امير حسين اسدالله منفرد- در این رزمایش حدود 200 واحد از تجهیزات نظامی و 800 سرباز از لشکر 201 روسیه به عنون بزرگترین لشکر نظامی این کشور در خارج از روسیه و نیروهای مسلح تاجیکستان شرکت دارند.
از سال 2013 پس از تمدید توافقنامه استقرار نیروهای لشکر 201 روسیه در تاجیکستان، نیروهای دو کشور رزمایش های متعدد و مشترکی برگزار کرده اند که هدف آنها مقابله با ناامنی در تاجیکستان و حفاظت از مرزهای جمهوری های سابق اتحاد شوروی در سرحدات تاجیکستان است.
علیرغم رزمایش های ادواری روسیه و تاجیکستان، آن چه توجه ناظران را به رزمایش فعلی در منطقه لاهور تاجیکستان جلب کرده است، آغاز این رزمایش پس از مانور مشترک و 40 روزه واحدهای ضدهوایی روسیه در تاجیکستان است.
ماه مارس گذشته نیز روسیه و تاجیکستان با مشارکت بیش از 50 هزار نیرو در منطقه ختلان تاجیکستان رزمایش مشترک ضد تروریسم برگزار کردند.
این مانور با مشارکت خودروهای زرهی و هواپیماهای روسی برگزار شد و هدف از آن مبارزه با تروریسم خارجی و هماهنگی در عملیات مشترک دو کشور بود.
ویژگی این رزمایش، مشارکت هواپیماهای جنگنده روسی شامل سوخو - 25، بالگرد ام آی - 24 و ام آی - 8 و بمب افکن های تی یو - 22 ام 3 بود که در میدان هوایی آینی تاجیکستان، نووسیبیرسک روسیه و کانت قرقیزستان به پرواز در آمدند.
روسیه و تاجیکستان با توجه به فعالیت طالبان و دیگر شبه نظامیان فعال در مرز افغانستان، برگزاری این رزمایش ها را در دستور برنامه همکاری های مشترک نظامی خود قرارداده اند.
تاجیکستان امیدوار است این قبیل مانورها و دریافت تجهیزات نظامی نظامی از مسکو، به نوسازی تسلیحات ارتش تاجیک کمک کند.
در عین حال تردیدی نیست که فعال شدن گروه های طالبان و داعش نگرانی های امنیتی را در آن سوی مرزهای افغانستان افزایش داده است.
مرزهای طبیعی و عمدتا کوهستانی تاجیکستان با افغانستان، اهمیت حفظ آمادگی و توان عملیاتی نیرو های مرزبانی تاجیک و نظامیان این کشور با روسیه در سرحدات تاجیکستان و افغانستان برای جلوگیری از گسترش ناامنی های افغانستان به آسیای مرکزی را ، دو چندان کرده است.
از این رو رزمایش های مشترک روسیه و تاجیکستان که عموما باهدف مسدود سازی و دفع عملیات دشمن انجام می شود سیر صعودی چشم گیری یافته است.
ضمن این که همکاری های نظامی تاجیکستان و روسیه، بستر تقویت مناسبات دو کشور را در دیگر بخش های سیاسی، اقتصادی و اطلاعاتی فراهم می کند.
البته سیر تحولات منطقه و ناامنی ها در کشورهایی چون افغانستان و حتی پاکستان و نیز نگرانی از تسری آنها به کشوهای همجوار، همکاری کشورهای اسیای مرکزی با کشورهای منطقه را تحت الشعاع خود قرارداده و بر محور همکاری های نظامی و امنیتی متمرکز کرده است.
این وضعیت، برگزاری رزمایش های مشترک و پی در پی روسیه و تاجیکستان را توجیه می کند.
