روزنامه قطری الشرق در این باره می نویسد، این اسناد که در کتابخانه بریتانیا موجود است و در کتابخانه ملی قطر، دیجیتالی شده است، مربوط به گزارش هایی درباره اعدام زندانیان توسط رژیم آل سعود است.
این زندانیان پس از شورش اخوانی ها در سال 1929-1930، از سوی دولت بریتانیا به سران آل سعود تحویل داده شده بودند.
عربستان سعودی در حالی این زندانیان را اعدام کرد که گزارش هایی مبنی بر تعهد این رژیم برای حفظ جان آنها وجود دارد.
اصل این سند با عنوان «اسناد و مکاتبات ویژه دفتر هند» در کتابخانه بریتانیا موجود بوده و تاریخ ثبت آن نیز اکتبر 1933 – 30 نوامبر 1935 است.
در چکیده اطلاعات دفتر سیاسی بریتانیا، گزارش هایی از «نایف بن حثلین»، «ابن لامی» و «ابن حمید» مربوط به اکتبر و نوامبر سال 1933 به چشم می خورد.
نایف بن حثلین که از سال 1929 ریاست (قبیله) العجمان را برعهده داشت، در هشتم ژانویه 1930، با «فیصل الدّویش» در انقلاب اخوانی ها علیه نظام آل سعود همکاری کرد.
بن حثلین سپس در حالی که قصد داشت بگریزد، دستگیر و به زندانی در الاحساء منتقل شد و پس از آن نیز، هیچ خبری از وی منتشر نشد.
در این اسناد تاریخی، نامه ای مربوط به تاریخ 25 ژانویه 1934 از سِر «اندرو ریان» وزیر بریتانیایی در جده خطاب به سِر «جان سیمون» وزیر مشاور در امور خارجه بریتانیا وجود دارد که نشان می دهد، بر اساس تاکیدات نظام سعودی، این سه زندانی همچنان زنده اند، اما بخشی از اطلاعات دفتر سیاسی بریتانیا مربوط به تاریخ 30 نوامبر 1935، از مرگ آنها حکایت دارد.
خُلف وعده نظام سعودی
بریتانیا درباره تحویل شورشیان به نظام آل سعود، به این رژیم تعهد داده بود؛ مشروط به آن که جان این شورشیان حفظ و با آنها به طور انسانی رفتار شود.
هیاتی بریتانیایی متشکل از «هیوونست بسکو» نماینده سیاسی بریتانیا در خلیج فارس، «هارولد دیسکون» نماینده سیاسی بریتانیا در کویت و فرمانده «برنت» معاون فرمانده هواپیمایی بریتانیا در عراق، برای دیدار با سران سعودی راهی این کشور شدند.
در گفت وگوهایی که به مدت یک هفته میان طرفین انجام شد، مقرر شد شورشیان بر اساس شروطی، به آل سعود تحویل داده شوند:
الف) جان «فیصل الدّویش»، «جاسر بن لامی» و «نایف بن حثلین» و نزدیکانشان حفظ شود.
ب) مجازات این شورشیان سنگین نبوده و سبب جریحه دار شدن احساسات عرب ها و یا مغایر با سنت های بریتانیا نباشد.
ج) اتخاذ تدابیر لازم برای جلوگیری از وقوع هر رویداد احتمالی که در آینده و به دنبال حملات اخوانی ها، عراق و کویت را دچار نگرانی و زحمت کند.
بریتانیا از نماینده سیاسی خود در خلیج فارس خواسته بود تا نظام سعودی را درباره تبعید رهبران اخوانی ها به قبرس و یا دیگر مستعمره های بریتانیا، متقاعد سازد اما عربستان بر ضرورت تحویل گرفتن این شورشیان، تاکید داشت.
این اسناد و مکاتبات تاریخی نشان می دهند، شیوه ای که عربستان برای نابودی دشمنان سیاسی خود در پیش گرفته بود، متوقف نشده و همچنان ادامه دارد.
چنانچه فعالان سیاسی، دانشمندان و صاحب نظران برخلاف معاهدات حقوق بشری، در زندان های عربستان به سر می برند و این رژیم به درخواست ها برای آزادی این افراد، بی اعتناست.
نقض حقوق بشر درعربستان
بر اساس یکی از این اسناد تاریخیِ بریتانیا، قبایل عربستانی که سران آنها کشته شده اند، همچنان به زنده بودن ابن حاثلین و ابن لامی امیدوار بوده و نمی توانستند ارتکاب چنین اقدام خائنانه ای را از سوی نظام سعودی بپذیرند اما پس از آن ناچار به قبول این حقیقت شدند.
این گزارش نشان می دهد که هیچ شاهدی برای زنده بودن مخالفان سیاسی نظام سعودی وجود ندارد.
با این وجود، نظام سعودی با معرفی شاهدانی دروغین به بریتانیا، سعی داشته است تا چنین وانمود کند که زندانیان آزاد و به خانه هایشان بازگشته اند.
مکاتبات تاریخی بریتانیا، ادعای نظام سعودی (مبنی بر زنده بودن آنها) را تکذیب می کند.
اگر نظام سعودی توانسته باشد با سیاست معامله و خریدن دولت ها برای سرپوش نهادن بر جنایات خود موفق عمل کند، اما فریاد عدالت خواهی فراتر از معامله های نظام بوده و ماجرای حبس هزاران عربستانی و شهروند خارجی را که بدون اتهامی مشخص و یا محاکمه در زندان های این رژیم به سر برده اند، فاش می کند و اسناد تاریخی بریتانیا، نیز موید این مساله است.
پوشش دین
نظام آل سعود به خاطر اتحاد با سازمان دینی عربستان، برای هر اقدامی که مخالف با این رژیم بوده و از این رژیم انتقاد می کند، سرپوشی دینی ایجاد کرده و مرتکب آن اقدام را خائن به خداوند و دین معرفی و در نتیجه دشمنان خود را، دشمنان خدا و دین معرفی و آنها را مجازات می کند. همچنین معرفی مخالفان این نظام، نوعی عبادت شمرده شده است.
تلگراف های وزارت امور خارجه عربستان که بخش هایی از آن در روزنامه الشرق منتشر شده است، نشان می دهند که بسیاری از زندانیان عربستانی بدون هیچ اتهامی زندانی شده و سال ها بدون آن که محاکمه شوند، در زندان محبوس بوده اند.
همه کسانی که از عربستان سعودی انتقاد می کردند اعم از شهروندان عادی این کشور و حتی دیپلمات ها و مخالفان نظام سعودی در خارج، مشمول مجازات بوده اند؛ انتشار یک کتاب و یا نوشته ای علیه آل سعود و انتقاد از آنها در روزنامه ها، یکی از مهم ترین عوامل خشم این رژیم به شمار می رفته است.
پرونده سیاه عربستان در مجازات و سرکوب و همچنین اهانت به حرمین شریفین، با فشارهای بین المللی همراه بوده است، چنانچه سیاست این رژیم، به سبب سرکوب و فرار از مجازات و دروغگویی در مقابل جامعه جهانی، موجب شده است تا فضای باز برای تروریست ها ایجاد شود.
مترجم: زهرا محب احمدی
116/110
بیشتر بخوانید:
وضعیت تکان‌دهنده نقض حقوق بشر در عربستان
اعتراض دیدبان حقوق بشر به بازداشت مخالفان در عربستان
تداوم اعدام مخالفان در عربستان/تحلیل
