جو بایدن در مقابل پلی که 58 سال پیش تظاهرکنندگان در آنجا مورد حمله وحشیانه نیروهای مجری قانون قرار گرفته بودند، سخنرانی کرد. وی در این سخنرانی بدون اشاره مستقیم به حمله هواداران ترامپ در۶ ژانویه 2021 به ساختمان کنگره آمریکا پس از شکست ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2020، نسبت به تلاش‌ها برای «تضعیف قانون حق رای» و حمله به دموکراسی در آمریکا هشدار داد.
بایدن با اشاره به اقدام گروهی از جمهوریخواهان شناخته شده برای زیر سوال بردن نتایج انتخابات، اظهار داشت: باید هوشیار بمانیم. در آمریکا نفرت و افراطی گرایی پیروز نخواهد شد، اگرچه بار دیگر حضور آنها پررنگ شده است. او هم چنین حزب جمهوریخواه را به خاطر «تلاش برای پنهان کردن حقیقت» درباره تاریخ سیاه پوستان در مراسم سالگرد یکشنبه خونین شهر سلما محکوم کرد.
حضور بایدن در مراسم راهپیمایی سالانه به مناسبت برخوردهای خشونت آمیز پلیس با سیاه پوستان در شهر سلما بار دیگر یاد آور یکی از وقایع مهم در مسیر مبارزه گسترده سیاه پوستان برای مقابله با تبعیض نژادی و کسب حقوق انسانی و شهروندی به ویژه حق رای همانند سفید پوستان آمریکایی است. اتفاقاتی که در یکشنبه 7 مارس 1965 و هفته‌های پس از آن در سلما رخ داد تاثیری ماندگار بر جنبش حقوق مدنی آمریکا داشت.
چند هفته پس از تیراندازی مرگبار یک نظامی در آلاباما به یک سیاه‌پوست به نام «جیمی لی جکسون»،حدود 600 نفر در تظاهراتی صلح‌آمیز به هدایت «جان لوئیس» و «هوسی ویلیامز» از فعالان حقوق مدنی سیاه پوستان آمریکایی، گرد هم آمده بودند. تظاهرکنندگان در روز 7 مارس در حالی که می‌خواستند از پل «ادموند پتوس» شهر سلما عبور کنند، به طرز وحشیانه‌ای توسط نیروهای مجری قانون مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
این راهپیمایی قرار بود در تلاش برای ثبت رای سیاه پوستان در جنوب آمریکا از سلما تا مونتگومری به مسافت 54 مایل انجام شود. تصاویر خشونت نیروهای مجری قانون، خشم سراسری در آمریکا را برانگیخت. تنها چند روز پس از آن، مارتین لوتر کینگ رهبر حقوق مدنی سیاه پوستان آمریکایی، راهپیمایی بزرگی را موسوم به «سه‌شنبه بازگشت» ترتیب داد.
هشت روز پس از یکشنبه خونین سلما، لیندون جانسون رئیس جمهور وقت آمریکا قانون حقوق رای 1965 را معرفی کرد که برای پایان دادن به تبعیض علیه آمریکایی های سیاه پوست، وضع شده است. قانون حقوق رأی 1965 جزیی کلیدی از جنبش حقوق مدنی سیاه پوستان است که قصد دارد تا تضمین قانون اساسی را برای حق رای آمریکایی ها از جمله سیاه پوستان تحت اصلاحیه 15 اعمال کند.
تبعیض نژادی و خشونت گسترده و نظام مند علیه سیاه پوستان همواره به عنوان یکی از خصوصیات بارز جامعه آمریکا از زمان تشکیل این کشور در سال 1776مطرح بوده است. به رغم مبارزات گسترده سیاه پوستان برای احقاق حقوق خود، اما آنها هم چنان قربانی انواع تبعیض ها و خشونت ها هستند. این مساله ای است که حتی برخی مقامات و سیاستمداران ارشد آمریکایی نیز به آن اذعان کرده اند.
«جو بایدن» پیش از این یعنی در اوایل ژوئیه 2020 در پیام توئیتری خود به مناسبت روز استقلال آمریکا اذعان کرد که نژادپرستی نظام‌مند در این کشور سابقه‌ای بیش از دو قرن دارد. اذعان بایدن به وضعیت ناهنجار و ضد انسانی سیاهان و نژاد پرستی نظامند در آمریکا، آنهم در کشوری که داعیه پیشتازی در زمینه حقوق بشر در جهان را دارد، پرده از واقعیتی تلخ در جامعه آمریکا بر می دارد.
در واقع تبعیض نژادی، آموزشی، شغلی، اجتماعی ونیز اعمال خشونت علیه سیاه پوستان، به رویه ای عادی تبدیل شده است. به رغم اینکه جنبش حقوق مدنی سیاهان در دهه 1950 موجی را در زمینه احقاق حقوق آنها و رفع تبعیض ها موجب شد، با این حال واقعیت جامعه کنونی آمریکا حاکی از تداوم تبعیض نژادی در ابعاد و جنبه های مختلف علیه آنان است.
این مساله در سال های اخیر با افزایش قابل ملاحظه جنبش ها و گروههای افراط گرای سفید برتر پندار که عقاید و گرایش های راست گرایانه افراطی داشته و به شدت نژاد پرست هستند و در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ به میزان قابل ملاحظه ازدیاد پیدا کردند، تشدید شده است.
نویسنده: سید رضا میرطاهر
116
بیشتر بخوانید:
"ایاد" و "جورج"؛ قربانی نژادپرستی اسرائیلی و آمریکایی
آتشی که نژادپرستی به پا کرد
