رسوایی حقوق بشری کانادا از آنجا شروع شد که در قرن‌های نوزدهم و بیستم میلادی حدود 150 هزار کودک از جوامع بومی کانادا به اجبار از خانواده‌هایشان جدا شدند و به دستور دولت این کشور مجبور شدند به‌منظور جذب در «فرهنگ کانادایی» در 139 مدرسه شبانه‌روزی با مدیریت کلیسای کاتولیک ساکن شوند.
به گزارش خبرگزاری ایران پرس، بومیان کانادا روز سه شنبه از کشف شواهدی از 54 گور بدون نشان دیگر در محل مدارس شبانه‌روزی «فورت پِلی» و «سنت فیلیپ» در استان «ساسکاچوان» خبر دادند.
همین چند هفته پیش نیز سران بومی در استان «بریتیش کلمبیا» در غرب این کشور گفتند که معتقدند 93 گور بی‌نشان را در نزدیکی یک مدرسه شبانه‌روزی پیشین کشف کرده‌اند.
در سال 2018 نیز با تلاش «گروه بومی موسکووکوان فرست نیشن» 35 گور جمعی در محل این مدارس پیدا شده بود. در سال 2012 میلادی هم 2 گور جمعی از کودکان بومی کانادایی پیدا شده بود. از ماه مه سال گذشته نیز بیش از هزار و 300 قبر بی‌نام و نشان در محل این مدارس کانادا پیدا شد و زخم‌های کهنه بومیان این کشور را دوباره تازه کرد.
روزنامه واشنگتن پست به نقل از کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا گزارش داد، آنچه در مدارس شبانه‌روزی بومی‌های کانادا رخ داده، «نسل‌کشی فرهنگی» بوده است.
تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهد دست‌کم سه هزار و 200 دانش‌آموز بومی در بازه زمانی سال‌های 1883 تا 1996 در مدارس شبانه‌روزی کانادا جان خود را از دست دادند؛ در برخی آمارها نیز عدد بیش از چهار هزار و 100 دانش‌آموز اعلام شده است.
کانادا این روزها سرزمینی است که مردمانش با حفر زمین، بقایای کودکان بی‌گناه بومی را کشف می‌کنند و این دستاوردی است که بزرگتری مدعی حقوق بشر برای مردمانش داشته است. زمان آن فرا رسیده که کانادا ژست طرفداری از حقوق بشر را کنار بگذارد و بجای مقصر جلوه دادن کلیسا، به بررسی دقیق این جنایت هولناک بپردازد و به افکار عمومی جهانیان پاسخگو باشد.
117
بیشتر بخوانید:
کشف 93 گور دیگر در کانادا؛ گروه‌های بومی در جستجوی عدالت
