«لوئی دوتروبانت» در مقاله ای در خبرگزاری اسپوتنیک به بررسی جنجال آفرینی های غربی ها در خصوص حمله شیمیایی احتمالی در سوریه پرداخت. این رسانه روس نوشت: آیا یک حمله شیمیایی دیگر در سوریه رخ خواهد داد؟ این پرسش پس از ادعای آمریکا، فرانسه و بریتانیا در خصوص احتمال بروز چنین حمله ای و تهدید "بشار اسد" به اقدام تلافی جویانه در صورت به کارگیری مجدد سلاح شیمیایی مطرح شد. اگر نبرد برای بازپس گیری ادلب هنوز آغاز نشده، غربی ها جنگ روانی را از هم اکنون شروع کرده اند.
اما این سوال مطرح است که آیا نبرد برای آزادسازی ادلب به ماجرایی مشابه ماجرای بازپس گیری غوطه منتهی خواهد شد؟ به یاد بیاورید که در آوریل سال 2018 زمانی که نیروهای دولتی در آستانه بازپس گیری شهر دوما در منطقه غوطه واقع در شمال شرقی دمشق بودند، یک حمله شیمیایی باور نکردنی رخ داد.
تصاویر ویدئویی تهیه شده توسط کلاه سفیدها، در شبکه های اجتماعی و سپس در مطبوعات غربی منتشر شد.
این تصاویر تکان دهنده مردم جهان را به وحشت انداخت.
هیچ مدرکی دال بر به کار گیری سلاح شیمیایی توسط نیروهای دولتی ارائه نشد و ما هنوز منتظر ارائه چنین مدارکی هستیم. اما آمریکا، بریتانیا و فرانسه چند روز بعد تصمیم گرفتند بی آن که منتظر نتیجه تحقیقات شوند، مواضع نیروهای دولتی را هدف قرار دهند. اما چرا؟ برای این که پایتخت های غربی استفاده از سلاح شیمیایی را خط قرمز معرفی کرده بودند و از این خط قرمز عدول شده بود.
چرا باید این طور تصور کرد که عملیاتی از این دست تکرار می شود؟ در 13 ماه فوریه سال 2018 وقتی نیروهای دولتی در سوریه در آستانه حمله و بازپس گیری منطقه غوطه بودند – این عملیات در 18 فوریه آغاز شد – «امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه با تکرار مواضع رئیس جمهوری پیشین و نه چندان عاقل این کشور گفت: «درصورت اثبات استفاده از سلاح های شیمیایی، فرانسه حمله خواهد کرد.»
گروه فرانسه، بریتانیا و آمریکا روز سه شنبه 21 ماه اوت سال 2018 در پایگاه اینترنتی دولت بریتانیا، بیانیه ای مشترک منتشر کردند.
در این بیانیه آمده بود: «آمریکا، بریتانیا و فرانسه بر محکومیت به کارگیری سلاح شیمیایی توسط رژیم اسد تاکید می کنند.»
این در حالی است که عملیات فتح ادلب به زودی آغاز می شود. در حقیقت بیشتر نیروهای ارتش سوریه پس از به کنترل گرفتن حومه دمشق از جمله غوطه و همچنین بازپس گیری مناطقی واقع در جنوب غربی کشور هم مرز با اردن و فلسطین اشغالی، به سوی ادلب واقع در شمال غربی که همچنان در کنترل گروه های متعدد تروریستی قرار دارد، تغییر موقعیت داده اند.
این بیانیه 5 سال پس از کشتار وحشتناک غوطه صادر شده است. باید خاطر نشان کنم که شش سال پیش در 20 اوت سال 2012، "باراک اوباما" دکترین «خط قرمز» را مطرح کرد. رئیس جمهوری سابق آمریکا در بحبوحه مبارزات انتخاباتی و در حالی که برای تصاحب مجدد عنوان ریاست جمهوری تلاش می کرد، تصریح کرد، گرچه وی به مداخله نظامی ارتش آمریکا در سوریه تمایلی ندارد، اما اگر از خط قرمز تعیین شده تعدی شود، به این اقدام دست خواهد زد.
اوباما گفت: « تا به امروز من دستور مداخله نظامی (در سوریه) را صادر نکرده ام... اما اگر ما از جابجایی سلاح های شیمیایی و یا استفاده از آن باخبر شویم، محاسبات و معادلات من تغییر خواهد کرد.»
اگر "باراک اوباما" و "دیوید کامرون" تمامی طرف های درگیر، سوریه را تهدید کردند، "فرانسوا اولاند" رئیس جمهوری وقت فرانسه ترجیح داد همتای سوری اش را مورد حمله قرار بدهد. وی افزود: «ما بر عزم مشترک مان در جلوگیری از به کار گیری سلاح شیمیایی توسط رژیم سوریه تاکید می کنیم و این رژیم را مسوول همه حملات شیمیایی می دانیم... ما در صورت به کارگیری مجدد سلاح شیمیایی توسط بشار اسد، در واکنش و اقدام، مصمم هستیم.»
باید خاطر نشان کرد که به این ترتیب عامل حمله شیمیایی در سوریه هر که باشد، دولت سوریه عامل حمله شیمیایی احتمالی معرفی خواهد شد. این را هم باید یادآوری کرد، کشورهای عضو سازمان منع تسلیحات شیمیایی در 27 ماه ژوئیه، به نفع مواضع ابتکاری بریتانیا تحت حمایت آمریکا و فرانسه رای دادند.
این ابتکار عمل با 82 رای موافق و 24 رای مخالف به تصویب رسید و طی آن از سازمان منع تسلیحات شیمیایی خواسته شد به شناسایی مسوولان حمله شیمیایی متعهد شود. البته این اصلاحات به بهانه ماجرای مسموم شدن اسکریپال انجام گرفت، اما هدف اصلی آن سوریه بود.
"پیتر فورد" سفیر سابق بریتانیا در دمشق کمی بعد از تصویب پیشنهاد بریتانیایی ها در سازمان منع تسلیحات شیمیایی در گفت وگو با خبرگزاری اسپوتنیک گفت: «تا به امروز، اقدامات کشورهای غربی برای متهم کردن دمشق با شکست مواجه شده است. هیچ یک از کمیسیون هایی که در خصوص سوریه تحقیق می کردند تسلیم فشارهای وارده از سوی آمریکا و بریتانیا نشده اند. من فکر می کنم به همین دلیل بریتانیا به دادگاه بین المللی جنایی متوسل شده... سازمان منع تسلیحات شیمیایی به ابزاری در دست ناتو مبدل شده است.»
آمریکا، بریتانیا و فرانسه یک بار دیگر تهدید حمله به سوریه را مطرح کرده و از جامعه بین الملل خواسته اند تا از تلاش های جمعی آن ها حمایت کند. همزمان، روسیه از اروپایی ها خواسته در تامین مالی بازسازی سوریه شرکت کنند و از میلیون ها تبعه سوری نیز خواسته که به کشورشان بازگردند. این ابتکار عمل ممکن است توسط دونالد ترامپ که در پیامی توییتری اعلام کرده است:« در تامین مالی برقراری ثبات در سوریه مشارکت نخواهد کرد»، با مشکل مواجه شود.
"سرگئی لاوروف"، واشنگتن و البته دپارتمان سیاسی سازمان ملل متحد را به دلیل اتخاذ چنین تصمیمی سرزنش کرد. روند بازگشت آورگان سوری به کشورشان آغاز شده است. بیشتر این آوارگان از لبنان به سوریه باز می گردند. تاکنون 7 هزار آواره، لبنان را به مقصد سوریه ترک کرده اند.
جدا از سیاست های اتخاذ شده توسط سازمان ملل متحد و واشنگتن، حمله جدید به ادلب خطر ایجاد اختلال در روند بازگشت 6 میلیون آواره سوری به ویژه آوارگان سوری حاضر در ترکیه را به دنبال دارد. حمله به ادلب برای بازپس گیری این منطقه از دست تروریست ها و همزمان، جنگ روانی که غربی ها به تازگی آغاز کرده اند، ممکن است از احتمال ضعیف مشارکت آمریکایی ها در بازسازی سوریه بکاهد.
مترجم: علیرضا فراهانی
117/112
اعتراف مقام پیشین ناتو؛ اسرائیل از «جبهه النصره» در سوریه حمایت می کند
محاصره تروریست‌های داعش در جنوب سوریه
تحولات سوریه؛ از بازگشایی گذرگاه «ابوالضهور» ادلب تا اسارت دهها داعشی در صحرای سویداء
هدف دولت دمشق؛ سوریه بدون تروریسم
