موضوع عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای در نشست این سازمان بین المللی بین دولتی بار دیگر مطرح شده و در دستور کار نشست این سازمان در ازبکستان قرار گرفته است.
در همین ارتباط، «غیرت فاضل‌اف» معاون وزیر امور خارجه ازبکستان در سخنانی با اشاره به عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای، گفت: "موضوع عضویت ایران در نشست رؤسای جمهوری کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در شهر سمرقند در روزهای 15 و 16 ماه سپتامبر سال جاری میلادی بررسی و اسناد مربوط امضا خواهند شد."
با وجود آن که ایران در نشست ماه سپتامبر سال گذشته میلادی، گام های اولیه به منظور عضویت دائمی در سازمان همکاری شانگهای را برداشته است، اما هر کشوری به منظور عضویت در این سازمان، به دو سال زمان نیاز دارد.
شرکت کنندگان در اجلاس پیشین سران سازمان همکاری شانگهای (SCO) در دوشنبه، بسته ای متشکل از ده ها سند را امضا کرده اند، اما این حقیقت همان زمان نیز بارها در رسانه های کشورهای منطقه مطرح شده است که تصمیم شورای سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای مبنی بر آغاز روند پذیرش ایران در این سازمان مهمترین سندی بود که سران این سازمان در جریان نشست دوشنبه امضا کردند.
با عضویت ایران، سازمان همکاری شانگهای در حال مطرح و تقویت شدن است. علی الخصوص که عضویت ایران در این سازمان بین المللی بین دولتی، به اعتبار و وجهه این سازمان در سطح جهانی خواهد افزود.
این درحالی است که در سال های آینده ، کشورهای بیشتری به این سازمان خواهند پیوست. بسیاری از کشورهای منطقه و جهان خواستار پیوستن به سازمان همکاری شانگهای هستند.
به عنوان یک نمونه، آمریکا تاکنون بارها موضوع عضویت در این سازمان را مطرح کرده است. در زمینه اهمیت عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای، کارشناسان دیدگاه های مختلفی مطرح کرده اند.
به عنوان مثال، «آندره سیدوروف» مدیرکل شورای امور بین الملل روسیه و کارشناس شناخته شده روس، معتقد است: "با پیوستن ایران، سازمان همکاری شانگهای به وزنه سنگینی در برابر غرب تبدیل می شود و می تواند با موفقیت از زیاده طلبی ها و نظام سلطه طلبی آن بویژه آمریکا جلوگیری کند."
علی الخصوص که سازمان همکاری شانگهای در راستای مقابله با نظام تک قطبی مورد نظر آمریکا تاسیس شده و این سازمان در آینده نقش تعیین کننده ای در برقراری نظام چند قطبی با قطب های جدید قدرت ازجمله ایران، روسیه، چین و هند ایفا خواهد کرد.
در این شرایط باید گفت، اگر همگرایی، فلسفه پیدایش سازمان همکاری شانگهای در قاره پهناور آسیا باشد، تردیدی نیست که بدون حضور ایران، حلقه‌های زنجیر این همگرایی تکمیل نخواهد شد به ویژه که رابطه با ایران، برای اکثر کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای و به ویژه روسیه و چین مهم و استراتژیک قلمداد می شود.
بدون شک، چین و ایران دارای منافع مشترک بسیار و گاه استراتژیک در منطقه خلیج فارس هستند. به اعتقاد کارشناسان، ایران می‌تواند موقعیت چین را در اقیانوس هند و خلیج فارس تقویت کند. علاوه بر این، ایران قادر است در رابطه با مساله تایوان، نقش عامل بازدارنده استراتژیک را در مقابل آمریکا ایفا کند.
نویسنده: محمدعلی طالبی
117
