در واکنش به اظهارات «مرکل»، رئیس جمهوری ترکیه در دیدار با اعضای حزب حاکم عدالت و توسعه گفت، ما می‌خواهیم نهادهای اتحادیه اروپا و کشورهای اروپایی صادقانه رفتار کنند. وی همچنین خطاب به اتحادیه اروپا اعلام کرد اگر این اتحادیه، آنکارا را به عنوان یک عضو کامل نمی‌خواهد، خیلی واضح منظور خود را بیان کند.
این اظهارات اردوغان اما باعث نشد که وی موضع ضد ترکیه‌ای سیاستمداران آلمانی را مصداق اجرای فاشیسم و نازیسم نداند. اردوغان همچنین اتحادیه اروپا را به «ریاکاری و انحطاط سیاسی» متهم کرد.
البته رئیس جمهوری ترکیه با طرح این موضوع که ترکیه موضوع اصلی در روند انتخابات در اروپا شامل هلند، اتریش، بلژیک و حالا آلمان است، مطرح کردن پذیرفتن و نپذیرفتن ترکیه در اتحادیه اروپا را بهانه تبلیغاتی احزاب کشورهای اروپایی برای توفیق در انتخابات این کشورها دانست.
در اینکه استفاده ابزاری از برخی بازیگران بین المللی برای نیل به اهداف ملی، منطقه ای و بین المللی به بخش تفکیک ناپذیر به اصطلاح سیاست خارجی دول غربی قرار گرفته است؛ تردیدی نیست.
واقعیت را اما نباید فراموش کرد رفتار کشورهایی نظیر ترکیه در عرصه سیاست های جاری جامعه بین الملل، خود زمینه و بستر استفاده ابزاری از این کشورها را برای فرصت طلبان اروپایی و غربی فراهم می کند.
اقداماتی نظیر قلع و قمع مخالفان سیاسی به هربهانه ممکن از مطرح کردن کودتا و اقدام تروریستی گرفته تا فعالیت های رسانه ای و سیاسی و اجتماعی احزاب منتقد، بخشی از رفتارهایی است که به گفته رهبران ترکیه سبب دخالت جامعه اروپایی در امور داخلی این کشور شده و اکنون به موضوع بستن پرونده عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا منجر شده است.
در این میان نکته ای که نه مورد توجه رهبران ترکیه قرار گرفته و نه حتی مقامات اروپایی به آن عنایتی ندارند، اینکه روند تحولات جهانی بگونه ای شده است که دیگر قهر و آشتی با بازیگران هدف، نمی تواند تضمینی برای تغییر رفتار آن کشور باشد. ماجرای قهر آلمان و ترکیه و تیرگی مناسبات دو کشور حداقل در گفتار و کلام رهبران دو کشور نیز در همین راستا قابل ارزیابی است. مصداق ناکارآمدی این رویکردها نیز اظهارت رئیس جمهور فرانسه در قبال ترکیه است. که «امانوئل ماکرون» اعلام کرد، ترکیه درماههای اخیر ازاتحادیه اروپا دورشده است.
هر چند استفاده ابزاری و سوارشدن برموج فرصتها به رفتار ثانوی دول غربی درقبال شرکای غیر اروپایی آنها تبدیل شده است، اما رفتار متفاوت دو بازیگر مطرح کلوب اروپایی در قبال ترکیه صرفنظر از اینکه فرضیه عدم توفیق رویکردهای قهری و حتی تحریم ها علیه بازیگران بین المللی را ثابت میکند بیان کننده واقعت دیگری نیز هست وان اینکه اکنون اعضای اتحادیه اروپایی قصد دارند در شرایط جاری بین المللی همکاری با کشوری همچون ترکیه را ازدست بدهند.
هر چند که اکنون در پوشش از دست ندادن ترکیه، نوعی رقابت اعلام نشده میان آلمان و فرانسه برای قهر و آشتی و یا پذیرش عنصر طرد شده به جریان افتاده است. وضعیتی که امکان باخت ترکیه را در بازی قرصت طلبی و تامین منافع ملی کشورهایی اروپایی به حداقل می رساند.
118/110
بیشتر بخوانید:
عضویت ترکیه در منطقه گمرکی اتحادیه اروپا و پیش شرط های ارمنستان/ تحلیل
درخواست آلمان از اتحادیه اروپا برای تشدید فشارها علیه ترکیه/ تحلیل
درخواست آلمان از اتحادیه اروپا برای فشار مالی بر ترکیه
