بر پایه گزارش ها وخبرهای دریافتی که درمحافل خبری مورد تایید نیز قرار گرفته است، گروهی از مردم فیلیپین دوشنبه 12 ژوئن با تجمع در مقابل سفارت آمریکا درمانیل (پایتخت ) به سیاست مداخله جویانه واشینگتن اعتراض کردند.
اولین بار نیست که مردم فیلیپین با مداخله جویانه خواندن سیاست های آمریکا در کشورشان اعتراض می کنند. این اعتراضات به هنگام ریاست جمهوری فردیناند مارکوس، دیکتاتوری که بیست و یک سال مطیع و منقاد سیاست های آمریکا بود، بسیار پررنگ و گسترده بود.
درواقع وجود همین دیکتاتوری وابسته به آمریکا،عملا موضوع استقلال فیلیپین ازآمریکا را فاقد اعتبار کرد ه بود.
بطوریکه رویش وشکل گیری گروههای چپ ومذهبی با نام ارتش نوین خلق و دو جبهه آزادیبخش ملی مورو و اسلامی مورو با رویکرد مبارزه مسلحانه و سازمانهای سیاسی وگروههای مدنی زاییده دوران دیکتاتوری مارکوس به حساب می آید.
بی تردید مبارزات این گروههاوجبهه های اسلامی شناسنامه دار در دوران جنگ سرد با هدف روشنگری، بابت سیاست های سیطره جویانه آمریکا و قبل از آن اسپانیا و ژاپن برای مردم فیلیپین جذابیت داشت.
اگرچه این جبهه بندیها هر کدام تفکرات طبقات اجتماعی وابسته به خود را نمایندگی می کردند، ولی درموضوع مبارزه با استعمارآمریکا و دولت های وابسته به آن، بعضا دید گاهی مشترک داشتند.
تظاهرات مردم فیلیپین دراین سالها علیه سیاست های سلطه جویانه آمریکا بنوعی باززایی (بازخورد ) همان تفکرات، منتهی در قالب و مفهوم جدید تری تبلوریافته است.
فردیناند مارکوس، کورازان آکینو، ژنرال فیدل راموس، ژوزف استرادا، گلوریا آرویو و بنیگنو آکینو روسای جمهوری فیلیپین در بیش از سه دهه پیش، بی کم وکاست، سیاست همراهی و همگامی با آمریکا را در دستور کار خود قرار داده بودند.
اگرچه خانم کورازان آکینو وبیشتر از او خانم گلوریا آریوتلاش کردند بااتخاذ سیاست های مستقل تر با پشتوانه های مردمی، کمتر پای آمریکا را به فیلیپین بازکنند اما، شرایط پدیدار شده در فیلیپین و اساسا در گستره جنوب شرق آسیا بهانه های کافی به دست آمریکا داد تا این کشورازدولت فیلیپین بخواهد براساس«پیمان ترتیبات امنیتی- دفاعی»امضاء شده بین دو دولت پایبند بماند.
این درحالی است که بسیاری از روشنفکران، اتحادیه های کارگری، ژورنالیستها، کانون وکلای آزاد، کانون دانشجویان فیلیپینی و حتی برخی نمایندگان مجلس و سناتورها از دولت های روی کار آمده در فیلیپین خواستند که در انطباق با مطالبات مردم درخصوص همپیمانی با آمریکا تجدید نظر کنند.
اکنون اما رود ریگو دوترته رئیس جمهوری فیلیپین، روشی دیگر بر خلاف اسلاف خود در قبال آمریکا درپیش گرفته است. دوترته تا بدانجا پیش رفت که به مردم خود بگوید که پیامدهای امنیتی، اجتماعی، فقر گسترده در مناطق جنوبی کشورریشه درهمپیمانی با آمریکا دارد و باید دراین همپیمانی تجدید نظر شود.
مسلما توجه به ریشه منازعات سیاسی ورفع بحران اجتماعی با هدف بهبود بخشیدن به اوضاع اقتصادی مردم فیلیپین (کشورعضو اتحادیه آ، سه، آن)مستلزم همگامی و همراهی دولت با مردم است، در غیر این صورت، نمی توان چشم انداز روشنی ازثبات وامنیت رامتصور بود. 113/111
