به گزارش ایران پرس، دانییل ال دیویس در پایگاه اینترنتی «فارین پالیسی» نوشت اگر نیت دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریکا از ایده ی « نخست آمریکا» در سیاست خارجی این باشد که منافع مردم این کشور و امنیت آمریکا را برتر و بالاتر از هر چیز دیگری قرار بدهد ، رویدادهایی که هم اکنون دارند در سوریه اتفاق می افتند چنین ایده و سیاستی را با شکست روبرو خواهند کرد.
وی می نویسد: مسیر و شیوه ای که آمریکا با هدف دفاع از شهروندان و منافع این کشور در برابر داعش برگزیده نه تنها امنیت آمریکا را تامین نکرده بلکه امنیت را از بین برده است.
بر اساس این گزارش نبرد آمریکا با داعش در ظاهر اقدامی هوشمندانه است: آمریکا در تلاش برای باز پس گیری موصل از تروریست های داعش از نیروهای امنیتی عراق پشتیبانی کرد و برای باز پس گیری شهر رقه در سوریه هم واشنگتن به پشتیبانی از نیروهای دموکراتیک سوریه که بیشتر کُرد بودند پرداخت. اما تحلیل و بررسی چندانی لازم نبود تا فردی پی ببرد این طرح در دراز مدت شانس موفقیت کمی پیش روی آمریکا خواهد گذاشت.
نویسنده می افزاید در سطح بنیادین، از همان ابتدا همچون روز روشن بود که داعش هرگز نمی تواند نهاد سیاسی دوام پذیری باشد که بتواند قلمرویی را که از ارتش به شدت ضعیف عراق در ماه ژوئن سال 2014 تسخیر کرد حفظ و نگهدارد و سیاستگذاری عاقلانه ی آمریکا در آن هنگام می توانست مهار تهدید داعش به قلمرو جغرافیایی اش باشد و صبر پیشه کند تا بسیاری قدرت های منطقه ای که هم انگیزه و هم ابزار لازم را برای نابود کردن داعش داشتند کم کم این گروه تروریستی را نابود کنند.
در عراق، دولت بغداد انگیزه ی عینی و موجودیتی داشت تا از شکست مفتضحانه ی سال 2014 سر برآورد ، ارتش خود را اصلاح کند و سرزمینش را پس بگیرد. از بین بردن داعش شاید کمی طول می کشید اما ترکیبی از نیروهای امنیتی عراق و شبه نظامیان شیعی در نهایت گروه تروریستی داعش را زمین گیر و نابود می کردند.
اوضاع در سوریه پیچیده تر بود و نیروهای مخالف داعش هم پرشمارتر و هم قدرتمندتر بودند. رژیم سوریه ، نیروهای مسلح روسی و ایرانی ، ترکیه و چندین گروه شورشی همه با داعش مخالف بودند و در نهایت موفق شدند بدون دخالت آمریکا داعش را از بین ببرند.
در عوض، دولت اوباما، هزاران نظامی آمریکایی را در ابتدای سال 2014 در عراق مستقر کرد تا با نیروهای امنیتی این کشور کار کنند و در اواخر سال 2015 نخستین گروه از نظامیان عملیات ویژه را در سوریه مستقر کرد تا با گروه های مختلف شورشی که ضد داعش هم پیمان شده بودند همکاری نمایند. پیچیدگی ها و رو به وخامت گذاشتن منافع آمریکا تقریبا خیلی آنی آغاز شد.
در عراق ، مشاوران آمریکایی و نیروی هوایی در برخی موارد به یاری شبه نظامیانی شتافتند که در پشتیبانی ایران قرار داشتند و به موفقیت آنان ضد داعش کمک و بازوی ایران را در عراق تقویت و توانمند کردند. نفوذ آنان در عراق امروز هم با قدرت ادامه دارد. کمتر از دو ماه پس از ریاست جمهوری ، ترامپ صدها نظامی دیگر را راهی سوریه کرد تا به نیروهای دموکراتیک سوریه در جنگ ضد داعش بویژه در شهر رقه یاری برسانند. خیلی زود ، ترکیه ، کشور هم پیمان آمریکا در ناتو به این اقدام اعتراض کرد ، سوریه تهاجم به کشورش را محکوم کرد و روسیه به آمریکا هشدار داد.
نیروهای دموکراتیک سوریه که در حمایت آمریکا قرار داشتند در نهایت موفق شدند شهر رقه را آزاد کنند اما باید خاطر نشان کرد که داعش بدون دخالت آمریکا هم در نهایت رقه را از دست می داد. با این وجود ، هزینه ی پشتیبانی آمریکا از کردها برای این کشور همچنان رو به افزایش دارد.
رئیس جمهور ترکیه ، رجب طیب اردوغان ، تهدیدهای پیشین خود را عملی ساخت و در روز 20 ژانویه در عملیاتی که عملیات شاخه ی زیتون نام گذاشت وارد خاک سوریه شد. نظامیان ترکیه به نیروهای دموکراتیک سوریه حمله کردند. آنکارا این نیروها را تهدید تروریستی برای خود می داند. گرچه هم وزیر امور خارجه تیلرسون و هم وزیر دفاع جیمز متیس به این اقدام ترکیه اعتراض داشتند اما اردوغان درخواست های آمریکا را با بی تفاوتی تحقیرآمیزی نادیده گرفت.
اردوغان با حالتی طعنه آمیز گفت: « از آمریکا می پرسم؟ آیا زمان بندی خاصی در افغانستان (برای خروج) در نظر دارید؟»
بدتر از همه اینکه روسیه حریم هوایی مکانی را در سوریه که ترکیه به آن حمله کرده بود در اختیار داشت: آنکارا از مسکو خواست از اقدامش ضد نیروهای دموکراتیک سوریه پشتیبانی کند. چنین درخواستی با آنچه آمریکا می خواست در تضاد بود. اینکه هم پیمان ناتو خیلی ساده و آشکارا بتواند آمریکا را سرزنش کند ، و سربازانی را بکشد که در حمایت آمریکا قرار دارند و با بزرگترین رقیب آمریکا همکاری کند نشانه ای نگران کننده از این است که واشنگتن چقدر نفوذش را از دست داده است. روسیه تنها از این خشنود می شود که بتواند بین کشورهای عضو ناتو اختلاف بیاندازد بویژه اگر یکی از طرف ها آمریکا باشد.
همه ی این رویدادها بدون تردید با منافع آمریکا در تناقض قرار دارند و اگر اوباما در عراق و سوریه برای واشنگتن تعهد ایجاد نمی کرد و اگر ترامپ این ماموریت ها را دوچندان نمی کرد می شد از چنین رویدادهای اجتناب کرد. با این حال ، دردسر هنوز تمام نشده است. رویدادهای اخیر پتانسیل بروز درگیری نظامی غیرعمدی را بین آمریکا و ترکیه افزایش داده است.
کاخ سفید روز 24 ژانویه اعلام کرد: ترامپ در گفتگویی تلفنی از اردوغان خواسته از تنش ها بکاهد ، اقدام های نظامی خود را محدود سازد و از تلفات غیرنظامیان دوری کند. همان روز اردوغان در آنکارا اعلام کرد نیروهایش دامنه ی حمله را گسترده تر می کنند و از منبیج هم آغاز خواهند کرد. سخنگوی ارتش آمریکا در واکنش گفت نظامیان آمریکایی مستقر در منبیج حق ذاتی و قانونی خود می دانند از خود دفاع کنند و اگر لازم باشد همین کار را خواهند کرد.
علاوه بر این ، اگرچه واشنگتن به آزادی موصل و رقه کمک کرد اما تهدید تروریستی داعش برای آمریکا هیچ تغییری نکرده است. سران این گروه تروریستی دارند اقدام های خود را پنهانی دنبال می کنند. به عبارت دیگر ، آمریکا منابع هنگفتی را اختصاص داده و نظامیان پرشماری را قربانی ماموریتی کرده که جز ضرر و زیان هیچ دستاوردی برای آمریکا نداشته است.
نویسنده در آخر تاکید می کند: به جای تلاش برای ماندن در عراق و سوریه و جاودانی کردن این ناکامی ها و شکست ها ، وقت آن رسیده است که ابتدا به منافع آمریکا بیاندیشند. واشنگتن باید ماموریت های رزمی خود را در خاورمیانه پایان بدهد ، نظامیان خود را در پایگاه های خانگی خودشان مستقر سازد و فرایند بازسازی توانمندی نیروهای مسلح ارتش آمریکا را آغاز نماید تا بتوانند با درگیریهای عینی که در آینده اتفاق می افتند روبرو شوند.
137/111
مترجم: مرتضی لطفی
بیشتر بخوانید
راز نابودی داعش در سوریه و عراق
العبادی: داعش ساخته خارجی است
