س/ "اشرف غنی"، رئیس جمهور افغانستان در راس یک هیات بزرگ برای شرکت در اجلاس بروکسل به بلژیک رفته است. دولت افغانستان می گوید که برای شرکت در این اجلاس کاملا آماده است، "اکلیل حکیمی"، وزیر دارایی افغانستان نیز در کابل گفت: دولت افغانستان دستاوردهای خود را دراین اجلاس اعلان خواهد کرد، وی در عین حال ابراز امیدواری کرد: حدود سه میلیارد و پانصد میلیون دلار کمک در این اجلاس به افغانستان اختصاص یابد. این در حالی است که ریچارد اولسن"، نماینده ویژه امریکا در امور افغانستان و پاکستان اعلام کرده بعد از این به افغانستان چک سفید نخواهد داد و ارائه هر گونه کمک به این کشور به اصلاحات اداری و مبارزه با فساد اداری منوط خواهد بود نظر شما در این باره چیست؟
ج/ اول باید بگویم که اشرف غنی با یک هیات بزرگی به بلژیک رفته که این کار درستی نیست و نباید پول دولت افغانستان اینگونه حیف و میل شود.
دوم اینکه این ها ادعا می کنند که با دستاوردهایی به اجلاس بروکسل می روند و چیزی را که انتظار دارند به دست خواهند آورد، در این شرایط به نظر من موضع اولسن خیلی درست و بجا است و کمک هایی که تاکنون به افغانستان ارائه شده، در مصارف بیهوده خرج شده و مردم این کشور می ترسند که این کمک ها باز هم حیف و میل شود لذا جامعه جهانی نباید به دولت افغانستان چک سفید بدهد و باید آمار کمک های گذشته را از دولت این کشور بگیرد و اگر دولت افغانستان نتوانند حساب پس بدهد نباید کمک بیشتری صورت بگیرد و این موضع درست است و مردم افغانستان و کشورهای کمک کننده آن را تایید می کنند.
س/ اما کارشناسان عقیده دارند حدود هفتاد تا هشتاد درصد کمک هایی که تاکنون به افغانستان ارائه شده به دست امریکا و بیگانگان رسیده و فقط بیست درصد آن به دست دولت افغانستان رسیده است پس اگر فسادی وجود داشته باشد هفتاد - هشتاد درصد آن متعلق به امریکا و کشورهای خارجی است تحلیل شما چیست؟
ج/ بله این کاملا مشخص است چون آنها پیمانکارانی را به افغانستان آورده بودند که با دیگران قرارداد می بستند و در این میان چهار- پنج تا واسطه به میان می آمد و این پول دوباره به وسیله این قراردادهای خارجی به امریکا باز می گشت.
اما بیست درصدی که آن ها به دولت افغانستان دادند نیز درست مصرف نشده است و دولت فاسد کرزای نه تنها کمک های امریکا بلکه ژاپن، آلمان و سایر کشورها را حیف و میل کرده است و تاکنون درباره این پول حسابرسی نشده است.
س/ اگر دولت افغانستان بیست درصد از کمک های جهانی را حیف و میل کرده باشد با توجه به اینکه این دولت را نیز امریکا تشکیل داده، باز هم انگشت اتهام به سوی امریکا متوجه خواهد شد تحلیل شما چیست؟
ج / بله این کاملا درست است که امریکا و جامعه جهانی نتوانسته یک نظام درست را در افغانستان حاکم کند و اولین و بزرگترین اشتباه آن ها در اجلاس "بن" بود که فردی ناشناس مانند کرزای را به مردم افغانستان تحمیل کردند یعنی اصلا طرح سازمان ملل در بن آلمان درست نبود و "خلیل زاد" یک دولت غلط را بر ملت افغانستان تحمیل کرد و سپس خلیل زاد در افغانستان به عنوان سفیر امریکا گمارده شد و به کرزی سیاست های امریکا را دیکته کرد.
کرزای هم چون مزدور آمریکایی ها بود، کاملا تابع سیاست های واشنگتن شد.
وقتی امریکا در زمان اوباما در افغانستان حاکم شد متوجه شد که نه تنها دولت این کشور بلکه خود کرزای نیز دستش در فساد مالی و اداری افغانستان آلوده است. این بود که کرزای را زیر فشار قرار داد که فساد اداری را به پایان برساند ولی کرزای جبهه گرفت و دولت امریکا را به باد انتقاد گرفت و سال های باقی مانده خود در قدرت را در کشمکش با امریکا و جامعه جهانی سپری کرد.
س/ همزمان با برگزاری اجلاس بروکسل، افزایش حملات طالبان و پیشروی های شبانه روز گذشته آنها را چگونه ارزیابی می کنید که هم وارد شهر قندوز شده اند و هم شهرستان ناوه در هلمند را تصرف کرده اند؟
ج/ این حملات به اجلاس بروکسل مربوط می شود و طالبان می خواهد این پیام را به جامعه جهانی بدهد که دولت افغانستان یک دولت بی کفایت است و شما باید از حمایت آن دست بردارید.
طالبان برخی از مناطق افغانستان را تصرف می کند و بلافاصله آن را از دست می دهد با توجه به اینکه فقط بیست در صد از اعضای طالبان را افغان ها تشکیل می دهند و بقیه اعضای طالبان، پنجابی و پاکستانی هستند. مساله این است که خود عملیات نظامی هم به یک اداره و کنترل نیاز دارد و متاسفانه در افغانستان این اداره وجود ندارد و نیروهای افغان خود قربانی می دهند و فداکاری می کنند کسانی که در راس آنها هستند بی کفایت و فاسدند و مساله مهمتر، نبود رهبری ملی در افغانستان است که این مادر تمام آفتها است و تا زمانی که درافغانستان رهبری ملی به وجود نیاید جنگ افغانستان که به وسیله ژنرال های پاکستان آغاز شده است ادامه خواهد داشت.
س/ به دخالت پاکستان در افغانستان اشاره کردید اکنون که دولت افغانستان به هند نزدیک شده و از شرکت در اجلاس سارک که قرار بود در اسلام آباد برگزار شود به تبع هند انصراف داد، بفرمایید که این گونه اقدامات کابل آیا پاکستان را بیشتر به دخالت در افغانستان تحریک نخواهد کرد؟ تحلیل شما چیست؟
ج/ در واقع نه تنها هند و افغانستان بلکه بنگلادش و بوتان هم از شرکت در اجلاس سارک انصراف داده بودند و به نظر من افغانستان باید همانند هند موضع می گرفت. هند گفت که چون پاکستان ترویست ها را به کشمیر و هند اعزام می کند در اعتراض به این امر در اجلاس سارک شرکت نمی کند، این در حالی است که بیشتر تروریست های پاکستانی به افغانستان اعزام می شوند بنا بر این افغانستان باید
می گفت که ما در چنین اجلاسی شرکت نمی کنیم. این یک موضع درست و منطقی بود اما دولت افغانستان این موضع را اعلان نکرد بلکه وانمود کرد که به تبع هند ، اجلاس، اسلام آباد را تحریم کرده است. این یک سیاست غلطی بود که از سوی افغانستان اتخاذ شد.
به هرحال من فکر می کنم که پاکستان بیش از این نیز می تواند در افغانستان دخالت کند چون هر کاری که ژنرال های پاکستان بخواهند در
افغانستان انجام می دهند و همکاری افغانستان با هند در این رابطه تاثیر گذار نیست. به ویژه اینکه هند و افغانستان روابط استراتژیک نیز دارند.
