تحلیل:

ایران پرس: مقامات اتحادیه اروپا و ناتو در حالی از طرح‌های افزایش بودجه دفاعی رونمایی می کنند که برخی دولت‌های اروپایی از محدودیت‌‎های خود برای افزایش بودجه دفاعی سخن می گویند.

چرا مهم است:

افزایش بودجه دفاعی اتحادیه اروپا در شرایطی مطرح می‌شود که جهان با بحران‌های امنیتی بی‌سابقه‌ای مواجه است. جنگ اوکراین، تنش‌های ژئوپلیتیک و کاهش حمایت آمریکا از ناتو، اروپا را مجبور به بازنگری در استراتژی‌های امنیتی خود کرده است. با این حال، محدودیت‌های مالی کشورهای عضو، تحقق این هدف را دشوار کرده است.

زمینه خبر:

اتحادیه اروپا از دهه‌ها پیش به شدت به قدرت نظامی آمریکا وابسته بوده است. با این حال، رویکردهای یکجانبه‌گرایانه دولت «دونالد ترامپ» و اظهارات اخیر او درباره عدم دفاع از اعضای ناتو در صورت عدم پرداخت سهمیه دفاعی، نگرانی‌ها را درباره آینده امنیت اروپا افزایش داده است.

این موضوع باعث شده تا مقامات اروپایی بر ضرورت خوداتکایی دفاعی تاکید کنند.

او چه می گوید:

«مارک روته» دبیرکل ناتو در گفت‌وگو با روزنامه آلمانی «ولت ام زونتاگ» اظهار داشت: برای حفظ امنیت خود باید بیشتر هزینه کنیم و باید به‌سرعت تولیدات دفاعی خود را در هر دو سوی اقیانوس اطلس افزایش دهیم. برای مدت‌زمانی بسیار طولانی، تولید ما بسیار اندک بوده است.

روته خاطرنشان کرد که مهمات، کشتی‌ها، تانک‌ها، جت‌ها و همچنین ماهواره‌ها و پهپادها مورد نیاز هستند. دولتهای اروپایی به ضرورت اتکا امنیتی به خود پی برده اند اما در مسیر دشواری برای رسیدن به یک پیمان دفاعی قرار دارند.

نکات کلیدی:

ایتالیا، یکی از بدهکارترین کشورهای اتحادیه اروپا، از افزایش بودجه دفاعی به دلیل محدودیت‌های مالی شدید خودداری می‌کند.

هزینه‌های نظامی ناتو در سال ۲۰۲۳ به ۱.۲۸ میلیارد دلار رسید که ۵۴ درصد آن توسط آمریکا تأمین شده است، اما فشارهای ترامپ برای افزایش سهم کشورهای اروپایی ادامه دارد.

کشورهای اروپایی پس از رکود ناشی از همه‌گیری کرونا و جنگ اوکراین، با چالش‌های اقتصادی جدیدی مواجه شده‌اند.

جنگ اوکراین و قطع صادرات گاز روسیه، اقتصاد اروپا را تحت فشار قرار داده و افزایش بودجه دفاعی را دشوار کرده است.

نگاه عمیق‌تر:

اتحادیه اروپا در مسیر دستیابی به خوداتکایی امنیتی با چالش‌های مالی و سیاسی متعددی روبرو است و این چالش‌ها نشان می‌دهد که دستیابی به خوداتکایی امنیتی نه تنها نیازمند تغییرات استراتژیک، بلکه مستلزم هماهنگی بیشتر بین کشورهای عضو و یافتن راه‌حل‌های مالی پایدار است.

نویسنده: مرتضی مکی

117

سیما مشتاقان