شورای امنیت سازمان ملل متحد در بیانیه ای تاکید کرد: این شورا از عواقب منفی بحران سیاسی بر جمعیت غیرنظامی گینه بیسائو نگران است، از این رو همه بازیگران سیاسی را به در نظر گرفتن بالاترین اولویت برای منافع مردم این کشور ترغیب می کند.
بحران سیاسی در گینه بیسائو از اوت 2015 و پس از برکناری «دومینگوس سیموئز پریرا» نخست وزیر این کشور به دست «خوزه ماریو واز»رئیس جمهوری و انتخاب نخست وزیر جدید آغاز شد. رئیس جمهوری، پریرا را به اتهام فساد مالی برکنار کرد؛ اتهامی که گروه های سیاسی طرفدار وی آن را به شدت رد کردند. اگر چه برکناری پریرا آغاز بحران بود اما انتصاب نخست وزیر جدید با حکم رئیس جمهوری نیز عامل تشدید کننده بحران شد زیرا مطابق قانون گینه بیسائو، نخست وزیر را حزب پیروز انتخابات پارلمانی معرفی می کند، پس از پریرا سه نفر با حکم ماریو به عنوان نخست وزیر منصوب شدند اما به دلیل اعتراض مردم و نمایندگان، نتوانستند کابینه تشکیل دهند و کار خود را آغاز کنند.
پیچیده شدن مسائل و ادامه بحران در گینه بیسائو، سبب شده است تا سازمان های بین المللی و برخی نهادهای منطقه ای از جمله اتحادیه آفریقا نیز تلاش هایی برای حل بحران این کشور انجام دهند اما این تلاش ها نیز به بن بست رسیده است.
ژرژ گومز رهبر جنبش ملی جامه مدنی گینه بیسائو در این باره معتقد است: هر راهکار سیاسی در این کشور باید با در نظر گرفتن اراده مردم گینه و جامعه بین المللی همراه باشد.
رئیس جمهوری گینه بیسائو در آخرین اقدام، «عمرو مختار سیساکو امبالو» را به سمت نخست وزیری این کشور منصوب کرد اما این انتصاب را نیز مهم ترین حزب موسوم به حزب «موافق استقلال گینه و کیپ ورد»PAIGC) ) رد کرد. بدین ترتیب دامنه بحران سیاسی در این کشور همچنان ادامه دارد.
بن بست سیاسی در گینه بیسائو مانع از تصویب برنامه بودجه در مجلس ملی این کشور شده و بر ابعاد بحران افزوده است. بی ثباتی سیاسی و فقر فزاینده، شرایط را در این کشور غرب آفریقا نگران کننده کرده است. نا آرامی ها و بحران های سیاسی و اقتصادی کشورهای همجوار و فعالیت های گروه های تروریستی در منطقه نیز بر وخامت اوضاع افزوده است.
این در حالی است که بی ثباتی سیاسی در دهه های گذشته، گینه بیسائو را به یکی از کشورهای ترانزیت قاچاق کوکایین میان آمریکای جنوبی و اروپا تبدیل کرده است و اکنون بیش از پیش بیم آن می رود که خلاء کنونی در این کشور، زمینه ساز سوء استفاده گروه های جنایتکار و باندهای قاچاق مواد مخدر شود.
در این شرایط به نظر می رسد، مقامات گینه بیسائو باید با درک بیش از پیش اوضاع وخیم کنونی تلاش های جدیدی برای مذاکره و یافتن راه حلی برای خروج از بحران کنونی در پیش گیرند. 116/114
آتوسا دینیاریان
بیشتر بخوانید:
درخواست سازمان ملل از گینه بیسائو برای انتصاب نخست وزیر
مردم گینه بیسائو خواهان استعفای رئیس جمهور این کشور شدند
تظاهرات مردم گینه بیسائو علیه رئیس جمهور این کشور
