به گزارش ایران پرس به نقل از خبرگزاری افه اسپانیا، رضازاده در مورد اثر خود گفت: اومنیریکوم، داستان سفر رویایی مرتاض آگهور، یک راهب هندو است که بیننده را از طریق حالت روانی که پس از یک مراسم جادویی در آن فرو می رود، انتقال می دهد.
وی با اشاره به بخش های از این فیلم افزود: فیلم هیچ گفت و گو یا داستانی ندارد، بلکه یک فیلم هنری است که فقط با یک روایت تصویری بدون مکالمه، شما را به درون فیلم انتقال می دهد و برای شما یک سفری که نتیجه یک رویا از این راهب هندو شهر مقدس کاشی که کوره جسد سوزی تمامی هندو هاست را تشریح می کند.
رضازاده به مدت 2 سال در حال فیلمبرداری از صحنه ها در نقاط مختلف جهان از جمله رود گنگ هند، جایی که آیین های سحر و جادوی سیاهی که توسط راهبان فرقه آگهور انجام می گیرد و یا کلبه های تو در توی ساخته شده از سوی «تارزان آرخلاگر» در روستایی از توابع استان جیرونا در شمال شرق اسپانیا را ضبط کرده بود.
کارگردان ایرانی اضافه کرد: هیچکدام از افرادی که در فیلم ظاهر می شوند، هنرپیشه نیستند. همه آنها افراد عجیب و غریبی هستند که در سفرهایم در سراسر جهان پیدا کردم.
وی توضیح داد که در اثر خود از یک فن به نام «سینمای چریکی» که در آن، صحنه ها فقط با یک دوربین فیلمبرداری می شوند و هیچگونه پشتیبانی فنی وجود ندارد، استفاده کرده است.
رضازاده اشاره کرد که سخت ترین کارش، پس از ضبط بود هنگامی که به مدت پنج سال بر روی پس تولید کار کرد و هر روز 12 تا 15 ساعت را در استودیوی خود و با کرکره های پایین کشیده شده، می گذراند.
فیلمبردار ایرانی اذعان کرد که این فیلم که کمی بیش از یک ساعت طول می کشد، برای درک کردن ساخته نشده بلکه «همانطوری که در ایران گفته می شود، یک فیلم خوب، آن است که شما را در فکر فرو می برد».
وی تصریح کرد: به همین دلیل، بیشتر موضوع ها را به شانس واگذار می کنم برای اینکه مردم به فکر فرو بروند بدون اینکه بفهمند که چه رخ می دهد.
به عقیده رضا زاده، این یک فیلم هنری ساخته شده برای دیدن است و به همین دلیل تصمیم گرفته از هرگونه روایت کلامی دوری کند و بر روی کار عکاسی و کادرها متمرکز شود.
وی گفت، به همین دلیل است که تصمیم گرفته این فیلم را در یک موزه نمایش دهد و بر روی یک صفحه 3 در 2 متری که در حیاط ورودی کاخ گومیس بارسلون قرار دارد، به نمایش بگذارد.
افزون بر آن، در همین صفحه و به طور دائم یکی از تصاویر متحرک این کارگردان ایرانی به نمایش گذاشته می شود که در آن یک طرح تخیلی یک کودک ساراسین (مسلمان عرب )، که با یک تفنگ آبی برای خاموش کردن یک بمباران گسترده شلیک می کند اما تفنگ به جای آب، نفت دارد و آتش را شعله ور می کند، دیده می شود.123/110
بیشتر بخوانید:
3 فیلم ایرانی در میان ۱۰۰ فیلم محبوب قرن ۲۱
درخشش بانوان کارگردان ایرانی در جشنواره های بین المللی فیلم
تجمع ده هزار نفری مردم در لندن برای تماشای فیلم فروشنده+ ویدئو
