روزنامه اینترنتی «القدس العربی» روز شنبه در گزارشی به قلم «محمد عبدالحکم دیاب» نوشت: طاعون عادی سازی روابط با اسرائیل و صهیونیسم‌زدگی به آرامی در نهادهای دولتی و نیمه دولتی مصر رخنه می‌کند و در بخش‌های مالی، تجاری، صنعتی، رسانه‌ای و فرهنگی گسترش می‌یابد و سرسپردگی به اسرائیل به نحوی دامنگیر کشورهای عربی و اسلامی شده است که در تاریخ معاصر بی‌سابقه است.
هنگام یافتن اسامی حضار مراسم هفتادمین سالگرد تشکیل رژیم صهیونیستی که در سفارت این رژیم نژادپرست در قاهره برگزار شد، به گزارش "رفعت سید احمد" محقق مصری در پایگاه خبری "فلسطین الیوم" برخورد کردیم گزارشی که سال 2009 منتشر شد و موضوع آن توطئه بریتانیا برای اشغال فلسطین و دیگر کشورهای عربی است.
بریتانیای اشغالگر مردم فلسطین را از حق تعیین سرنوشت خود و تشکیل کشور یا نهادهای سیاسی و قانون‌گذاری آزاد و مستقل که به دست خود فلسطینی‌ها مدیریت شود، محروم کرد. مقامات اشغالگر بریتانیا از یک سو اختیارات بی‌حد و حصر به نمایندگان عالی‌رتبۀ خود در فلسطین دادند و این نمایندگان با مردم بدرفتاری کردند، پایۀ فساد را گذاشتند و به اختلافات و کشمکش‌های قومیتی و مذهبی دامن زدند و از سوی دیگر از هیچ تلاشی برای گسیل کردن یهودیان جهان به سرزمین مقدس فلسطین دریغ نکردند؛ به نحوی که تعداد یهودیان از 55 هزار نفر در سال 1918 که فقط هشت درصد از جمعیت فلسطین را تشکیل می‌دادند، به 650 هزار نفر و 31 درصد از جمعیت کل فلسطین در سال 1948 (سال نکبت) رسید.
با این وجود؛ یهودیان فقط بخش اندکی از زمین‌های فلسطین را تصرف کردند که مجموع این زمین‌های غصبی از 5 / 6 درصد مساحت کل فلسطین فراتر نمی‌رفت و اکثر زمین‌های تصرف شده، زمین‌هایی است که افرادی غیر از فلسطینی‌ها به یهودیان فروخته بودند و یهودیان روی همین زمین‌ها 291 شهرک صهیونیست‌نشین ساختند.
بریتانیای اشغالگر فلسطینی‌ها را خلع سلاح کرد و به یهودیان اجازه داد که خود را مسلح کنند و گروهک‌های شبه نظامی تشکیل دهند به نحوی که تعداد نیروهای این گروهک‌های شبه نظامی یهودی هنگام آغاز جنگ سال 1948 از 70 هزار نفر فراتر می‌رفت. حدود 64 هزار نفر از نیروهای گروهک‌های شبه نظامی یهودی عضو "هاگانا"، پنج هزار نفر عضو "ایرگون" و دو هزار نفر عضو "اشترن" و دیگر گروهک‌ها بودند. تعداد نیروهای گروهک‌های شبه نظامی یهودی بیش از سه برابر تعداد نیروهای ارتش‌های هفت کشور عربی (مصر، اردن، عراق، سوریه، لبنان، عربستان و یمن) بودند؛ ارتش‌هایی که با فرماندهی ژنرال بریتانیایی "گلوب پاشا" در جنگ سال 1948 مشارکت کردند.
تعداد کسانی که در مصر با ترغیب مقامات دولتی و نیمه دولتی با اسرائیل رابطه برقرار می‌کردند، فراوان است و این افراد شامل سیاستمداران، زمین‌داران، صاحبان شرکت‌های سرمایه‌گذاری، روزنامه‌نگاران و روحانیون بودند.
اولین فردی که پس از انور سادات باب رابطه با اسرائیل را باز کرد، "سناء حسن" زن یک دیپلمات مصری به نام "تحسین بشیر" بود. سناء پس از جنگ اکتبر (1973) و دقیقاً در سال 1974 به تل آویو سفر کرد و کتابی را با عنوان "دشمن در سرزمین موعود" با موضوع سفرش به تل‌آویو منتشر کرد.
سناء سال 1971 در دانشگاه هاروارد آمریکا با یک خبرنگار صهیونیست به نام "عاموس اِلون" پس از پایان سخنرانی این خبرنگار صهیونیست دیدار کرد و این دیدار پس از آن برگزار شد که سناء مقاله‌ای را با عنوان "بگذارید صلح را آغاز کنیم" منتشر کرده بود. سناء سال 1973 نیز چند بار با الون دیدار کرد و این دو در سال 1974 توافق کردند که کتاب مشترکی را منتشر کنند. سناء در همان سال 1974 در قالب "سفری علمی" به مدت شش هفته به تل آویو سفر کرد که پس از این سفر گذرنامه‌اش لغو شد و شوهرش طلاقش داد. سناء تا سال 1977 در تل آویو ماند سپس به آمریکا سفر کرد ولی انور سادات پس از سخنرانی‌اش در کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) بار دیگر به سناء تابعیت مصری داد، گذرنامه‌اش را پس داد و از این زن خواست که به مصر برگردد ولی وی نپذیرفت!!.
سفر انور سادات و هیأت همراهش به قدس اشغالی سرآغاز عادی سازی روابط با اسرائیل بود. هیأت همراه نور سادات شامل مصطفی خلیل، عثمان احمد عثمان، بطرس بطرس غالی و انیس منصور بود. پس از سفر انور سادات به اسرائیل و سخنرانی‌اش در کنست، دیگر مسئولان مصری نیز یکی پس از دیگری به اسرائیل سفر کردند. «حسنی مبارک» نوامبر 1995 در تشییع جنازه اسحاق رابین مشارکت کرد. سندی که در آمریکا منتشر شد، نشان می‌دهد که «حسنی مبارک» از سال 2005 تا سال 2010 شش بار وارد فرودگاه "بن گوریون" در تل آویو شده بود. "شفیق البنا" مسئول امور کاخ ریاست جمهوری حسنی مبارک هم پس از کناره گیری مبارک از قدرت در مصاحبه‌ای تلویزیونی مطلب فوق را تأیید کرد.
عمرو موسی اوت 1994 زمانی که وزیر امور خارجه مصر بود، به اسرائیل سفر کرد و سال 1995 در تشییع جنازه اسحاق رابین حضور یافت. احمد ماهر وزیر امور خارجه وقت مصر نیز به اسرائیل سفر کرد. شیخ "علی جمعه" مفتی پیشین مصر هم سال 2012 به قدس اشغالی سفر کرد و سال 2017 فتوا داد که سفر به مسجد الاقصی بر هر کس که توان مالی دارد واجب است و ادعا کرد که سفر به مسجد الاقصی باعث ترس و وحشت یهودیان می‌شود و توطئه‌های صهیونیسم را خنثی می کند!!.
چندی پیش نیز امام جماعت‌های مساجد یافا و تل آویو خصوصاً شیخ "سلیمان سطل" امام جماعت مسجد النزهه در یافا و شیخ "سمیح الطوخی" امام جماعت مسجد المحمودیه در تل آویو از شیخ الازهر خواستند که خودش یا نایبش را به اسرائیل بفرستد تا ضد اسلام سخنرانی کند.
پاپ "تئودوروس دوم" رهبر مسیحیان مصر هم عادات و رسوم کلیسا را شکست و تحریم 35 ساله را لغو کرد و سال 2017 به قدس سفر کرد و در تشییع پیکر "ابراهام" اسقف اعزامی کلیسای مصر به قدس مشارکت کند.
نویسندۀ مصری به نام "علی سالم"، "صلاح دیاب" مسئول روزنامه "المصری الیوم" و "سعد الدین ابراهیم" رئیس مرکز تحقیقات اجتماعی "ابن خلدون" نیز جزء پیشگامان عادی سازی روابط با اسرائیل هستند. صلاح دیاب و خانواده‌اش خطرناک ترین روزنه‌های رخنۀ صهیونیسم و آمریکا به مصر را ایجاد کردند و بزرگترین نمایندگی‌های آمریکا و صهیونیسم را در بخش‌های کشاورزی، مواد غذایی، پیمانکاری، لوازم برقی، فناوری اطلاعات و غیره در خاورمیانه در دست دارند. بزرگان ادبیات عرب همچون «توفیق الحکیم» و «نجیب محفوظ» و «حسین فوزی» نیز از صلح و سازش با رژیم صهیونیستی استقبال کردند.
«احسان عبدالقدوس» نیز از پایان یافتن جنگ بین اعراب‌ها و اسرائیل استقبال کرده است!! بی شک سفارت رژیم صهیونیستی در قاهره هر کسی را که با اسرائیل رابطه‌ای دارد، به مراسم هفتادهمین سالگرد تشکیل این رژیم دعوت کرد ولی سؤال اینجاست که چرا اسامی مدعوین اعلام نشد؟ یکی از این مدعوین زنی به نام "شاهیناز عبدالعزیز عبدالوهاب النجار" (49 ساله) است. شاهیناز سال 2005 از حوزۀ انتخابیه المنیل در قاهره به مجلس نمایندگان مصر راه یافت.
شاهیناز با میلیاردری به نام "احمد عز" مسئول هماهنگی و عضو کمیته سیاسی حزب ملی دمکراتیک منحله (به ریاست وقت حسنی مبارک) ازدواج کرد. احمد عز نقش مهمی در امضای توافقنامه "کوئیز" و خرید مواد اولیه از رژیم صهیونیستی برای ساخت محصولات صادراتی مصر با هدف تضمین فروش این محصولات در بازارهای آمریکا داشت.
خبرنگاری به نام «عمرو ادیب»، «جلال الزوربا» رئیس اتحادیه صنایع و عضو مجلس نمایندگان، «محمد فرید خمیس » مالک شرکت "ریسندگان شرق" و رئیس هیات امنای دانشگاه بریتانیایی مصر، «هانی سری الدین» رئیس پیشین بورس مصر، «محمد العرابی» وزیر امور خارجه پیشین و نمایندۀ پارلمان، «عبدالمنعم سعید» رئیس پیشین هیات مدیره انتشارات الاهرام و رئیس هیات مدیره روزنامه المصری الیوم و زن هنرپیشه‌ای به نام الهام شاهین که علناً با انقلاب ژانویه 20111 مخالفت کرده بود" جز دیگر مرتبطین با اسرائیل هستند.
ناظران سیاسی و کسانی که تحولات مصر را پیگیری می‌کنند، می‌گویند از ژوئن 2014 که ژنرال عبدالفتاح السیسی قدرت را به دست گرفته است، روابط قاهره با تل آویو دوران طلایی خود را در همۀ بخش‌ها و زمینه‌ها سپری می‌کند؛ به نحوی که این روابط بیش از حد تصور است و هر کسی نمی‌تواند به حد و اندازۀ این روابط پی‌ببرد!!.
مترجم: منوچهر مهدوی
بیشتر بخوانید:
تاکید مصر بر لزوم پیوستن رژیم اسرائیل به معاهده «ان پی تی»
باج خواهی اسرائیل از مصر پس از بین المللی شدن تنگۀ تیران
