار آواره تن را به دنبال داشت.

تجربه خشونت های انتخاباتی کنیا در فاصله دسامبر سال 2007 تا فوریه سال 2008، انعظاف بیشتر بازیگران سیاسی را می طلبد.  بویژه آن که در حال حاضر، بحران اقتصادی در پی کاهش درآمدهای توریستی به عنوان یکی از ارکان اقتصاد کنیا، بروز افکار  افراطی  علیه اقلیت های سومالیایی تبار و تهدیدات تروریستی فضای امنیتی کشور را تحت تاثیر قرار داده است.113/111